Horror is weer 'in' dankzij jong Nederlands talent

Met Halloween in aantocht is het seizoen voor griezelfilms weer aangebroken. In Nederland is de horrorfilm niet erg populair. Maar daar lijkt nu verandering in te komen met de aanwas van jong Nederlands horrorfilmtalent. David-Jan Bronsgeest en Tim Koomen krijgen geld uit Hollywood voor het maken van hun horrorfilm. “We willen de Nederhorror op de kaart zetten."

Hollywood omarmt sinds kort de horrorfilms van jonge Nederlandse filmmakers. Dit overkomt de jonge makers David-Jan Bronsgeest en Tim Koomen. Zij maken dit jaar de zes minuten horrorfilm Meet Jimmy. De pitch van hun film op een Canadees festival is een groot succes. Verschillende internationale productiebedrijven staan in de rij om met Bronsgeest en Koomen te werken aan de speelfilm versie. Het werd Paramount, dat afgelopen jaar een enorm hit scoort de film met A Quiet Place.

“Er breekt een enorm rare tijd aan", zegt Koomen. “In twee maanden heb ik het script voor de speelfilm geschreven. We moesten ’s nachts wakker blijven. We kregen van alle kanten mailtjes van onze helden, zoals Sam Raimi en Blumhouse, wiens films wij allemaal zien.”

Meer horrorfilms uit Nederland

Het is niet voor het eerst dat Hollywood de jonge, onbekende Nederlandse filmmakers opmerkt. Het overkomt Tim Smit in 2009 met zijn korte film Kill Switch. In 2017 gaat zijn speelfilmversie in première. Ook Nico van der Brink is uitverkoren met zijn korte horrorfilm Sweet Tooth. 

Deze filmmakers probeerden ook in Nederland financiering voor hun films te vinden, maar ze kregen nergens voet aan de grond. “Fuck it”, dachten Bronsgeest en Koomen, “we doen het zelf wel, met een crew die het voor niks heeft gedaan. In Nederland worden we wel gedwongen richting Hollywood te vertrekken. Hier wordt horror nauwelijks door Filmfonds gefinancierd”, zegt Bronsgeest.

De Gouden Kalveren gaan niet naar horrorfilms

In Nederland wilde het maar niet lukken om een traditie in het horrorgenre op te bouwen. De uitzondering hierop zijn De Lift (1983) van Dick Maas en De Johnsons (1992) van Rudolf van den Berg. Ook een aantal buitenlandse producties als Rosemary's Baby (1968) en Silence of the Lambs (1991) deed het goed in Nederland. Daarna werd het angstvallig stil.

Volgens Berend Jan Bockting, filmcriticus bij de Volkskrant, is het klimaat in Nederland niet stimulerend voor het horrorgenre. Drama, komedies en oorlogsfilms doen het veel beter bij het grote publiek. Daar gaan de Gouden Kalveren heen. “Nederhorror is nooit echt goed van de grond gekomen. Terwijl in Spanje en Japan het genre heel populair is. Er heerst bij ons een stigma rondom horror, het is obscuur, niet netjes, puberaal.”

Horror met een twist

Toch hopen Bronsgeest en Koomen ook op succes in Nederland. “We willen de Nederhorror op de kaart zetten. Dat kan wanneer een paar goede horrorfilms hier gemaakt worden. Dan gaan mensen ernaar kijken en raken producenten en het Filmfonds ook meer geïnteresseerd."

Wel hebben de jonge filmmakers gekozen geen doorsnee horrorfilm te maken met veel bloed en geesten. Ze willen een film met een boodschap. Bronsgeest: “In Meet Jimmy zit maatschappijkritiek. Het is commentaar op het bingewatchen. Waarom kijken we bijvoorbeeld massaal naar Making a Murderer op Netflix? Wat zegt dat over ons dat we daarvan genieten?"

Geen bloed en zombies

Filmcriticus Bockting verklaart de recent ontstane populariteit van horror in Nederland ook door deze 'horror met een twist'. Het gaat niet langer om bloederige ingeslagen schedels en zombies. Deze films kruipen onder je huid. Ze hebben een boodschap, zijn eigentijds en geven kritiek op de huidige tijd.

“Jordan’s Peele sociaalkritische horrorsatire Get Out (2017) en ook The Shape of Water (2017) van de Mexicaanse regisseur Del Toro verzilverden afgelopen maart enkele Oscars. Zij staan symbool voor een nieuwe opleving van het genre. Niet de zoveelste variant van tieners die afgeslacht worden, maar horror die maatschappelijke thema’s aankaart, respectievelijk de positie van de buitenstaander en de noodlottige gevolgen van niet-kwaardaardig bedoeld racisme. Ook de originele horrorfilm A Quiet Place (2018) en het occulte Hereditary (2018) voeden deze nieuwe trend en dragen bij aan de emancipatie en imago-verbetering van het genre”, zegt Bockting.