Mazlum (26) woont al 22 jaar in Nederland maar krijgt geen paspoort: 'Ik zit in een proces zonder uitweg'

22 jaar geleden kwam Mazlum naar Nederland met zijn familie. In 2007 kreeg hij een verblijfsvergunning en dankzij het generaal pardon zou hij met 27.000 anderen daarna in aanmerking komen voor een Nederlands paspoort. Hij wacht nog steeds.

Ondanks dat generaal pardon, werden de regels in 2009 aangescherpt, waardoor de mensenvan deze groep alleen kunnen naturaliseren door het tonen van een geboorteakte of geldig paspoort uit het land van herkomst. Een groot deel van deze groep is vluchteling, heeft deze documenten niet en kan deze ook niet krijgen.

Niet vrij reizen

Inmiddels is Mazlum 26 jaar, weet hij dat hij voor altijd in Nederland mag blijven, maar nog steeds heeft hij geen paspoort. Hij kan niet aan de juiste documenten komen. "Ik zit in een proces zonder uitweg. Uitzichtloos, zo voelt het", zegt hij.

"Ik heb mijn opa en oma nooit ontmoet, omdat ik er niet naartoe kan. Reizen vind ik een van de mooiste dingen om te doen, want ik wil de wereld verkennen. Maar dat is moeilijk. Vooral buiten de EU brengt het veel gedoe met zich mee, omdat ik dan een visum moet aanvragen."

Verklaring Omtrent Gedrag nodig om te reizen

Toen hij met een vriend naar Thailand wilde, moest hij naast een visum ook een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) aanvragen. "Voordat ik een visum kon aanvragen, moest ik het hotel en vliegtickets boeken. Het geld zou ik dus sowieso kwijt zijn, ook als later zou blijken dat ik niet op reis zou mogen."

Hoewel hij 4 maanden voor de reis een visumaanvraag heeft gedaan, kreeg hij dag voor vertrek pas te horen dat hij naar Thailand mocht. "Ik zat tot het laatste moment in spanning af te wachten. Ook voor mijn vrienden vind ik dat vervelend, zij weten dan ook niet of de reis doorgaat."

Minderwaardig

"Op het vliegveld wordt mij gevraagd om in de rij met alle mensen zonder paspoort te staan. Ik word eruit gevist, waardoor ik me minderwaardig voel. Als een tweederangsburger. Ik heb niet dezelfde rechten als een ander, terwijl ik me wel een Nederlander voel", zegt hij. "Ik mag bijvoorbeeld ook niet stemmen en waarschijnlijk brengt het ook problemen met zich mee als ik wil trouwen."

Op dit moment studeert Mazlum Communicatie. Hij is bijna afgestudeerd en merkt nu al dat het vinden van een baan ook niet makkelijk zal zijn. "Veel banen als bijvoorbeeld ambtenaar vallen al af, omdat daar een Nederlandse nationaliteit voor nodig is. Ook de kans om een buitenlandstage te doen, is mij ontschoten. Omdat het regelen te lang duurde. Ik mis zoveel kansen."

'Begin hoop te verliezen'

"Ik probeer heel positief te blijven, maar ik begin mijn hoop te verliezen", zegt Mazlum. "Ik hoop gewoon dat het goed komt en ik volledig kan meedraaien in de maatschappij. Een Nederlander voel ik mij al, dat zal een paspoort niet veranderen."

"Ik spreek zelfs beter Nederlands dan mijn moedertaal", vertelt hij. "Dat zal niemand mij ontnemen, maar ik wil niet meer worden belemmerd in het land waarin ik mij écht thuis voel."