Niet alleen in Amerika, ook in Nederland voeren ouders The Talk om kinderen uit te leggen dat ze afgerekend kunnen worden op hun huidskleur

Het is het gesprek dat ouders van zwarte kinderen in de VS voeren: The Talk. Ouders voeren het gesprek om kinderen te wapenen tegen het feit dat ze anders behandeld kunnen worden. Ook in Nederland voeren ouders dit moeilijke gesprek. Zo ook Ellen Brudet.

Ze kreeg kippenvel bij de uitspraak in de zaak rond George Floyd. Dat agent Derek Chauvin schuldig werd bevonden emotioneerde haar meer dan ze vooraf verwacht had. "Maar we zijn er nog lang niet", zegt Ellen Brudet. Ook in Nederland moet er nog veel veranderen, zo bewijzen de ervaringen van haar eigen kinderen. Ze heeft ze wel voorbereid 'op de dingen die gaan komen'.

Voorbereiden

"Je wéét gewoon dat er een dag komt dat je hier met ze over moet gaan praten", zegt Brudet. Ze zet zich met haar winkel Coloured Goodies in om meer kleur in de maatschappij te brengen. Zo verkoopt ze donkere poppen omdat het normaal moet zijn dat kinderen al vanaf jongs af aan kleur in de maatschappij ervaren en dat zwarte kinderen zichzelf ook herkennen in speelgoed.

"Nu ik dit zeg krijg ik weer kippenvel", vertelt ze. "Mijn oudste zoon was een jaar of 14-15, toen ik er met hem over begon. Ik weet nog heel goed dat hij zei: 'Mama u legt te veel zout op alle slakken'. Maar later begreep hij wat ik ermee bedoeld had. Bereid je voor op de dingen die gaan komen."

'Bewust zijn dat er anders naar ons wordt gekeken'

Zelfbewustzijn en bewustwording van wat anderen van je vinden, kreeg ze zelf doorgegeven door haar moeder. "Tot haar dood heeft mijn moeder mij en mijn broer verteld dat we prachtig zijn en onze blackness moeten omarmen. En dat we ons bewust moeten zijn dat er anders naar ons wordt gekeken. Dat heb ik mijn kinderen ook meegegeven. Niet omdat er een aanleiding was, maar omdat het gewoon in je hoofd zit."

"Ik denk dat dat mijn kinderen geholpen heeft, al had ik het natuurlijk liever helemaal niet hoeven zeggen", vervolgt ze. "Ik zeg altijd tegen ze: 'Ik zal nooit kunnen voelen wat jullie voelen, maar ik zie jullie'. Dat zei mijn moeder ook tegen mij. Ik herken wat mijn zoons meemaken, maar ik ervaar het op mijn eigen manier. Maar ik moet hen dit vertellen, om ze voor te bereiden. Dat vinden ze echt niet leuk."

'Je lijkt meteen een crimineel'

Dat het niet voor niets was, bewijzen de verhalen van haar kinderen helaas wel. "Mijn oudste heeft inmiddels alles wel meegemaakt op het gebied van etnisch profileren", vertelt ze. "Aangehouden worden vanwege zijn kleur, dat soort dingen."

"Een tijd geleden was het in om van die broeken zo laag te dragen", geeft ze als voorbeeld. "Ik vroeg hem toen: 'Doe dat alsjeblieft niet, dan lijk je meteen al crimineel'. Ik merk wel dat mijn jongste het meer snapt dan mijn oudste destijds. Er is inmiddels veel meer over gesproken. Dat was in zijn tijd veel minder."

Woorden maken verschil

Ze denkt dat zwarte jongens en jongens van kleur het zwaarder hebben dan de meiden, vertelt ze. "Ik heb geen dochter om het mee te vergelijken, maar ik denk dat jongens toch eerder als verdacht of crimineel worden gezien. Ik denk dat meerdere mensen dat zullen zeggen."

"Ik spreek er heel vaak over met vrienden, maar ook in de winkel, met klanten." Want als er iets belangrijk is, dan is het wel bewustwording, vindt ze. "Woorden of woordkeuzes maken uit. Wij laten in de winkel de schoonheid van mensen in welke kleur dan ook zien via de poppen. Er zijn hier elke dag van die aha-momenten bij klanten, dat is heel mooi. Er kan geen geld op tegen wat ik dan ervaar."