radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Kan de asielprocedure voor kinderen niet sneller? En andere vragen over een kinderpardon beantwoord

Kan de asielprocedure voor kinderen niet sneller? En andere vragen over een kinderpardon beantwoord
Bewoners van asielzoekercentra demonstreren in Den Haag voor een kinderpardon
Bron: ANP

Door de verhalen van de 13-jarige Ariana (Oezbekistan) en de 11-jarige Mikael (Armenië) gaat het de afgelopen weken weer veel over een kinderpardon, waarmee een groep migrantenkinderen hier zou mogen blijven. We vroegen wat jullie hierover willen weten.

Hoogleraar migratierecht aan de Universiteit Leiden Marlou Schrover en woordvoerder Britt Enthoven van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) beantwoorden jullie vragen.

1. Waarom kunnen kinderen na zoveel jaren alsnog worden uitgezet?

Er zijn verschillende redenen waarom kinderen langer dan 5 jaar in Nederland kunnen verblijven zonder verblijfsvergunning, begint Enthoven. "Het duurt doorgaans niet zo lang voordat de IND een beslissing neemt over een eerste aanvraag. Op dit moment wachten asielzoekers gemiddeld ongeveer 16 maanden op een besluit van de IND." Dat is langer dan de wettelijke beslistermijn, erkent de woordvoerder.

Ook gerechtelijke procedures kunnen leiden tot een langere duur van procedures, weet ze. "Een aanvrager kan namelijk in beroep gaan bij een afwijzing van een aanvraag voor verblijf in Nederland. Geregeld gaat de aanvrager, en soms de IND, daarna nog in hoger beroep. Als vervolgens blijkt dat iemand geen recht heeft op een verblijfsvergunning, dan is diegene zelf verantwoordelijk om uit Nederland te vertrekken."

Volgens Enthoven kan er opnieuw een aanvraag worden ingediend als zich nieuwe omstandigheden voordoen, bijvoorbeeld in het land van herkomst. Maar ook een rechterlijke uitspraak door de Raad van State kan invloed hebben op iemands zaak. Dit kan zelfs nadat er al verschillende procedures bij de rechter zijn gevoerd, legt ze uit.

"De IND moet het dossier nog eens inhoudelijk bekijken en beoordelen, dus begint er weer een nieuwe procedure. Daarnaast kan er tijd zitten tussen het indienen van nieuwe aanvragen", vertelt de woordvoerder. Maar in de tussentijd verblijven aanvragers hier wel illegaal, omdat hen eerder een vertrekplicht is opgelegd.

"Alleen is het niet zo dat een gezin met kinderen na een verblijf van meerdere jaren in Nederland wordt uitgezet, terwijl ze al die tijd geen beslissing hebben gehad op hun aanvraag voor een verblijfsvergunning." Dat een kind langdurig in Nederland verblijft, is volgens Enthoven echter geen reden om automatisch in aanmerking te komen voor een kinderpardonregeling.

Bekijk ook

2. Kan de asielprocedure voor kinderen niet sneller?

Volgens de wet moet de IND binnen 6 maanden een beslissing nemen over een asielaanvraag. In 2022 werd dit opgerekt naar 15 maanden. "Je ziet dat de IND ook over deze grens gaat", zegt Enthoven. "We doen al meer dan we eigenlijk aankunnen, maar het aantal aanvragen dat we binnenkrijgen is veel hoger dan waar de organisatie is op ingericht. Dat niet alleen, de opstapeling van procedures veroorzaakt ook langere wachttijden, die steeds verder op lopen."

Overigens is wordt een aanvraag voor een kinderpardon volgens haar niet in een asielprocedure behandeld. En zelfs al zou je kinderen voorrang op asiel willen geven, dan is dat lastig, weet hoogleraar Schrover. "Het zijn eigenlijk nooit zaken waar alleen kinderen in zijn betrokken. Zij zijn onderdeel van gezinnen, dus dan gaat het niet alleen om kinderen", legt ze uit. "Zou je de asielaanvragen van kinderen laten voorgaan, dan benadeel je ook weer anderen die ook op een besluit van de IND wachten."

Britt Enthoven en Marlou Schrover
Bron: Eigen beeld
Britt Enthoven en Marlou Schrover

3. Waarom krijgen mensen die uitgeprocedeerd zijn de kans om in hoger beroep te gaan?

Dit is een algemeen recht, benadrukt Enthoven. "Iedereen kan na een beslissing van de IND naar de rechter stappen. Als die de IND hierna gelijk geeft, kan de aanvrager in hoger beroep gaan. Het is wel zo dat de Raad van State over het algemeen alleen een inhoudelijk gemotiveerde uitspraak doet als het gaat om een rechtsvraag die een hoger belang dient."

Daarmee bedoelt ze dat de uitspraak niet alleen betrekking heeft op een individuele zaak, maar ook relevant is voor meerdere aanvragen. "In de zaak van Mikael bijvoorbeeld ging de uitspraak over kinderen die langer dan toegestaan uit beeld waren bij verschillende vreemdelingrechtelijke instanties. Zo'n uitspraak van de Raad van State is dan relevant voor alle zaken waarin dat aan de orde is."

info

EenVandaag Vraagt

In dit artikel zijn antwoorden verwerkt op vragen die zijn ingestuurd via EenVandaag Vraagt. Met EenVandaag Vraagt heb je invloed op wat we maken. Wil je meedoen? Download dan de Peiling-app van EenVandaag, ga naar 'Instellingen' en zet je notificaties voor EenVandaag Vraagt aan. Je vindt de vragen en antwoorden terug bij 'Doe mee'. De Peiling-app van EenVandaag is gratis te downloaden in de App Store of Play Store.

4. Heeft een kinderpardonregeling een aanzuigende werking?

Volgens Schrover wordt de aanzuigende werking van een regeling voor kinderpardon erg overschat: "In de praktijk kiezen mensen voor een land omdat ze daar familie hebben of omdat een smokkelaar hen daarheen brengt", legt ze uit.

Daarnaast ziet de hoogleraar dat dit soort zaken ook in andere landen spelen. "Zo voert Defence for Children precies dezelfde acties uit in verschillende landen. In België en Frankrijk krijg je dezelfde steun bijvoorbeeld." De kinderrechtenorganisatie kwam in Nederland eerder in actie voor Mauro Manuel (Angola), Sahar Hbrahim Gel (Afghanistan) en nu ook voor de 11-jarige Mikael, die in Amsterdam is geboren en naar Armenië wordt uitgezet.

5. Wat is de rol van advocaten in het rekken van de procedure?

Beide deskundigen zeggen niet te herkennen dat advocaten een sturende rol spelen in de duur van een procedure. "Als asielzoeker heb je recht op gratis rechtsbijstand. De advocaten procederen in heel beperkt aantal gevallen door indien ze menen dat een zaak kansrijk is, bijvoorbeeld omdat het in gaat tegen de Rechten van de Mens", legt Schrover uit.

"De advocaat kan dan beslissen om door te procederen tot een definitieve uitspraak. Maar doorgaans zijn er maar weinig asieladvocaten en hebben zij te maken met ingewikkelde zaken", weet de hoogleraar. "Daarnaast kampen rechtbanken met een hoge werkdruk, waardoor procedures ook langer duren en het dus langer duurt voor je een uitspraak krijgt", zegt Enthoven tot slot.

Bekijk ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Van Schiedam naar Damascus: Shadi keert na 12 jaar terug naar zijn geboorteland

Van Schiedam naar Damascus: Shadi keert na 12 jaar terug naar zijn geboorteland
Shadi (links) met zijn oud-buurman in Damascus
Bron: EenVandaag

Shadi Karazi vluchtte in 2013 uit Syrië voor de verwoestende burgeroorlog. Hij woont al 9 jaar in Nederland en gaat nu voor het eerst terug naar zijn familiehuis in de Syrische hoofdstad Damascus. "Slechter dan onder Assad kan het nooit meer worden."

Shadi vluchtte uit Harasta, een buitenwijk van de hoofdstad Damascus die na jaren van belegering en bombardementen vrijwel verwoest is. Hij verbleef eerst in een aantal andere landen voordat hij terechtkwam in Schiedam. Daar werkt hij nu al bijna 5 jaar bij woningcorporatie Maasdelta Groep in Spijkenisse.

'Had gehoopt op meer mooie momenten'

De moeder van Shadi bleef in Syrië en overleed in 2015. Zowel hij als zijn broer konden niet bij de begrafenis zijn. "Toen hadden we nog geen verblijfsvergunning, dus we mochten niet reizen", legt hij uit.

Het blijft tot op de dag van vandaag een moeilijke herinnering voor hem. "Dat blijft in mijn hart, ze is daar in haar eentje overleden. Ik had gehoopt nog meer mooie momenten met haar te hebben."

Bekijk ook

Besef

"Ik voelde me ook niet goed als ik bijvoorbeeld succes had in Nederland", gaat Shadi verder over het verlies van zijn moeder. "Ik miste iemand om het aan te vertellen, mijn moeder."

Hij bleef hopen op een hereniging met haar. Maar toen hij tijdens zijn bezoek aan Damascus haar graf zag, voelde het alsof er een zware steen van zijn borst werd getild. De waarheid van haar overlijden kwam toen eindelijk binnen, vertelt hij.

'Zoiets kan nooit meer gebeuren'

De laatste weken is veel meer naar buiten gekomen over het leed van de Syrische bevolking onder Assad en tijdens de lange burgeroorlog. Hele wijken zijn vernietigd door bombardementen en tienduizenden mensen gevangengenomen. Velen van hen hebben dat niet overleefd.

De val van het regime en het einde van de burgeroorlog was een feest voor de bevolking. Maar volgens Shadi heeft het land nu veel tijd nodig om alles opnieuw op te bouwen. "Maar de situatie kan nooit slechter dan de tijden van Assad, zoiets kan nooit meer gebeuren."

Bekijk ook

'Ik vind hem een held'

Tijdens zijn bezoek aan zijn geboorteland kwam Shadi ook nog anderen tegen, zoals zijn buurman, die hij meteen in de armen sloeg. "Ik vind hem een held, want hij is ook tijdens het beleg van 6 jaar daar gebleven", vertelt hij.

Shadi's buurman heeft 2 jaar lang opgesloten gezeten en zag hoe zijn 14-jarige dochter om het leven kwam door een raketaanval. "Maar tot nu toe is hij nog steeds daar, daarom zie ik hem echt als een held. Ik leer van zo'n persoon."

Connecties uit het verleden

Ook kwam Shadi vrienden uit zijn kinder- en schooltijd tegen. Ze waren enorm blij om elkaar weer te zien. "Gelukkig heb ik er een paar gevonden", lacht hij.

"Ik ben ook op bezoek geweest bij de moeders van mijn vrienden die nog niet naar Syrië konden komen." Op die manier vond hij toch nog connecties uit het verleden.

Bekijk ook

Betalen voor hotel in geboorteland

Wat voor Shadi het raarst was tijdens zijn bezoek aan zijn geboorteland, is dat hij in een hotel moest slapen. Hij had geen woning of andere plek om te slapen, het huis van zijn moeder was al leeggemaakt zodat mensen tijdens het beleg meubels konden verbranden voor warmte.

"Ik stond met veel emoties bij de receptie", vertelt hij. "Ik ben hier geboren en getogen, maar ik moest een kamer in een hotel vinden. Dat vind ik echt niet normaal."

Veilig in Nederland

Voor Shadi was het ondanks alles niet moeilijk om na zijn bezoek terug naar Nederland te gaan. "Alles is nu vreemd daar, alles is veranderd."

Shadi heeft nu een gezin in Nederland, zijn jongste dochter is hier geboren. "We hebben hier veiligheid gekregen", gaat hij verder. "Ik houd van Syrië en ik heb zin om daar te leven, maar dat kan je niet binnen een paar dagen beslissen." Hij wil wel weer snel op bezoek. "Want mijn kleine dochtertje is ook blij dat ze haar oma en opa, de ouders van mijn vrouw, kan ontmoeten."

Shadi uit Syrië keert na 12 jaar terug naar zijn geboorteland: 'Alles is veranderd'
Shadi uit Syrië keert na 12 jaar terug naar zijn geboorteland: 'Alles is veranderd'

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Poeptransplantatie om van darmziekte af te komen? Rinneke deed mee aan onderzoek: 'Is niets vies aan'

Poeptransplantatie om van darmziekte af te komen? Rinneke deed mee aan onderzoek: 'Is niets vies aan'
Rinneke onderging een poeptransplantatie om van haar darmziekte af te komen
Bron: EenVandaag

Het klinkt vies: een poeptransplantatie, waarbij je andermans uitwerpselen krijgt toegediend om je ziekte te verhelpen. Toch heeft het veel potentie, denkt Rinneke. Zij lijkt van haar ziekte af. "Kan weer wandelen zonder de bosjes in te hoeven."

Rinneke Kamminga heeft colitis ulcerosa, een chronische ontstekingsziekte van de darm. "Ik heb heel veel moeite om mijn ontlasting op te houden. Als ik aandrang krijg moet ik eigenlijk al op de wc zitten", vertelt ze. Op slechte dagen moet ze meer dan tien keer per dag naar het toilet en ervaart ze allerlei pijnen. Het beheerst haar hele leven.

Fecestransplantatie

Maar er gloort ook hoop, want Rinneke is proefpersoon voor wetenschappelijk onderzoek naar een nieuwe behandelmethode die goed lijkt te werken. Haar ontstekingswaarden zijn enorm gedaald en de stoelgang is genormaliseerd.

Rinneke kreeg 5 maanden geleden een zogenoemde fecestransplantatie in het Amsterdam UMC. Daarbij krijgen patiënten de darmmicrobiota van een gezonde donor toegediend via hun poep.

Bekijk ook

'Je proeft en ruikt het niet'

"Een vriendin had me erover getipt", vertelt Rinneke over het ontdekken van de behandeling. "Ik ben gaan lezen en dacht: nou ja, als die andere medicijnen allemaal niet werken, wil ik dit wel proberen."

Ze vindt er zelf niets vies aan, zegt ze beslist. "Ik ben verpleegkundige, dus ben wel wat gewend. En je proeft het niet en je ruikt het niet."

Nieuwe gezonde ontlasting

"Bij mensen met colitis ulcerosa spoelen we hun eigen ontlasting weg en we geven we ze nieuwe, verse ontlasting van een supergezonde donor", vertelt maag-darm-leverarts Cyriel Ponsioen. Hij leidt het onderzoek TURN2 waar Rinneke aan meedoet.

"In Nederland lijden zo'n 50.000 mensen aan colitis ulcerosa", weet hij. "Deze chronische darmontsteking leidt tot klachten als diarree, krampen, bloedverlies en vermoeidheid. Daardoor kun je ook je werk niet goed meer doen."

De darmziekte van Rinneke werd behandeld met een experimentele poeptransplantatie

Natuurlijke balans

Veel mensen hebben baat bij medicijnen, maar de ontsteking genees je daar niet mee, legt Ponsioen uit. "Wij denken dat als we de natuurlijke balans tussen bacteriën, virussen, schimmels, al die micro-organismen in je darm kunnen herstellen, dat de ziekte dan tot rust kan komen en misschien wel helemaal over is."

10 jaar geleden startte Ponsioen een eerste studie, met veelbelovende resultaten. Van de 25 behandelde patiënten leken er zes genezen. Maar deze resultaten waren niet wetenschappelijk significant.

Vervolgonderzoek

Er kon niet met zekerheid worden gezegd dat de verbetering door de poeptransplantatie kwam en niet door toeval. Daarom kwam er een vervolgonderzoek, waar Rinneke aan meedoet. Deze studie is 'dubbelblind': er is een groep die echt de poeptransplantatie krijgt, en een placebo-groep.

Rinneke vermoedt dat ze in de eerste groep zit. "Na de eerste behandeling hielp het al een beetje en hoefde ik minder vaak naar het toilet. Na de vierde ging het nog veel beter."

Bekijk ook

Hoge verwachtingen

Ponsioen verwacht veel van zijn onderzoek. "Het onderzoeksteam kan binnenkort de resultaten gaan analyseren. Wij hopen dat ongeveer 40 procent van de mensen die we behandelen blijvend goed op de poeptransplantatie reageert."

Hij benadrukt dat de TURN2 studie vol zit en patiënten zich dus niet meer kunnen aanmelden. Uiteindelijk hoopt Ponsioen zoveel kennis op te doen dat hij straks precies weet welke bacteriën gunstig zijn en bijdragen aan een gezond microbioom in de darmen.

Therapie in pilvorm

"Dat wil zeggen dat je naar het laboratorium gaat en heel erg goed gaat kijken om welke bacteriën het gaat, om welke virussen en om welke schimmels, zodat je weet welke je moet terugbrengen."

Met die kennis hoopt Ponsioen uiteindelijk een therapie te ontwikkelen die mogelijk in de toekomst in pilvorm beschikbaar kan worden. "Dan hoef je tenminste niet meer opgeloste ontlasting via een slangetje naar binnen te brengen", zegt hij tot slot.

Bekijk ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant