Eind deze maand is het blootblad Candy voor het laatst te koop. Met een oplage van 3.500 exemplaren was het niet langer rendabel voor de uitgever. 

In 1968 verscheen het blad voor het eerst. Het bracht een storm van verontwaardiging teweeg. Vooral de kerken en de christelijke politici waren woedend. En juist in de christelijke gemeenschappen werd het blad, uiteraard onder de toonbank, heel goed verkocht. 

De foto’s waren in het begin nogal braaf: een beetje schaamhaar en half ontblote borsten, meer niet. Later werden de foto’s steeds harder en werd het echte porno. Door de opkomst van de video’s, de sex-telefoons en vooral internet kelderde de oplage. 

Maar ook door de verpreutsing van de man, die niet meer in een winkel een seksblad durfde te kopen, anders zou hij voor viezerik worden uitgemaakt. Dat in tegenstelling tot de vrouw. Werkelijk geen enkel vrouwenblad ontkomt eraan niet over sex te schrijven. Kijk maar eens naar de titels op de covers “Betere sex”, “Optimale seks” of “Erotische fantasieën”. De vrouw mag anno 2016 verlekkerd over seks lezen, doet de man het, dan is hij een ‘dirty old man’, aldus uitgever Sandy Wenderhold van Candy en Oh. 

In EenVandaag spreken we met Sandy Wenderhold, een fotografe en twee modellen over erotiek in de bladen.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.