Guaidó geeft Venezolanen in sloppenwijken hoop op verandering

Paula Navas wist niet wat honger was tot president Maduro Venezuela de afgrond in stortte. Ze verloor haar dochter door een tekort aan medicijnen. Nu heeft ze al haar hoop gevestigd op Juan Guaidó.

"Hoe gaat het? Hoe heb je de nacht doorgebracht?" vraagt Paula als ze het huis van haar buurvrouw binnenstapt. "Dit was wat de regering ons als ontbijt gaf vanmorgen", zegt buurvrouw Anna Rodriguez. Ze wijst op de traangasbom die nog in haar woonkamer ligt. "Traangasbommen overal in mijn huis. De kinderen waren bang en konden niet slapen. Ik riep nog naar de agenten: 'Er zijn hier kinderen!' Maar het kon ze niet schelen." De buurvrouw van Paula is uit protest op potten en pannen gaan slaan. "We willen dat de president nu opstapt", zegt ze.

Economische malaise

Paula woont in Petare. Dat is de grootste sloppenwijk van Caracas, de hoofdstad van Venezuela. In deze wijk was president Maduro nooit zo populair als in de meeste andere sloppenwijken.

Nu oppositieleider Juan Guaidó zichzelf tot interim-president heeft verklaard en zijn aanhangers in groten getale de straat opgaan om het vertrek van Maduro te eisen, zoekt de politie de wijk geregeld door op zoek naar demonstranten.

'Nu is het moment om te vechten'

"Ze willen voorkomen dat we de straat opgaan. Maar nu is het moment om te vechten, nu moeten we doorgaan", zegt Paula terwijl ze haar eigen huis weer binnenstapt. De huiszoekingen zetten kwaad bloed bij haar en haar buren, die de afgelopen jaren al zo geleden hebben onder het beleid van Maduro.

De oppositie in Venezuela was altijd verdeeld. Daardoor kon Nicolas Maduro, de president die het eens zo rijke olieland in een diepe economische chaos stortte, sinds 2013 aan de macht blijven.

Gesjoemeld met stemcomputers

Maar na de presidentsverkiezingen afgelopen mei veranderde er iets. De fabrikant van de stemcomputers gaf toe dat er gesjoemeld was bij de telling. Daar komt bij dat er nauwelijks oppositie meedeed aan de verkiezingen: de meeste oppositieleiders waren al naar het buitenland gevlucht.

Dus toen Maduro op basis van de verkiezingen in mei begin januari zijn presidentschap verlengde, besloot de voltallige oppositie zich achter parlementsvoorzitter Juan Guaidó te scharen.

Bron: EenVandaag

Geen medicijnen

Onder het beleid van Maduro heeft Paula ontdekt hoe het is om honger te lijden. "Ik had dat nog nooit meegemaakt." Maar in 2017 leed ze het meest. Toen verloor ze haar 22-jarige dochter Aldeny.

"Ze had buikpijn. Ik nam haar mee naar het ziekenhuis en daar kreeg ze een medicijn en behandeling die niet voor haar bestemd was. Ik heb gevochten om de goede medicijnen in handen te krijgen. Ik heb overal gezocht, maar er waren geen medicijnen." Paula heeft het hier nog steeds heel moeilijk mee.

'We kunnen nauwelijks nog eten'

Venezuela, het ooit zo rijke olieland dat de beste artsen van de regio had, verkeert naast een voedselcrisis ook in een gezondheidscrisis. Door de inflatie stokt de invoer van medicijnen. Daarbij is een derde van de artsen is naar het buitenland vertrokken.

Twee jaar geleden werd Paula's dochter Alnedy al ziek omdat ze noodgedwongen dingen moest eten, waar haar lichaam door een darmaandoening eigenlijk niet tegen kon. Er was simpelweg niets anders te vinden. Volgens Paula is de situatie nu nog veel erger. Een kilo pasta kost al 5000 Bolivar, terwijl een gemiddelde Venezolaan per week nog geen 4000 Bolivar verdient. "We kunnen nauwelijks nog eten momenteel," zegt Paula.

'Het is nu of nooit'

Bij Paula Navas is ook nog eens baarmoederkanker geconstateerd. Omdat haar arts het land uit gevlucht is en medicijnen niet voorhanden zijn, gebruikt ze natuurlijke medicijnen die haar zus meeneemt uit de bergen. "Als de gezondheidszorg weer beter wordt ga ik weer naar de dokter en kan ik hopelijk weer medicijnen vinden."

"Veel kinderen gaan dood in dit land omdat er geen medicijnen zijn", gaat Paula verder. "Alleen God weet hoe lang dit nog duurt, maar we moeten nu Juan Guaidó helpen om dit regime ten val te brengen. Het is nu of nooit."