meer NPO start

Meer slachtoffer-dadergesprekken na The Voice, ook Sonja sprak haar verkrachter: 'Ik ben oké met hem'

Meer slachtoffer-dadergesprekken na The Voice, ook Sonja sprak haar verkrachter: 'Ik ben oké met hem'
Sonja ging in gesprek met de man die haar bijna 20 jaar geleden verkrachtte
Bron: EenVandaag

Steeds meer zedenslachtoffers vragen om bemiddeling met 'hun' dader. Ook Sonja ging in gesprek met de man die haar bijna 20 jaar geleden verkrachtte. "Ik voel meer rust", zegt ze. "Ik kan hem nu tegenkomen op straat."

Afgelopen jaar ontmoette Sonja de man die haar 20 jaar geleden verkrachtte toen ze onderweg naar huis was. "Hij sprong ineens voor mijn fiets", vertelt ze. Hij vroeg hoe laat het was. "Ik heb uit mijn binnenzak mijn telefoon gepakt en toen ik omhoog keek zag ik dat hij een mes in zijn hand had."

Doodsangsten

"Ik besefte me al heel snel, dit is geen grap", zegt ze. "Ik moest met hem meelopen een stuk van de weg af. Er stond een container, ik moest mijn fiets neerleggen. En daar heeft hij me verkracht." Sonja stond doodsangsten uit. "Het grootste verlies wat ik daar geleden heb, is dat je niet weet wat iemand gaat doen. Ik was bang dat ik het niet zou overleven."

"In mijn hoofd nam ik afscheid van mijn familie en van mijn vriend en vriendinnen. Ik dacht dat ze me zouden vinden. Ik heb heel erg geprobeerd op hem in te praten om hem op andere gedachten te brengen." Toen de man klaar was, gaf hij Sonja haar kleding terug. "Hij vroeg of het verder goed ging en is weggelopen."

30 maanden cel en tbs

In shock raapte ze haar spullen bij elkaar. Thuis kwamen alle emoties. "Toen ben ik gaan gillen en schreeuwen." Haar moeder hoorde haar al vanuit de verte aankomen. Ze wist direct dat er wat aan de hand was. "Ik was ook heel bang met fietsen dat hij alsnog achter me aankwam."

De politie kamde het gebied volledig uit, maar vond de verkrachter niet direct. De man werd gepakt nadat hij nog een slachtoffer maakte. "Hij had haar telefoon gepakt en ging ermee bellen." Hij werd uiteindelijk veroordeeld tot 30 maanden cel en tbs. Het bleek te gaan om een man met een gezin. "Er waren ook collega's van hem bij de rechtszaak aanwezig, die hadden het ook niet aan zien komen", vertelt Sonja.

Bekijk ook

Nachtmerries

Ze kreeg last van de gebeurtenis, zo kreeg ze bijvoorbeeld nachtmerries. "Ik schaamde me er ook heel erg voor. Ik woonde in een klein dorp, iedereen wist wat er gebeurd was. Ik werd soms aangesproken." 's Nachts durfde ze niet meer naar de wc. Ze was bang dat hij in de kamer zou staan als ze terugkwam.

"Ik heb me ook heel lang onveilig gevoeld om mijn haar los te dragen", zegt ze. De man die haar verkrachtte vond haar mooier als het los zat, zei hij. Met een mes sneed hij het elastiekje kapot. "Ook heb ik lang geen lichte kleding te dragen om niet op te vallen." Sonja is na al die jaren nog steeds alert: "Als ik ga hardlopen in de avond, ga ik op de doorgaande weg. Ik heb altijd mijn telefoon bij me."

info

Meer herstelgesprekken in zedenzaken

Perspectief Herstelbemiddeling brengt slachtoffers en daders van ieder type misdrijf met elkaar in contact. Afgelopen jaar zag de organisatie een toename van het aantal zedengerelateerde zaken. Het aandeel zedenzaken steeg van 22 procent (231 zaken) in 2021 naar 32 procent (396 zaken) in 2022.

Het ging in die zaken om seksueel grensoverschrijdend gedrag, seksueel misbruik, seksueel geweld (verkrachting) of incest. Volgens de organisatie kwamen er meer aanmeldingen na de BOOS-uitzending over The Voice. Ook speelt een nauwere samenwerking met de zedenpolitie een rol. "De politie wijst slachtoffers op deze mogelijkheid of verwijst ze rechtstreeks naar ons."

"Slachtoffers kunnen altijd ook nog aangifte doen, maar vaak kiezen ze niet voor deze soms moeilijke weg, ook omdat bewijs er vaak niet is of mager is. Of omdat ze de dader kennen en ze hem of haar nog tegen komen", legt Perspectief Herstelbemiddeling uit.

'Als mens zien'

Tijdens haar studie begint Sonja na te denken over waarom mensen slechte dingen gaan doen. Na al die jaren wilde ze hem als mens zien. "Hij is lang een monster geweest in mijn nachtmerries. Ik heb angst gehad om hem weer tegen te komen. Angst dat hij nieuwe slachtoffers zou maken."

Ze wilde 'de lading' van hem afhalen. "Ik heb veel over hem geschreven en gesproken, maar nooit met hem." Ze was ook benieuwd hoe het hem vergaan was. "En ik wilde vertellen hoe het mij vergaan was, maar ook dat het voor mij oké was. En dat als ik hem op straat zou tegenkomen dat ik dan oké met hem was. Dat ik hem gedag zou kunnen zeggen. Dat ik hem als mens zie."

Bekijk ook

'Nu had ik de regie'

Het was doodeng, vertelt Sonja over de ontmoeting. "Maar het was ontzettend goed voorbereid door de bemiddelaar, zij was heel zorgvuldig", zegt ze. Ze ging er met vertrouwen in. "De 20-jarige Sonja reageerde. Je gaat iemand zien die zoveel overhoop geschopt heeft, zoveel narigheid veroorzaakt heeft. Niet alleen in mijn leven, maar ook in mijn directe omgeving."

Ze koos zelf het moment dat ze naar binnen kon lopen en bepaalde hoe de ruimte eruit moest zien. Ze had gevraagd om veel licht. "Ik had de regie, hij was mijn leven ingekelderd met een mes. Nu had ik de regie om de kamer binnen te stappen. Dat vond ik heel fijn." Ook haar broertje was meegekomen en bleef in de buurt. Haar haar droeg ze los.

info

Heb jij zelf behoefte om te praten over jouw ervaring met seksueel grensoverschrijdend gedrag? Je kunt terecht bij Slachtofferhulp Nederland via 0900-0101 of chatten via de website.

'Betekende veel voor mij'

Haar verkrachter vond het heel spannend. "Ik heb hem een hand gegeven, hij was heel open, hij was er echt voor mij", vertelt ze. "Hij was daar vrijwillig, dat betekende veel voor mij. Hij nam de verantwoordelijkheid om vragen te beantwoorden." Ze spraken 2,5 uur met elkaar. "Hij had echt spijt."

"Ik wilde echt van mens tot mens een gesprek voeren", blikt Sonja terug. "De eerste jaren had ik het niet gekund, ik was boos en wilde hem wat aandoen. Toen had ik het niet op deze manier kunnen doen." Lang zag ze hem als monster, kon zijn straf niet hard genoeg zijn. "Maar op een gegeven moment ben ik dat anders gaan bekijken."

Bekijk ook

Van hart tot hart

Uiteindelijk spreekt ze uit dat ze hem een knuffel wilde geven. "Omdat het zo'n puur gesprek was, in wat hij voor mij in dat gesprek betekend had en de openheid die hij gaf", legt ze uit. "Met een knuffel zitten de harten dicht bij elkaar, voor mij voelde het goed om dit zo te doen." Ze kan zich voorstellen dat niet iedereen dit zo voelt. "Ik ben er naartoe gegroeid."

"De eerste paar jaar stond ik vol boosheid en angst in het leven, pijn en woede. Dat is een energie die laag is en mij niets oplevert, hoe begrijpelijk het ook is. Maar op de lange termijn denk ik dat de energie van liefde en anders naar mensen kijken meer oplevert en mij rust geeft." Ze had zich altijd afgevraagd of hij boos zou zijn of voor de deur zou kunnen staan. Na het gesprek was de angst weg, ze voelde rust. "Ik merkte dat de cirkel echt rond was en het voor mij goed is."

'Ik ben oké met hem'

Een deel van haar omgeving begreep het gesprek niet, ze waren veroordelend. "Daardoor ging ik zelf ook twijfelen, is het raar dat ik dit wil? Moet ik het wel doen?" Ze waren bang dat het slecht zou uitpakken. "Ze begrepen het helemaal niet, maar ik wilde een andere manier vinden om naar hem te kijken zodat ik met een andere blik verder kon leven." Nu ze zien wat heeft het opgeleverd, zijn ze blij dat Sonja het wel gedaan heeft.

"Slachtoffer en dader hebben onvermijdelijk een relatie met elkaar", zegt Sonja. "Die is anders dan met je vriend of vriendinnen, maar het slachtoffer kan niet zonder de dader." Het is strijd en conflict, maar die strijdbijl moet begraven worden. "Niet tegenover elkaar, dan kan een gesprek lucht en ruimte bieden."

Sonja sprak haar verkrachter 20 jaar later

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Waarom we ons niet direct zorgen hoeven te maken over ons pensioen bij onrust op de beurs

Waarom we ons niet direct zorgen hoeven te maken over ons pensioen bij onrust op de beurs
Peter van Vliet vraagt zich af wat er met zijn pensioen gebeurt bij een schommelende wisselkoers
Bron: EenVandaag/ANP

Zo'n 4 op de 10 deelnemers aan het EenVandaag Opiniepanel maken zich redelijk tot veel zorgen om hun pensioen. Want, vragen zij zich af, wat betekent het bijvoorbeeld voor hun pensioengeld als de beurskoersen kelderen? "Geen één-op-éénrelatie."

Het overhevelen van pensioenen naar het nieuwe pensioenstelsel is één van de grootste financiële operaties die ooit in Nederland werd uitgevoerd.

Zorgen over de toekomst

Door groeiende onzekerheid en instabiele beurzen nemen de zorgen toe. Leden van het EenVandaag Opiniepanel vragen zich af: 'Behoud ik mijn pensioen straks wel, en hoeveel blijft daarvan over?'

Dat geldt ook voor pensionado Peter van Vliet. Ruim 40 jaar bouwde hij pensioen op bij Radio Holland. Tot nu toe heeft hij geen klagen: afgelopen januari ontving hij nog een verhoging. Maar hij maakt zich ook zorgen over de toekomst. Van Vliet vraagt zich af of de hoogte van zijn pensioen straks nog wel vaststaat. Of dat het kan gaan schommelen.

Geen één-op-éénrelatie

Die zorgen zijn deels terecht, zegt Leontine Treur. Zij is senior-econoom bij RaboResearch en gespecialiseerd in pensioenen. "Pensioenfondsen beleggen. Dus als de beurs beweegt, dan merken pensioenfondsen daar wat van. Maar pensioenfondsen beleggen niet alleen in aandelen, ze hebben een gespreide portefeuille waar ook obligaties inzitten. Vastgoed dus."

Er is volgens Treur dus geen één-op-éénrelatie tussen schokken op de beurs en de hoogte van het pensioen. "Daarnaast heb je buffers en meer mogelijkheden om te zorgen dat een beursklap niet in één keer bij de pensioenuitkeringen terechtkomt."

Bekijk ook

Eigen pensioenpotje

En hoe zit dat dan straks als het nieuwe pensioenstelsel voor iedereen is ingegaan? In het oude systeem belooft een pensioenfonds hoeveel pensioen je later precies krijgt. Jij en je werkgever betalen hier iedere maand premie voor. Al dit geld gaat samen in één grote pot, het zogenaamde collectieve pensioenvermogen. Dit geld wordt geïnvesteerd, en met de opbrengst hiervan betaalt het pensioenfonds de pensioenen uit.

In het nieuwe systeem heeft iedereen een eigen pensioenpotje. Je pensioen staat niet meer vooraf vast, maar kan veranderen. Hoeveel pensioen je krijgt, hangt dan bijvoorbeeld af van hoe goed de beleggingen gaan, hoe hoog de rente is en hoe oud mensen gemiddeld worden. Daardoor kan je pensioen hoger of lager worden.

Beurs herstelt zich altijd weer

Treur benadrukt dat het nieuwe stelsel bedoeld is om meer rendement te behalen, zodat pensioenen beter mee kunnen groeien met de inflatie. En méér rendement betekent volgens haar soms óók méér risico.

Toch zal een enorme koersval op de beurs volgens Treur de pensioenen niet laten verdampen, omdat de beurs zich ook altijd weer herstelt. "Ook tijdens de covidpandemie en de dotcom-crisis is de beurs flink ingeklapt, maar daarna ook weer hersteld. En die grote schokken hebben gepensioneerden nooit gemerkt."

Bekijk ook

'Altijd goed rendement'

Ook volgens voorzitter Ger Jaarsma van de Pensioenfederatie hoeven we in het nieuwe systeem niet ineens lagere pensioenuitkeringen te verwachten, als het op de beurs tegenzit. Dit komt vooral door de manier waarop pensioenfondsen hun geld beleggen. "Het zijn langetermijnbeleggers. Wij kijken dus 20, 30, 40 jaar vooruit. Over eventuele schommelingen maken we ons daarom niet zo heel erg druk, omdat die in de tijd wel weer uitvlakken."

"In het nieuwe stelsel blijven wij op dezelfde manier beleggen als in het oude", legt Jaarsma uit. "En dat betekent dat we naast beleggen in aandelen, ook beleggen in obligaties, vastgoed en leningen. Door die risicospreiding maken wij voor de toekomst altijd een goed rendement."

Risico's delen

Toch is niet iedereen er gerust op. In de Tweede Kamer is NSC een van de partijen die zorgen heeft. Agnes Joseph is Kamerlid voor die partij en is bang dat mensen nu al vaste pensioenuitkeringen gewend zijn en dat dit met het nieuwe systeem minder zeker is.

Joseph: "Iedereen krijgt straks, afhankelijk van de leeftijd, een risicovoller of minder risicovol beleggingsbeleid. Er wordt nog wel een klein buffertje aangehouden om risico's te delen, maar dat is veel kleiner. En daarmee kun je natuurlijk veel minder risico's opvangen en delen met elkaar dan nu."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Voortbestaan tientallen hospices onzeker vanwege bezuinigingen door zorgverzekeraars: 'We moeten juist zuinig zijn op die bedden'

Voortbestaan tientallen hospices onzeker vanwege bezuinigingen door zorgverzekeraars: 'We moeten juist zuinig zijn op die bedden'
De woonkamer van hospice De Vier Vogels in Rotterdam
Bron: EenVandaag

Het voortbestaan van tientallen hospices in Nederland wordt bedreigd. Zorgverzekeraars gaan een lagere vergoeding voor verpleging betalen en dat raakt de hospices. In Rotterdam is daarom al besloten de deuren van een hospice te sluiten.

Hospice De Vier Vogels - waar van oudsher 24 uur per dag verpleegkundige zorg beschikbaar is - stopt in juni. Verzekeraar Zilveren Kruis betaalt vanaf 1 april namelijk minder voor de inzet van verpleegkundigen en dat leidt ertoe dat het hospice niet meer genoeg verpleegkundigen heeft.

Lager tarief, minder zorg

"Een 'bijna-thuis-huis', zoals wij zijn, wordt gefinancierd met subsidie van het ministerie van Volksgezondheid. Daarnaast betalen bewoners een eigen bijdrage. We werken met vrijwilligers en verpleegkundigen van de Rotterdamse zorgorganisatie Laurens", legt bestuurslid Jos van Huut uit.

"De verzekeraar betaalt Laurens daarvoor een dagprijs en dat bedrag gaat per 1 april zozeer omlaag dat het inzetten van verpleegkundigen voor 24-uurs zorg minder wordt."

Bekijk ook

Een van de laatste bewoners

De afgelopen 25 jaar verzorgden de medewerkers van De Vier Vogels stervende patiënten in vier verschillende kamers. Liesbeth Looren de Jong bijvoorbeeld, die er onlangs overleed. Zij was daarmee een van de laatste bewoners.

Haar broer Louis zocht haar bijna dagelijks op. "Mijn zus is net geen 80 geworden, dat zou ze aanstaand weekend zijn geworden", vertelt hij.

'Uitkijken naar de dood'

"De afgelopen 2 jaar waren zwaar voor haar, door lichamelijke problemen", vertelt Looren de Jong over zijn zus, die afgelopen januari werd opgenomen in De Vier Vogels. "Het was een tamelijk dramatische keuze tussen een been-amputatie of naar het hospice. Ze koos voor het laatste, een keuze voor de dood."

"Ze is uit gaan kijken naar de dood in alle rust en alle vrede en is uiteindelijk overleden door euthanasie. "

Hospices in de problemen door bezuinigingen zorgverzekeraars

Klein hospice

Dat De Vier Vogels een klein hospice is, speelt een rol bij de sluiting. Maar uiteindelijk zijn de lagere tarieven van de zorgverzekeraar doorslaggevend.

En De Vier Vogels is niet het enige bijna-thuis-huis in Nederland. Er zijn er ongeveer 120. VPTZ, de koepel voor vrijwilligersorganisaties in de palliatieve terminale zorg, en zorgprofessionals, verwacht dat er meer in de problemen komen door de bezuinigingen.

Ander soort vrijwilligers

De hospices moeten hun aanpak veranderen en meer met vrijwilligers werken, is de boodschap vanuit de zorgverzekeraars. Maar of dat bij iedereen lukt is de vraag, zegt voorzitter van De Vier Vogels Marjo de Bot.

"We zien dat het soort vrijwilligers aan het verschuiven is. Het zijn vaker wat jongere mensen die betekenis zoeken, dat is mooi. Maar het nadeel is: hun beschikbaarheid is minder dan die van de oudere vrijwilligers." Een rooster rondmaken is lastig en 24-uurs verpleegkundige zorg is met deze bezuiniging sowieso niet meer waar te maken.

Bekijk ook

Mogelijk tientallen hospices in de problemen

Naar aanleiding van De Vier Vogels heeft Zilveren Kruis zich uiteindelijk constructief opgesteld en gezegd dat ze een overgangsperiode willen aanbieden. Maar dat komt voor De Vier Vogels te laat. Het besluit is genomen.

"Heel erg spijtig", vindt Carla Aalderink van koepelorganisatie VPTZ het dat De Vier Vogels moet sluiten. "Hospices zijn eigenlijk 'out of the blue' door zorgverzekeraars geconfronteerd met lagere tarieven. Met als gevolg minder uren zorg en een veel te groot beroep op vrijwilligers." Ze verwacht dat tientallen hospices, net als De Vier Vogels, in de problemen komen. "Als er niet wordt ingegrepen, zullen die allemaal verdwijnen."

'Structurele oplossing nodig'

"Een overgangsperiode, zoals Zilveren kruis aanbiedt, klinkt mooi, maar is een incidentele oplossing. Wij willen een structurele, zodat je niet van incident naar incident holt", zegt Aalderink.

Ze wijst erop dat onderzoek juist laat zien dat er in de toekomst meer hospices nodig zijn, vanwege onder andere vergrijzing en een minder groot sociaal netwerk. "We moeten daarom juist zuinig zijn op onze hospicebedden." Aalderink vindt de bezuiniging dan ook 'ondoordacht' met 'verstrekkende financiële gevolgen'. Vrijwilligers komen erdoor onder druk te staan, benadrukt ze. "Het risico is dat ze afhaken omdat ze denken: er wordt meer van mij verwacht en dat kan ik niet."

Bekijk ook

Moeilijker om thuis te sterven

Of er een alternatief is, volgens Aalderink? "Dat is een heel terechte vraag. We hebben eerder gezien dat het in de wijkverpleging, waar ook geduwd werd op de tarieven, moeilijker werd voor mensen om thuis te sterven. Het idee was toen dat meer mensen naar een hospice moesten."

"Maar als de zorg daar dan ook geminimaliseerd wordt, wat dan? Dan moet je jezelf de vraag stellen waar mensen dan nog kunnen overlijden. Ziekenhuizen zijn er ook niet op ingericht om mensen voor langere tijd een bed te bieden om daar te overlijden."

Staatssecretaris zoekt oplossing

De verantwoordelijk staatssecretaris Vicky Maeijer laat in een reactie weten in gesprek te zijn met de sector om te voorkomen dat meer hospices omvallen.

"Onder leiding van mijn ministerie is gesproken tussen zorgaanbieders, zorgverzekeraars en VPTZ. Er is afgesproken dat Zorgverzekeraars Nederland en ActiZ hun achterban zullen oproepen om snel het gesprek aan te gaan om te voorkomen dat hospices omvallen door de lagere tarieven, dan wel het minder aantal uren aan wijkverpleging. Voor half april wordt dit overleg herhaald om te kijken hoe het ervoor staat."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant