'Hopelijk worden we niet vergeten': wijnboer Lukas werd slachtoffer van Duitse overstromingen en is bang dat het weer misgaat

In juli verwoestten overstromingen het dorpje Altenahr in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts. Inmiddels zijn media en politici weer vertrokken, maar de inwoners blijven in onzekerheid achter tussen de puinhopen.

"Als ik wakker word, denk ik niet onmiddellijk aan wat er is gebeurd. Maar na een paar seconden komt dan ineens de gewaarwording: alles is weg, mijn bedrijf, mijn huis, het huis van mijn ouders. Buren zijn verdronken. Ons dorp is vernietigd."

Dodelijke muur van water

De 31-jarige Lukas Sermann is een zevende generatie wijnboer in het dorpje Altenahr, gelegen in het westen van Duitsland, in Rijnland-Palts. Zijn familie maakt al meer dan 200 jaar Burgunder en Riesling wijnen in het pittoreske dal.

Maar in de nacht van 14 op 15 juli veranderde de normaal zo kalme rivier Ahr in een dodelijke muur van water die Lukas' wijnmakerij, woonhuis en het huis van zijn ouders vernielde. De familie overleefde het drama ternauwernood.

10 meter boven normaal

Minstens 133 doden, honderden gewonden en duizenden mensen die van de ene op de andere dag dakloos werden. Dit is de balans, zo'n 6 weken nadat het water uit de rivier een groot aantal dorpen in het dal vernietigde.

De hoogste stand die het water bereikte was ongeveer 10 meter boven normaal. Het exacte cijfer ontbreekt, omdat de meetapparatuur die de waterstanden in de gaten moet houden toen al lang stuk was.

Waarschuwingen

"We hebben hier eerder hevige overstromingen gehad, in 2016 nog", vertelt Lukas. "Toen steeg het water bijna 4 meter, dat was ook al heftig. Maar zoiets als nu is ongekend. Er waren waarschuwingen, maar werkelijk niemand had dit verwacht."

Inmiddels zijn de belangrijkste wegen in Altenahr weer begaanbaar en is er weer stromend water en elektriciteit. Onbewoonbaar verklaarde huizen zijn grotendeels gesloopt en veel van het grove puin is afgevoerd. Naast de wegen van het Ahrtal liggen bergen afval, netjes gesorteerd in onder andere autobanden, hout, metaal en steen. Ook na een dodelijke catastrofe doet men in het Ahrtal aan afvalscheiding.

Bron: EenVandaag

'Schuldtoewijzingen weinig zinvol'

De vraag is: hoe nu verder? Aan schuldtoewijzingen doet Lukas Sermann in ieder geval niet: "Ik vind dat weinig zinvol. Natuurlijk is de vraag terecht of er niet eerder gewaarschuwd had moeten worden, of er niet te laat is begonnen met evacueren. Maar we moeten de antwoorden gebruiken om in de toekomst beter voorbereid te zijn, niet om nu iemand tot zondebok te maken."

In de nadagen van het drama hebben tal van politici ramplocaties bezocht. "De politiek heeft in eerste instantie ook goed gereageerd", vindt Lukas. "Bondskanselier Merkel en minister Seehofer zijn hier geweest om de schade te bekijken, en er kwam direct financiële noodhulp."

'Kan er weer zo'n allesverslindende vloed komen?'

Na de shock van de eerste weken wil Lukas weten of er in Altenahr nog een toekomst is voor hem. "Hoe gaat het verder, waar sta ik over een jaar? Kan ik de wijnmakerij en onze woonhuizen weer veilig opbouwen, of kan er weer zo'n allesverslindende vloed komen?"

"We hebben crisisteams en specialisten nodig die deze vragen sluitend kunnen beantwoorden. En die heb ik hier nog niet gezien of gehoord."

Vastberaden om door te gaan

De familie van Lukas maakt al sinds 1775 wijn in Altenahr, en hij is vastberaden om door te gaan. "Ik heb het er soms echt moeilijk mee, het is zo traumatisch. Maar de wijn is mijn werk en mijn leven, en dat van generaties voor mij. Corona was voor ons al een enorme klap, maar het valt achteraf gezien in het niets vergeleken met wat er nu is gebeurd."

"Ze zeggen dat dit maar eens in de zoveel eeuwen gebeurt, maar geldt dat nog steeds, nu het klimaat zo rap verandert en onvoorspelbaarder wordt."

'Hopelijk worden we niet vergeten als de verkiezingen voorbij zijn'

Er moeten waarschuwingssystemen komen en veel betere preventie, vindt Sermann.

"Wat doen we om het water boven in de rivier, lang voordat het in het nauwe Ahrtal terecht komt, ruimte te geven? Er moet echt iets gebeuren. Hopelijk worden we niet vergeten als straks de verkiezingen voorbij en de beloftes vergeten zijn."