De zomervakantie gebruiken om heel nieuwe plek te ontdekken? Helemaal niet nodig, vinden Heleen (53) en Mirte (24). Zij kiezen al jaren terug voor dezelfde bestemming en vinden het heerlijk. "Weet gewoon dat we ons daar 'happy' voelen."

Altijd naar hetzelfde plekje op vakantie gaan voorspelbaar of saai? Niet voor Mirte de Bruin en Heleen Uithoven Hoppesteyn. Het heeft juist heel wat voordelen, vinden zij. "Het is als thuiskomen."

Op slag verliefd

In 2014 ging Heleen voor het eerst met haar gezin naar Schotland. De bestemming: Calvine, een klein plaatsje vlakbij de Schotse Hooglanden. "Mijn oudste zus was daar al eens geweest en wees ons op het huisje. Laten we dat maar eens proberen, dachten we."

Het huisje en de omgeving vielen meteen in de smaak. "Onze dochter was nog net 3 toen we er voor het eerst naartoe gingen. We kwamen daar aan in de sneeuw en waren op slag verliefd op die plek. 's Avonds is het er pikkedonker en heel stil. De kleine cottage is eigenlijk bedoeld voor twee personen. Maar er werd een opklapbed neergezet zodat we er met zijn drieën konden slapen. Ja, toen waren we verkocht", herinnert ze zich.

Bron: Eigen foto

1/2

Van generatie op generatie

Ook Mirte is elke zomer op dezelfde plek te vinden: L'Estartit, een Spaanse plaats aan de Costa Brava. "Ik kom hier al sinds ik 10 maanden oud ben. Dit jaar wordt de 25ste keer, dus feitelijk al mijn hele leven", vertelt ze.

De liefde voor de Spaanse badplaats is haar met de paplepel ingegoten. "Mijn moeder ging hier al naartoe toen ze baby was, samen met mijn opa en oma. Zij hebben zelfs hun 40-jarig trouwjubileum gevierd hier op de camping. Sindsdien zijn mijn ouders ook altijd teruggegaan."

Tweede huis

Hoewel het stadje als een tweede thuis voelt voor Mirte, vindt ze het absoluut niet saai. "Ik vind het fijn om te weten waar je boodschappen kan doen, dat je binnen 10 minuten op het strand staat en weet waar de leuke dingen te doen zijn."

"Het is er altijd lekker weer, de sfeer is relaxed en alles is op loopafstand." Voor Mirte de perfecte plek om vakantie te vieren en tot rust te komen. "Bovendien zie je vaak dezelfde mensen weer terug, iedereen kent elkaar en dat is heel gezellig."

Bron: Eigen foto

1/3

Vakantiegeluk

"Herhaalde vakanties kunnen heel leuk zijn. Vooral als dat betekent dat je lokale vrienden ontmoet", zegt Ondrej Mitas. Hij is hoofddocent Tourism and Quality of Life aan de Breda University of Applied Sciences. Hij doet al jaren onderzoek naar geluk en welzijn op vakantie.

Zelf brengt Mitas ieder jaar een bezoek aan zijn geboorteland Slowakije. "Voor veel mensen is teruggaan naar dezelfde plek een catch-up-moment, waarbij ze alles inhalen van de tijd dat ze er niet zijn geweest. Die prachtige momenten en vriendschappen zijn in feite even waardevol als ieder jaar een nieuwe bestemming bezoeken", zegt Mitas.

Rust en natuur

In Schotland voelt het gezin van Heleen zich helemaal thuis. Inmiddels zijn ze er al zo'n acht keer geweest. "De Schotse Hooglanden zijn gewoon prachtig. Daar waan je je soms in een compleet andere wereld", vertelt ze. "Het kan echt heel ruig zijn, maar in ieder geval altijd heel wijd en stil. Je voelt je op een bepaalde manier heel nietig in zo'n groots landschap en dat vinden we mooi."

Het massatoerisme gaat het gezin dan ook het liefst uit de weg. Bovendien zijn ze nog lang niet uitgekeken. "Als je 's ochtends in de stilte met de hond naar buiten loopt, met de opkomende zon en het uitzicht op een riviertje, dan waan je je gewoon in een ander landschap. Je kunt er eindeloos wandelen of rondrijden en gewoon zien waar je uitkomt."

Vakantiemodus

Een vakantie is vooral belangrijk om de dagelijkse sleur te doorbreken, legt onderzoeker Mitas uit. "Er moet voldoende nieuwigheid zijn, een verandering van je vaste patroon." Maar een nieuwe bestemming is daarvoor niet per se een vereiste.

"Ben je in staat om je gedachten om te zetten in een vakantiegevoel en je open te stellen voor de omgeving? Of val je, zodra je de bestemming hebt bereikt, direct terug in dezelfde routine en begin je te piekeren over werk?" Het is eigenlijk heel simpel, vertelt Mitas: "Zodra je niet meer openstaat voor de omgeving, wordt het tijd om ergens anders heen te gaan."

Spullen pakken en gaan

Naast haar jaarlijkse trip naar Spanje, ontdekt Mirte ook nieuwe plekken. "Dat vind ik ook heel leuk", zegt ze. "Ik ben naar Griekenland en Italië geweest, en Curacao staat ook nog op mijn lijstje. Maar toch is mijn jaar niet compleet als ik niet een week in L'Estartit ben geweest."

En dit jaar pakt ze het zelfs nog wat groter aan. "Ik zocht een bestemming om alleen naartoe te gaan zonder einddatum, maar niets is zoals L'Estartit. Mijn vader zei: 'Dan ga je daar toch gewoon weer naartoe?'"

Werken in een bar

En dat gebeurde: ze nam ontslag, pakte haar spullen en ging die kant op. "In een onbekend land had ik het niet gedurfd hoor", lacht Mirte. Maar haar 'eigen' L'Estartit was er perfect voor.

"Eigenlijk kwam ik hier naartoe zonder plan. Ik ga er gewoon heen, dacht ik. Als ik werk vind, blijf ik een half jaar. Lukt dat niet, dan is een paar maanden ook goed genoeg." Intussen heeft ze een baan gevonden in een lokale bar, waar ze voor 5 maanden aan de slag kan gaan. En de rest van de tijd verblijft ze in een caravan op dezelfde camping waar ze als baby ook al rondliep.

Plan vooral niet teveel

Niet al te veel vooruit plannen, zoals Mirte heeft gedaan, is verstandig. Mitas: "Uit een Duitse steekproef weten we namelijk dat de energie die je steekt in het plannen van een vakantie, invloed heeft op de vakantiebeleving."

De keuzes en mogelijkheden tijdens het boeken zijn eindeloos. Je kunt er keuzestress door krijgen, waarschuwt hij. "Je krijgt vooraf zoveel informatie, dat je meer verwachtingen krijgt van de bestemming. Daardoor ben je minder open voor nieuwe belevingen. Te veel plannen verpest eigenlijk alles."

Dezelfde bestemming, nieuw plekje

Net als Mirte, laten Heleen en haar man en dochter de vakantie graag op zich afkomen. Alles tot in de puntjes plannen, doen ze nooit. Maar daar komt dit jaar voor het eerst verandering in. De eigenaren van de vertrouwde Schotse cottage zijn op leeftijd en hebben het huisje verkocht.

"In oktober gaan we voor het eerst naar een ander huisje, iets verder weg van onze vaste plek." Maar dat betekent niet dat ze alle rituelen moeten loslaten. "We gaan nog wel op bezoek bij de oude eigenaren. Het eerste wat we altijd doen, is even aanschuiven aan de keukentafel om bij te praten. Je krijgt toch een band als je ergens zo vaak komt."

Schotland op de eerste plek

Of ze ooit een andere plek hebben overwogen dan Schotland? "Jawel, maar toen riep onze dochter die nu 14 is: 'Nee, dat wil ik niet. Ik wil terug naar die plek!'. Van jongs af aan heb ik al een voorliefde voor Engeland en alles wat daarmee te maken heeft. Ik denk dat ik dat stiekem een beetje heb overgedragen, in ieder geval aan mijn dochter", zegt Heleen met een lach.

"Er valt voor ons nog steeds van alles te ontdekken en we vinden het ook heerlijk om naar onze vertrouwde adressen terug te gaan. We weten gewoon dat we ons daar 'happy' voelen. En dat maakt toch dat we elke keer zeggen: 'Nou we gaan weer!'"

Aanstaande zondag zijn er landelijke verkiezingen in Duitsland. Gelsenkirchen, een stad in het Ruhrgebied, was decennialang een links bolwerk maar kan nu een van de eerste steden in West-Duitsland worden met de radicaal rechtse AfD als grootste partij.

Onze verslaggevers waren in Gelsenkirchen, en spraken naast lokale bewoners ook met de lokale lijsttrekkers van de sociaaldemocratische partij SPD en de radicaal-rechtse partij Alternative für Deutschland (AfD).

Voormalig industriegebied

Gelsenkirchen, een stad met 250.000 inwoners, staat bekend als de armste van Duitsland met hoge criminaliteitscijfers. De verloedering is overal zichtbaar: talloze leegstaande huizen zijn dichtgetimmerd of bedekt met graffiti, terwijl afvalbergen met matrassen en koelkasten op vrijwel elke straathoek te vinden zijn.

De SPD was de afgelopen 75 jaar onafgebroken de grootste partij in Gelsenkirchen. Ze kwamen op voor de vele arbeiders in de staalindustrie en de mijnbouw. Maar die tijden zijn door het sluiten van de mijnen allang voorbij. De partij lijkt haar greep te verliezen wat kiezers écht bezighoudt.

Verloedering

In Ückendorf, een wijk in het zuiden van Gelsenkirchen, ontmoeten we SPD-lijsttrekker Markus Töns. Volgens hem is het grootste probleem van Gelsenkirchen dat de gemeente te weinig geld ter beschikking heeft.

Hij legt uit: "Straten worden niet opgeknapt, afval wordt te laat opgehaald, we hebben te weinig plekken in de kinderopvang en niet genoeg sociaal werkers. Dat zorgt voor onvrede onder de bevolking."

Oost-Europese migranten

Als tweede punt noemt hij migratie. "Gelsenkirchen kampt met de uitdaging van economische migratie uit Zuidoost-Europa." Lopend door de wijk vertelt hij dat de goedkope arbeiderswoningen in dit stadsdeel vooral Roemenen en Bulgaren aantrekken. Sinds 10 jaar mogen zij zonder vergunning in Duitsland komen werken.

"In de praktijk maken ze vooral gebruik van uitkeringen omdat ze vaak geen opleiding en diploma's hebben", voegt hij toe. "En dat zorgt voor veel problemen."

Aanslagen

De solidariteit van de mijnwerkers heeft in Gelsenkirchen plaatsgemaakt voor wantrouwen richting migranten en asielzoekers. De jonge partij AfD voelt deze onvrede feilloos aan.

Enxhi Seli-Zacharias heeft een Albanese achtergrond en is sinds 5 jaar lid van de AfD. In een koffietentje haalt ze de recente aanslagen in Duitsland aan. "Mensen voelen zich niet langer veilig in hun eigen land. Ik vind het onwijs zorgwekkend dat politici hier geen oog voor lijken te hebben."

'Remigration'

Het doel van de AfD is helder. Enxhi Seli-Zacharias: "We moeten de grenzen sluiten, met de 'remigration' beginnen en migranten met een strafblad die hier illegaal wonen terug naar hun land van herkomst sturen." Deze boodschap slaat ook bij mensen met een migratieachtergrond aan. Dit lijkt op het eerste gezicht tegenstrijdig, maar volgens Exhi, die dus zelf een migratieachtergrond heeft, is het dat niet.

De naturalisatie in Duitsland verloopt op dit moment veel te makkelijk, beargumenteert ze: "Ik vind het oneerlijk tegenover migranten die jaren geleden wel aan alle eisen hebben voldaan. Ook ik voel me ongelijk behandeld."

'We zijn allemaal Europees'

Het sluiten van de grenzen is volgens SPD'er Markus Töns geen oplossing. "Wij moeten deze groep mensen juist helpen om aan werk te komen door ze op te leiden." Ook de uitvoering is een probleem: er zijn in Duitsland, net als in Nederland, niet genoeg politie-agenten om de grensposten weer te bemensen.

Het plan van de AfD om migranten terug te sturen slaat volgens hem nergens op. "Wie moet er dan terug? Hoe maak je een onderscheid tussen Roemenen, Bulgaren, Fransen en Nederlanders? Wij zijn allemaal Europees."

Debat over partijverbod

De Duitse rechter heeft sommige afdelingen van de AfD als 'rechts-extremistisch' en 'antidemocratisch' bestempeld. Onzin, zegt Enxhi. Zij vindt dat het debat over een verbod op de partij juist ondemocratisch is. Volgens de na-oorlogse Duitse grondwet kan een partij die een bedreiging vormt voor de democratie worden verboden.

Töns ziet ook dat de AfD steeds sterker wordt in West-Duitsland. In het Oosten is het al hard op weg de grootste te worden. Maar hij heeft de strijd nog niet opgegeven. "Ik blijf me samen met de demokraten inzetten voor een betere toekomst in Gelsenkirchen."

'Durf 's avonds niet alleen over straat'

Ook op straat horen we het telkens weer: de onvrede is groot. Gelsenkirchen was ooit een fijne plek om te wonen, maar dat is het niet meer. Veel inwoners voelen zich onveilig, maar ze zijn ook teleurgesteld in de politiek.

Een vrouw van in de 60 legt op de lokale markt haar onvrede tegen ons uit. "Ik durf 's avonds niet alleen op straat te lopen. Ik heb echt het gevoel dat politici in een andere wereld leven. Ik voel me echt in de steek gelaten." Ze weet nog niet zeker op wie ze gaat stemmen. "Sowieso geen SPD. Ik ben nog aan het twijfelen, maar het zou zomaar AfD kunnen worden."