De 72-jarige Klaas Spijk kan zijn ogen niet geloven als hij eindelijk weer zijn dochter Mandy ziet. Na 10 jaar kan hij haar in Syrië eindelijk weer in zijn armen sluiten. "Mijn droom is uitgekomen."

We zijn met Klaas afgereisd naar Syrië om samen met hem op zoek te gaan naar zijn dochter. In Nederland wordt ze gezocht omdat ze als IS-bruid is afgereisd naar het Kalifaat. Maar in Syrië kan ze nog steeds vrij rondlopen. Ze is een paar jaar geleden gevlucht uit het beruchte Al-Hol kamp en woont sinds die tijd met haar gezin in Idlib.

'Het was onmogelijk en nu kan het'

Mandy vertrok in 2015 met twee kinderen uit Gouda naar Syrië om zich aan te sluiten bij het kalifaat van Islamitische Staat. Daar kreeg ze nog twee kinderen. Al dit tijd zag haar vader Klaas haar en zijn kleinkinderen niet. Nu, na de val van Assad, besluit Klaas dat dit zijn kans is om te herenigen met zijn dochter. "Dit is fantastisch, een droom die uitkomt."

"Ik heb het al zo lang geprobeerd om deze kant op te komen maar het was gewoon onmogelijk en nu kan het", vertelt hij. "Je weet niet hoe snel dat weer verandert. Stel je voor dat het straks niet meer kan. We hebben elkaar 10 jaar niet gezien. En belangrijker nog, ik heb mijn kleinkinderen ook al die tijd niet gezien."

Opa en kleinzoon herenigd

We zijn net in Syrië als Klaas wordt opgehaald door zijn kleinzoon Yassin. De twee breken als ze elkaar zien. Yassin was nog maar 6 jaar oud toen zijn moeder hem meenam naar Syrië. Zijn opa had hij sindsdien niet meer gezien.

Inmiddels is hij 17 jaar oud, met een vlassig snorretje. Hij neemt zijn opa mee op sleeptouw op een reis door het land om Mandy weer te vinden. "Mijn droom is uitgekomen", vertelt Klaas over de hereniging met zijn kleinzoon. "Ik heb altijd gehoopt maar eigenlijk nooit verwacht dat het zou lukken."

Verwoestingen

Het is voor Klaas ook onwerkelijk om nu eindelijk zelf in het land te zijn. Tijdens de urenlange autorit filmt hij onafgebroken de verwoestingen.

"Ongelofelijk dat we vanuit Nederland vluchtelingen terug willen sturen. Waar moeten die mensen heen? Er staat niets meer."

Nog steeds streng in de leer

Pas als het donker is, komt Klaas aan bij het huis waar dochter Mandy woont. Yassin duwt de poort open waarachter een vrouw tevoorschijn komt die van top tot teen bedekt is onder een zwarte sluier. Als Klaas naar buiten springt, vliegt hij zijn dochter om de hals: "Meisje toch, dat we dit nog mogen meemaken."

We staan erbovenop, maar als de emoties weg zijn maakt Mandy al snel duidelijk dat ze niet zit te wachten op onze camera. Ook al is het kalifaat gevallen, ze is nog steeds streng in de leer. En ze peinst er niet over om terug te keren naar Nederland.

'Is en blijft mijn kind'

Klaas snapt dat veel mensen een mening hebben over zijn dochter. "Als ik niet in deze situatie had gezeten had ik net zo geoordeeld."

"Dus ik begrijp dat oordeel heel goed en heb het ook nooit vergoelijkt dat ze dit gedaan heeft", gaat hij verder. "Maar ik heb haar ook nooit laten vallen, want het is en blijft wel mijn kind."

Onwetend over gruwelijkheden?

Volgens Klaas heeft zijn dochter nooit iets verkeerd gedaan en wist ze ook niet wat er allemaal gebeurde. Ook al lijkt dat onwaarschijnlijk, omdat al ver voor haar vertrek uit Nederland de eerste beelden verschenen van de gruwelijkheden van IS.

Mandy vertrok pas in 2015. Een halfjaar daarvoor werd de Amerikaans fotograaf James Foley al onthoofd door IS.

'Blij dat het goed met haar gaat'

Mandy weigert vragen te beantwoorden en hult zich in stilzwijgen onder haar boerka. Klaas zit naast zijn dochter op de bank en blijft haar verdedigen. "Ik weet zeker dat ze nooit iemand iets heeft aangedaan", zegt hij.

"Ik vind het verschrikkelijk dat ze niet terug kan naar Nederland zonder dat haar kinderen van haar worden afgenomen. Maar ik ben blij om te zien dat het hier in ieder geval goed met haar gaat", laat hij weten. "Het is goed."