Gert-Jan Segers, fractievoorzitter van de ChristenUnie, wil best nog een keer door als lijsttrekker. "Relevant zijn. Daar gaat het om. Ongeacht of je in de oppositie of coalitie zit, als je maar relevant bent."

Segers blikt met politiek commentator Joost Vullings terug op de bewogen formatieperiode. Hij is nu 7 jaar Kamerlid en sinds 2015 fractievoorzitter van de ChristenUnie. Onder zijn leiding trad de partij toe tot de huidige coalitie, tijdens de langste formatie ooit.

Politieke plooien gladstrijken

Segers voerde de onderhandelingen namens de ChristenUnie, samen met partijgenoot Carola Schouten. Door het vertrek van Sybrand Buma (CDA) en Alexander Pechtold (D66) is Segers van een nieuweling een routinier geworden. "Tijdens de formatie, toen we aansloten bij het zogenaamde 'motorblok' had ik het gevoel dat we ons moesten invechten. Dat gevoel heb ik nu minder."

De toetreding van de ChristenUnie tot het huidige kabinet van VVD, CDA en D66 lag tijdens de formatie vooral lastig bij D66. Pechtold nodigde toentertijd Segers en Schouten uit voor een etentje in het Indonesische restaurant Garoeda in Den Haag, om politiek wat plooien glad te strijken.

'Toen Pechtold in de politiek zat, had ik regelmatig ruzie'

En onlangs was een er een soort reünie van het Garoeda-etentje. Dit keer in een heel andere stemming dan tijdens de formatie. Alexander Pechtold heeft inmiddels de politiek verlaten. "En dan praat je toch veel vriendschappelijker en persoonlijker", vertelt Segers. "Veel vrijer en losser dan toen Pechtold nog in de politiek zat. Toen had ik regelmatig enorme ruzie met hem."

Ook de verstandhouding met Wouter Koolmees, destijds mede-onderhandelaar namens D66 is hechter dan met menig collega-Kamerlid. "Koolmees is een a-typische politicus. Erg op de inhoud, minder op het spel. Met hem praat je makkelijker, en sneller vertrouwelijk, door wat je samen hebt meegemaakt tijdens de formatie. Dat is niet met iedereen zo."

“Als je vijftig bent, dan ben je geen belofte meer, maar moet je leveren. Ik ben wel aan het leveren nu.”

Geen vriendschappen

Vriendschappen zijn er volgens Segers niet in de politiek. "Wel kameraadschappen. Er zijn absoluut mensen die ik vertrouw en die ik dilemma's kan voorleggen. Dat is volgens mij het hoogst haalbare in de politiek."

Het kabinet is nu halverwege de rit. Terugkijkend is Segers blij met resultaat. "Ik ben ook blij waar de ChristenUnie nu staat. De partij heeft nu een plek die heel relevant is." Over zijn eigen positie laat de net 50-jarige Segers zich minder uit. "Als je vijftig bent, dan ben je geen belofte meer, maar moet je leveren. Ik ben wel aan het leveren nu."

Klaar voor het lijsttrekkerschap

Vanzelfsprekend hoort daar het lijsttrekkerschap bij. Segers is er klaar voor. "Daar moet ik nog over nadenken. Het is pas over een jaar dat ik daar een knoop over hoef door te hakken. Maar ik heb ideeën genoeg." Een andere kandidaat kan zich ook melden. "Dan wordt het een bloedige strijd tussen Carola Schouten en mij vrees ik", grapt Segers.

Wel staat voor Segers vast dat het Kamerlidmaatschap tijdelijk is. "Ik ga mijn pensioen niet halen in Kamer. Ik doe dit nu 7 jaar. Laat ik daar nog een paar jaar aan vastknopen en dan houdt het op."

'Ik wil graag een roman schrijven'

Voor zijn toekomst na de politiek heeft hij nog geen concrete plannen. "Ik wil nog heel graag een keer een roman schrijven. Ik heb er zelfs al aantekeningen voor gemaakt. En verder? Dat is een beetje een zwart gat. Ik heb geen wensenlijstje. Ik doe mijn werk nu vol overgave en zie wel wat er daarna komt."

Ik ga mijn pensioen niet halen in Kamer. Ik doe dit nu 7 jaar. Laat ik daar nog een paar jaar aan vastknopen en dan houdt het op.

Verweesde samenleving

Maar Segers is nu alweer met overgave bezig met het start van het politieke jaar. Als voorschot op de volgende verkiezingen schrijft Segers nu aan een essay dat eind van de zomer uitkomt. Het stuk met de titel De verloren zoon en het verhaal van Nederland gaat over de verweesde samenleving en dient als opmaat voor het nieuwe verkiezingsprogramma.

Lees ook

"Veel mensen voelen zich verloren in de geïndividualiseerde samenleving. Ze voelen zich niet gehoord en het lijkt voor ze alsof de overheid er niet voor hen is. Ik probeer in het essay te schetsen hoe we die samenleving weer een veilig en warm thuis kunnen maken voor mensen, op concrete thema's zoals arbeidsmarkt, wonen en migratie."

Beluister hier het hele gesprek met Gert-Jan Segers.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.