Is de Groningse aardbevingsproblematiek goed voor lokale partijen?

Groningen is in de ban van aardbevingen. In het hart van het aardbevingsgebied ligt het plaatsje Loppersum. Vraag is hoe groot de invloed van de vele aardbevingen zal zijn op het stemgedrag van de inwoners van het Groningse dorp.

Nu is het CDA, met drie van de in totaal vijftien zetels, nog de grootste partij in de gemeenteraad van Loppersum. Samen met de PvdA en de ChristenUnie besturen ze Loppersum. Zal dat zo blijven of zullen de landelijke partijen de prijs moeten betalen voor het gevoerde beleid van de laatste jaren?

Raadslid Hans Warink van de lokale partij Loppersum Vooruit hoopt uiteraard dat zijn partij zal profiteren, ook al heeft de lokale politiek niets te zeggen over de aanpak van de aardbevingsproblematiek.

Geen vertrouwen in Den Haag

‘De enige partij zonder hoofdkantoor in Den Haag’ is de verkiezingsslogan van Loppersum Vooruit. “Het komt erop neer dat we geen vertrouwen meer hebben in Den Haag,” zegt Warink. “We hebben ontelbare beloftes gehad uit Den Haag.”

De bewoners zijn trots op hun mooie dorp dat prachtig en rustig gelegen is. Maar er is een keerzijde. Het aanhoudende aardbevingsgevaar brengt stress en angst met zich mee. Huizen kunnen instorten en moeten versterkt worden. 

In een bouwput wonen

Dat is niet voor iedereen makkelijk zegt burgemeester Albert Rodenboog: “Je zult maar tachtig zijn en je moet een half jaar uit je huis. Als je twintig of dertig bent is dat nog te overzien, maar als je ouder bent wil je niet in je laatste jaren in een bouwput wonen.” 

Burgemeester Rodenboog, zelf verbonden aan de landelijke partij CDA, weet niet of de lokale partijen de grootste gaan worden. “Ik weet niet hoe dat gaat aflopen bij de verkiezingen.”

Eenheid of elkaar bestrijden?

De eenheid lijkt juist groot, de partijen bestrijden elkaar niet op het gasdossier. De grote vijand zit niet in Groningen maar in Den Haag. Rodenboog: “Het is de verdienste van al die vijftien raadsleden die het van het grootste belang vinden om geen politiek te bedrijven op dit dossier.”

Maar het is wel zwaar, ook voor de politici. “Je krijgt al het verdriet van die mensen mee. Bovenop je eigen verdriet,” verzucht Warink. “Je wil het beste voor de inwoners, anders ga je niet in de raad zitten.”