radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

MH17 was doorbraak voor onderzoekscollectief Bellingcat, 10 jaar later vechten ze door: 'We gaan waar de waarheid ons leidt'

MH17 was doorbraak voor onderzoekscollectief Bellingcat, 10 jaar later vechten ze door: 'We gaan waar de waarheid ons leidt'
Bellingcat-oprichter Eliot Higgins bij het wrak van vlucht-MH17
Bron: EenVandaag

De ramp met MH17 betekende de doorbraak van onderzoekscollectief Bellingcat. 10 jaar later voert oprichter Eliot Higgins nog altijd strijd tegen desinformatie: "Moeten laten zien dat de waarheid er daadwerkelijk toe doet."

"We zijn altijd gedreven om de waarheid te vinden, we proberen niet een bepaald belang te dienen", zegt de Britse Bellingcat-oprichter Eliot Higgins. Hij richtte het onderzoeksplatform slechts dagen voor de ramp met vlucht MH17 op.

'Brown Moses'

Tot dat moment hield Higgins zich vooral bezig met openbronnenonderzoek naar de burgeroorlog in Syrië. Zijn speurwerk naar aanvallen met chemische wapens, onder het pseudoniem 'Brown Moses', haalde internationale nieuwsmedia. Echt bekend werd het onderzoek naar MH17 dat hij leidde vanachter de computer in zijn woonplaats Leicester.

Hij las die dag op Twitter dat er een vliegtuig was neergehaald en, niet veel later, dat het om een passagiersvliegtuig ging. Kort na de ramp werden al beelden gedeeld waarvan mensen claimden dat die iets met MH17 te maken hadden. Beelden van een BUK-raketlanceerinstallatie, bijvoorbeeld. "En er werd beweerd dat deze op een paar verschillende locaties was gefilmd."

'Mensen vonden het en stuurden het'

Op social media vonden de Bellingcat-onderzoekers accounts van mensen die de raketwerper hadden gezien vlak voordat MH17 neergehaald werd. Higgins vroeg zijn volgers de locatie op te zoeken. "Mensen vonden het en stuurden het naar me." Ze konden er zo precies achterkomen waar de foto's van de installatie waren genomen. "En in sommige gevallen zelfs wanneer de foto's genomen waren", zegt hij.

Zo ontstond er een tijdlijn van waar de installatie op welk moment was. "Wat je eigenlijk met dit werk doet, is onderzoeken welke impact een gebeurtenis als deze heeft op die digitale ruimtes, want telkens wanneer een gebeurtenis in de echte wereld plaatsvindt, delen mensen er informatie over", legt hij uit. "Dat is nu eenmaal de aard van de manier waarop mensen social media gebruiken."

info

10 jaar sinds MH17-ramp

Het is dit jaar 10 jaar geleden dat vlucht MH17 met een buk-raket werd neergehaald boven het oosten van Oekraïne. Alle 283 passagiers en de vijftien bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. Van de slachtoffers kwamen er 196 uit Nederland. Veel van hen kwamen uit het zuiden van ons land, waar de zomervakantie net begonnen was.

Een Nederlandse rechtbank heeft twee Russen en één Oekraïner bij verstek tot levenslange celstraffen veroordeeld voor het neerhalen van het vliegtuig. Ook hebben Nederland en Australië in mei 2018 Rusland aansprakelijk gesteld voor zijn aandeel in het neerhalen van het vliegtuig. Die procedures lopen tot de dag van vandaag.

Openbronnenonderzoek

Met openbronnenonderzoek - open source intelligence (OSINT) - verzamel je data en gegevens van bronnen waar iedereen toegang tot heeft. Denk aan berichten, reacties, foto's en video's die worden gedeeld via X (voorheen Twitter), Facebook, Instagram en YouTube. Via Google Maps en Earth worden locaties bekeken en vergeleken.

Voor het MH17-onderzoek bestudeerde Higgins alle openbare foto's en video's die gepubliceerd werden nauwgezet. "Stap voor stap keken we waar het vliegtuig geraakt was, waar de scherven lagen", legt hij uit. "Toen bekeken we alle video's en foto's van de BUK-lanceerinstallatie die door Oost-Oekraïne werd getransporteerd."

'We weten wie in het konvooi zaten'

In Oekraïne kwam Higgins nooit. "Zo'n onderzoeker ben ik niet: ik ben niet iemand die ter plaatse gaat." Hij had veel aan mensen die daar waren. "In één geval werd er een foto gemaakt waarop de raketwerper te zien was in een plaats genaamd Tores, en een groep journalisten ging daarheen en sprak met de lokale bevolking die zeiden dat ze de raket hadden gezien."

Het onderzoekscollectief wist te achterhalen welke legereenheid de BUK-raket afvuurde en kwam zelfs met namen en foto's van de militairen die erbij waren. Allemaal op basis van openbronnenonderzoek. "We weten niet wie er op de knop heeft gedrukt, maar wel door welk militair konvooi hij vervoerd werd. En we weten wie er in het konvooi zaten."

Bekijk ook

'Uitsluiten van alle scenario's'

Dat niet bekend is wie de Buk-raket afvuurde, is volgens Higgins niet het belangrijkst. "Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid bij de Russische regering en bij Vladimir Poetin zelf, want het was zijn idee om dat gebied van Oekraïne af te nemen om deze nep-separatistische beweging te creëren en de Krim te stelen van het Oekraïense volk." Hij benadrukt: "Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid voor al die sterfgevallen bij hem."

De Russen verspreidden na MH17 in korte tijd een grote hoeveelheid desinformatie. "Ik denk zeker dat er mensen zijn die denken dat het vliegtuig neergeschoten is door Oekraïne", zegt hij. "Daar was nooit direct bewijs voor." Higgins keek heel precies naar de schade aan de wrakstukken. "Het ging eigenlijk om het uitsluiten van alle mogelijke scenario's die werden gepresenteerd."

Makkelijk te weerleggen

Echt verbaasd over alle desinformatie was hij niet. Hij zag het ook bij berichten over de Syrische burgeroorlog. "Dus ik wist wat ik kon verwachten van Rusland." Wat hem wel verbaasde, was de grofheid ervan. "Het was niet verfijnd, het was liegen over locaties waar video's werden opgenomen. Dingen die je heel gemakkelijk kunt weerleggen. En dat is wat wij deden", zegt Higgins.

"Russen worden blootgesteld aan Russische propaganda over wat er gebeurd zou zijn", vertelt Higgins. Zij vertrouwen westerse regeringen en media niet. "De invasie in Irak in 2003 is daarvoor een grote drijfveer", zegt hij. Het is de lens waardoor zij de wereld zien. "Dus als het westen zegt dat Rusland MH17 heeft neergeschoten, moet voor hen het tegenovergestelde waar zijn."

Bekijk ook

Opluchting

De eerste persconferentie van het Joint Investigation Team (JIT) in 2016 was voor Higgins en zijn Bellingcat een groot moment. Het JIT bevestigde het speurwerk van Bellingcat: een Buk-raket uit Rusland had het passagiersvliegtuig neergehaald. Andere scenario's werden terzijde geschoven. "Tot dat moment was ik nog best nerveus", zegt hij, "want tot dan had nog nooit iemand gedaan wat wij hadden gedaan met MH17 met openbronnenonderzoek".

"Ik ben iemand die altijd aan alles twijfelt", vertelt hij. "Zelfs wanneer ik heel zeker ben over iets, is er altijd nog wat twijfel." Dat het JIT presenteerde wat Bellingcat al 2 jaar had onderzocht, voelde voor hem als een groot moment. "En ook een grote opluchting."

Doelwit van Russische staat

De zoektocht naar de waarheid zorgt er wel voor dat hij voorzichtiger is dan vroeger. "Ik voel me veilig", zegt Higgins. "Maar ik ben wel meer oplettend."

Bellingcat is op verschillende manieren doelwit geweest van de Russische staat, zegt Higgins. "Ze hebben geprobeerd onze accounts te hacken, onze mensen zijn gevolgd en ze hebben onze organisatie bespioneerd."

Bekijk ook

'Feiten niet negeren'

Onderwijs vindt hij van fundamenteel belang in het tegengaan van desinformatie. "Ik denk dat we jonge mensen moeten voorlichten over het vinden van de waarheid", zegt hij. "We moeten ook laten zien dat de waarheid er daadwerkelijk toe doet."

Als je er niets mee doet, voed je juist het wantrouwen. "Beleidsmakers en overheden moeten meer de verantwoordelijkheid nemen als ze feiten gepresenteerd krijgen, dat niet zomaar negeren, want dat is precies hoe we in deze situatie van desinformatie zijn beland."

Vliegramp MH17 betekende de doorbraak voor het onderzoekscollectief Bellingcat

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Teruggestuurde asielzoekers duiken onder om later alsnog in Nederland asiel aan te vragen: 'Hier heb ik mensen die me kunnen helpen'

Teruggestuurde asielzoekers duiken onder om later alsnog in Nederland asiel aan te vragen: 'Hier heb ik mensen die me kunnen helpen'
Asielzoeker Muhammad is tot zijn opluchting toch nog in de Nederlandse asielprocedure gekomen
Bron: EenVandaag

Asielzoekers die in een ander Europees land zijn aangekomen, mogen hier worden geweigerd door de IND. Als ze na 1,5 jaar niet zijn teruggestuurd, mogen ze blijven. "Er zijn in ons land heel veel mensen die deze mensen helpen onderduiken."

Mohammad uit Iran is opgelucht. Hij heeft van zijn advocaat te horen gekregen dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn asielprocedure in behandeling heeft genomen. Hij is een politieke vluchteling en loopt gevaar in zijn geboorteland. Hij moest volgens de Dublinverordening zijn asielaanvraag eigenlijk in Kroatië afwachten.

'Ik wilde niet terug naar Kroatië'

Daar werd hij, voordat hij bijna 2 jaar geleden in Nederland aankwam, door de Kroatische politie opgepakt en voor het eerst geïdentificeerd. Toen hij vervolgens naar Nederland doorreisde en bij de IND asiel aanvroeg, kreeg hij daar te horen dat ze zijn aanvraag niet in behandeling zouden nemen.

"Ik moest terug naar Kroatië", vertelt Mohammad. "Daar zouden ze mijn asielaanvraag in behandeling nemen. Maar ik wilde niet terug naar Kroatië. Ik heb hier in Nederland familie wonen en ben nierpatiënt. Hier heb ik mensen die mij kunnen helpen, in Kroatië niet."

Bekijk ook

Dublinverordening

De Dublinverordening bepaalt dat het land waar een vreemdeling Europa binnenkomt, verantwoordelijk is voor de behandeling van zijn of haar asielverzoek. Deze regels werden in 2003 ingevoerd om te voorkomen dat asielzoekers Europa rondreizen om in verschillende lidstaten een procedure te beginnen. Maar ook om te zorgen dat niet ieder land zijn handen van een zaak af kan trekken.

Zodra iemand in Nederland asiel aanvraagt, wordt in verschillende databases gecontroleerd of diegene eerder in een andere EU-lidstaat is geweest. Als dat zo is, gaat de IND niet verder met de asielprocedure. Nederland verzoekt de andere lidstaat dan om de asielzoeker terug te nemen. Dat wordt een 'Dublinclaim' genoemd.

Lastig in de praktijk

Vervolgens heeft de andere lidstaat 2 maanden om op dat verzoek in te gaan. Is er na die periode nog geen reactie, dan geldt: wie zwijgt, stemt toe. De asielzoeker kan dan worden overgedragen.

Dat is de bedoeling, zegt universitair docent migratierecht Mark Klaassen, maar de praktijk is vaak anders. "De Dublinverordening werkt tussen lidstaten, en de effectiviteit hangt dus af van de bereidwilligheid van de verschillende landen. In de praktijk komt er van de Dublinregels niet veel terecht, omdat het andere land niet meewerkt. Of omdat de asielzoeker niet meewerkt."

Bekijk ook

Een op zes Dublinclaims ingewilligd

Dat blijkt ook uit cijfers die EenVandaag bij de IND heeft opgevraagd. Slechts één op de zes Dublinclaims die Nederland in de afgelopen 5 jaar heeft gedaan, heeft geleid tot overdracht van een asielzoeker naar een ander land.

Het valt op dat er tussen de verschillende lidstaten grote verschillen zijn in bereidwilligheid. Zo neemt Duitsland asielzoekers bij bijna de helft van de claims daadwerkelijk terug, terwijl Italië nauwelijks op dit soort verzoeken reageert. In de afgelopen 3 jaar is geen enkele asielzoeker vanuit Nederland teruggestuurd naar Italië, ondanks de ruim 4.000 verzoeken die er zijn gedaan.

Termijn van 1,5 jaar

Daar kunnen asielzoekers gebruik van maken. 'Dublin' houdt een land namelijk niet voor eeuwig verantwoordelijk voor de opvang: als iemand na 18 maanden niet is overgedragen aan de verantwoordelijke lidstaat, verloopt de claim en kan hij of zij alsnog ergens anders een asielprocedure beginnen.

Klaassen: "Je ziet bij de cijfers vaak staan: 'Met onbekende bestemming vertrokken.' Dat zijn mensen die uit de asielzoekerscentra zijn vertrokken en uit het zicht van de overheid zijn geraakt. In de Dublinverordening staat dat na 18 maanden de Dublinclaim vervalt. Als iemand dan nog niet naar het land van aankomst is teruggestuurd, kan Nederland niet langer iemand weigeren. En wordt dan alsnog verantwoordelijk voor de asielprocedure."

info

Nieuw Europees migratiepact

Het EU-Asiel en Migratiepact bevat regels voor een nieuw Europees asielsysteem en treedt in 2026 in werking. De nieuwe verordening over asiel- en migratiebeheer bevat regels over de verantwoordelijkheidstoedeling voor de behandeling van asielverzoeken over de EU-lidstaten en een solidariteitsmechanisme.

Een belangrijk doel van deze regels is om de solidariteit tussen lidstaten bij de verdeling van asielverzoeken minder vrijblijvend te maken. De termijn waarmee een Dublinclaim dan zal vervallen wordt drie jaar, in plaats van anderhalf jaar.

Bekijk ook

Asielzoekers duiken onder

Volgens asieladvocaat Sonya Taheri weten veel asielzoekers precies hoe dat werkt, en anticiperen ze er ook op. "Ze hebben een paar maanden om een netwerk op te bouwen. Dan vertel ik ze op een zeker moment: het is nu het moment om uit het centrum te vertrekken. Dan duiken ze onder."

"Er zijn veel mensen in Nederland die deze groep willen helpen, omdat ze begrijpen dat ze hier willen blijven", ziet Taheri. "Omdat ze hier familie hebben, of omdat de landen waar ze naar terug moeten veel slechtere omstandigheden hebben."

Organisaties helpen 'Dubliners'

EenVandaag sprak meerdere kerkelijke organisaties die deze 'Dubliners' helpen. Geen van de organisaties wil hiermee in de publiciteit treden. Ze geven aan kwetsbare asielzoekers te helpen om die 18 maanden door te komen, en zo te voorkomen dat ze op straat moeten zwerven.

De gemeente Amsterdam helpt een deel van deze groep asielzoekers in hun opvang voor ongedocumenteerden. "We willen voorkomen dat kwetsbare mensen op straat moeten slapen, want dat is het alternatief", zegt verantwoordelijk wethouder Rutger Groot Wassink. "Dat vinden wij voor die mensen onwenselijk, en het zorgt uiteindelijk voor meer overlast voor de stad."

Bekijk ook

Drie jaar ook overbruggen

Groot Wassink maakt zich zorgen over de nieuwe regels die volgend jaar zomer van kracht gaan. Dan wordt de termijn voordat een Dublinclaim vervalt 3 jaar in plaats van 18 maanden. "Dat zal betekenen dat mensen nog langer in de illegaliteit moeten leven, met alle gevolgen van dien. Wij zien als gemeente in de praktijk wat het gevolg is van regels die niet goed werken."

Asieladvocaat Taheri maakt zich er geen zorgen over dat asielzoekers die hier willen blijven met een Dublinclaim die 3 jaar niet zullen weten te overbruggen. "Er zijn hele Facebookgroepen waarin mensen in het geheim mensen tijdelijk opvangen. Het zal misschien net wat lastiger worden, maar mensen laten zich niet zo gemakkelijk afschrikken als ze duidelijk hun toekomst in Nederland voor zich zien."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Zorgen om gezondheid in Lochem door plan voor lelieteelt: een van de meest bespoten gewassen

De teelt van lelies op landbouwgrond in het Gelderse Lochem veroorzaakt grote onrust. Bewoners zijn bang dat de bestrijdingsmiddelen die daarbij gebruikt worden, schadelijk zijn voor hun gezondheid. Omwonenden hopen dat de teelt verboden wordt.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant