Woonminister Mona Keijzer wil het mogelijk maken dat bewoners van vakantiehuisjes daar permanent kunnen wonen. Maar gemeenten en eigenaren van recreatieparken zien dat niet zitten. "Wonen en vakantie gaan niet samen op één park."
Zeker 60.000 mensen wonen permanent in een vakantiehuisje, terwijl dit officieel niet mag. En het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk nog hoger. Minister Keijzer van Volkshuisvesting wil dat deze mensen straks legaal op hun plek kunnen blijven wonen.
'Plannen onrealistisch'
Keijzer komt daarvoor met nieuwe wetgeving en vraagt gemeenten om tot die tijd permanente bewoning te gedogen. Maar lokale overheden zijn tegen de plannen, vertelt de Brabantse gedeputeerde Wilma Dirken van Wonen.
Ze noemt de plannen van de minister onrealistisch en stelt dat het woningtekort niet opgelost kan worden door vakantieparken open te stellen voor permanente bewoning. "Het een schijnoplossing."
Economische gevolgen
Ook de recreatieparken zelf zien bezwaren, vertelt adjunct-directeur Jeffrey Belt van belangenorganisatie HISWA-RECRON. "We weten vanuit verschillende onderzoeken dat permanent wonen en op vakantie gaan niet samen gaan."
Verder maken parkeigenaren zich volgens hem zorgen over de economische gevolgen. Want als meer mensen permanent op een park gaan wonen, is er minder plek voor vakantiegangers, legt hij uit. En die geven volgens hem gemiddeld wel meer geld uit.
Bekijk ook
Laatste hoop
Maar er is natuurlijk ook een reden waarom sommige mensen in een vakantiehuisje wonen: door de hoge woningnood kunnen ze niet aan een ander huis komen. Zo wonen Monique en Ine beiden al meer dan 15 jaar op vakantiepark Dierenbos in het Brabantse Vinkel.
Voor hen is het plan van minister Keijzer om permanente bewoning te legaliseren hun laatste hoop. Onder de huidige regels moeten zij eind 2027 van het vakantiepark af. Samen met honderd andere bewoners verzetten de twee zich tegen het gedwongen vertrek.
'Net een dorp'
"Wij zijn een hechte gemeenschap. We noemen het hier ook wel een klein dorp, we delen lief en leed met elkaar", vertelt Ine over de sfeer op het park. Wel is er inmiddels op verschillende plekken leegstand doordat andere bewoners al wel een nieuw onderkomen hebben gevonden.
Voor de achtergebleven bewoners loopt de spanning ondertussen hoog op. "De huisarts in het dorp heeft gezegd dat hij duidelijk meer klachten ziet bij de mensen die hier wonen", zegt Ine. Ze weet zelf ook niet wat ze straks moet doen: "Moet ik mijn chalet dan op mijn rug meenemen?"

Slapeloze nachten
Ook Monique heeft geen idee waar ze naartoe moet als ze wordt weggestuurd van Dierenbos. "Een huis kopen met deze huizenmarkt is ook niet te doen, zeker niet in mijn eentje. Dus je kan wel zeggen dat er een aantal op het park, waaronder ik, ten einde raad zijn."
Het bezorgt haar slapeloze nachten: "Mijn ouders worden ook ouder. Die staan op de wachtlijst voor het bejaardenhuis. Dat is gewoon een kamertje, daar is geen slaapplek meer voor een dochter die weer terug naar huis moet omdat ze geen woning kan vinden. Terwijl ik nu een woning heb!"
'Per park een plan'
Gedeputeerde Dirken snapt de zorgen van de vaste bewoners, maar benadrukt dat een landelijke legalisering niet de oplossing is. Volgens haar is maatwerk nodig. "Een generiek plan uitsmeren over het hele land is simpelweg niet mogelijk."
Ze pleit ervoor dat gemeenten samen met de eigenaren van recreatieparken bekijken wat de beste oplossing is. "Maak per park een apart plan. Wonen er zelfredzame mensen, of zijn het mensen die wonen onder oranje zeiltjes en platen van de bouwmarkt?"
Bekijk ook
'Moet van tafel'
Ook de parkeigenaren vinden dat het wel of niet permanent bewonen van vakantiehuisjes in samenspraak moet worden besloten, zegt Belt van HISWA-RECRON. "Ondernemers buitenspel zetten is namelijk funest voor de sector."
De plannen van het kabinet raken de eigenaren direct in hun ondernemerschap, gaat Belt verder. "Daarom gaan wij in ieder geval met Kamerleden en de minister in gesprek. Maar wat ons betreft gaat het van tafel."
Hoe nu verder?
Wat betekent dat dan voor vaste bewoners als Monique en Ine? Over hen zegt gedeputeerde Dirken: "We geven mensen jaren om een andere plek te zoeken en zorgen dat bewoners in gesprek gaan met woningcoöperaties. Maar de realiteit is dat er veel woningzoekenden zijn en dat het niet mogelijk is om deze mensen expliciet voorrang te geven."
Monique snapt dat het wettelijk een grijs gebied is. Ze hoopt dat ze mag blijven, omdat haar huis gescheiden is van de recreatiewoningen op het park. "In die zin kan de brief van Mona Keijzer voor ons dus wel handvatten bieden om te zorgen dat we hier misschien toch mogen blijven zitten."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.