In tientallen gemeenten is de jeugdzorg in gevaar. Uit een inventarisatie blijkt dat 60 instellingen in de rode cijfers zitten, dat is 30 procent meer dan het jaar ervoor. Het extra geld dat de overheid al had toegezegd blijkt volstrekt ontoereikend.
"Dit rapport bevestigt alles waarvoor we gewaarschuwd hebben. We stevenen af op een ramp, als de overheid onze boodschap naast zich blijft neerleggen en niet rigoureus ingrijpt", zegt FNV-bestuurder Maaike van der Aar. De toezeggingen van minister Hugo de Jonge met extra geld te komen, zijn onvoldoende, zegt ze. "Dit bedrag, zo'n 1 miljard, moet verdeeld worden over 355 gemeenten, en dat is dus niet genoeg. Amsterdam heeft al een tekort van vele miljoenen."
Geld verdwijnt op de grote hoop
Grootste probleem is volgens Van Aar dat het extra geld niet geoormerkt door de minister. Hierdoor verdwijnt het geld op de grote hoop bij gemeenten, die het daardoor ook kunnen inzetten om andere tekorten op te vullen. De Rekenkamer heeft daar onlangs nog voor gewaarschuwd, en dat is voor FNV ook groot punt van zorg.
'Moet ik weer een ander plekje zoeken?'
Een van de organisaties die het water aan de lippen staat is Juzt, de grootste jeugdzorgorganisatie van West-Brabant die hulp biedt aan 1800 jonge cliënten. Een dezer dagen zal duidelijk worden of Juzt failliet gaat. Grote vraag is wat er dan moet gebeuren met de West-Brabantse jongeren die dan geen zorg meer krijgen via Juzt.
"We krijgen vragen van kinderen van: 'Als jullie dadelijk failliet zijn, kunnen we dan weer bij papa en mama gaan wonen?'. Terwijl je weet dat sommige kinderen niet meer thuis kunnen wonen", vertelt medewerkster Herma Westerdijk. "Maar ook kinderen die vragen: 'Moet ik dadelijk weer een ander plekje zoeken, ik heb al zoveel plekjes gehad, waar kan ik voor langere tijd blijven.' Dat is gewoon heel schrijnend."
Onduidelijkheid is 'killing'
Intussen maakt ook het personeel van Juzt zich grote zorgen over de toekomst. Er werken zo'n 600 medewerkers. In Rijsbergen werd vandaag actie gevoerd, onder andere door medewerker Melanie Szablewski. "Mensen hebben het gevoel van 'We zijn op'." Het telkens verschuiven van de deadline eist een zware tol. "Je merkt dat de rek er uit is en dat mensen al heel lang op overleven staan. De onduidelijkheid is gewoon killing."
Het gaat ook haar collega Westerdijk aan het hart. "Ik werk niet in een fabriek, ik vouw geen eierdozen. Ik werk met levende wezen. Ik vind niet dat we daar zo mee om kunnen springen."
Lees ook
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.