De ouderenzorg een doolhof? In gemeente Ede regelen ze het anders: 'Ik weet precies wie ik moet bellen'

In gemeente Ede hebben mensen die zorg nodig hebben minder last van allerlei regels en wetten. De gemeente, zorgverzekeraar en zorgaanbieder werken daar veel meer samen en dat blijft niet onopgemerkt. "Mensen wonen 6 tot 8 maanden langer thuis."

Het begon als een experiment, maar is inmiddels standaard werkwijze, vertelt wijkverpleegkundige Marleen Oostra van zorgorganisatie Opella. "De mensen die wij verzorgen krijgen één contactpersoon, een zogeheten zorgarrangeur. Dat kan de wijkverpleegkundige zijn of een case manager dementie. Diegene kan zelf indiceren en zaken snel regelen."

Spin in het web

Bijkomend voordeel is dat er niet weken op een keukentafelgesprek hoeft te worden gewacht, vertelt Marleen. "De arrangeur is de spin in het web. Hij of zij houdt contact met de cliënt, de familie en alle betrokken medewerkers. Zo weet iedereen ook van elkaar wat er speelt."

Ingewikkeld zorglandschap

Groot voordeel van de werkwijze in de gemeente Ede is dat de zorgarrangeur heel goed de weg weet in het ingewikkelde zorglandschap. En dat is hard nodig, blijkt uit onderzoek van het Opiniepanel. Zo ervaart ruim de helft problemen bij het aanvragen van ouderenzorg.

Thuiswonende ouderen hebben nu te maken met drie wetten. De wijkverpleegkundige wordt vergoed vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw). Huishoudelijke hulp, dagbesteding en hulpmiddelen worden vergoed via de gemeente vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). En langdurige intensieve zorg wordt via het zorgkantoor vergoed vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz).

Schotten weghalen

Marleen Oostra beaamt dat ons zorgstelsel ontzettend ingewikkeld is en dat de logica kan ontbreken. Daarom willen ze het anders doen in Ede. "We proberen schotten weg te halen tussen de verschillende instanties."

"Huishoudelijke medewerkers houden bijvoorbeeld ook een oogje in het zeil", zegt ze. "Is de ijskast gevuld? Zijn er spullen over datum? Liggen er tabletten op de vloer? Dat zijn allemaal signalen die iets vertellen over het welzijn van een cliënt."

Intensief traject

Daarnaast zijn zingeving en zelfredzaamheid belangrijke thema's, vertelt ze. "We kijken goed naar het individu. Wat is kwaliteit van leven voor deze specifieke persoon? En wat ís kwaliteit van leven? Dat is natuurlijk voor elk mens anders."

"Je probeert een cliënt goed te leren kennen", gaat ze verder. "Dat is de eerste zes tot acht weken best wel een intensief traject. Maar daarna is er minder zorg nodig omdat we ook goed kijken wat mensen nog wel kunnen."

Robot Tessa

Marleen werkt zelf in Bennekom, een dorp in de gemeente Ede. Een van haar cliënten is mevrouw Anneloes van Mechelen. Zij heeft veel behoefte aan structuur en krijgt hulp om zelfstandig te blijven wonen. Sinds kort heeft ze zorgrobot Tessa in huis. "De inzet van Tessa scheelt 2 of 3 zorgmomenten per dag", aldus Oostra.

Lily Gips-Van Mechelen is al ruim dertig jaar mantelzorger voor haar zus Anneloes. "Sinds mijn zus in Bennekom woont, is er meer rust. Structuur is erg belangrijk voor Anneloes, maar ze vindt het zelf erg moeilijk om te plannen. Robot Tessa wekt Anneloes, vertelt wanneer ze haar medicijnen in moet innemen en herinnert haar eraan dat ze wat moet drinken".

Bij haar naam noemen

"Ja", vult Anneloes aan, "en ik vind het heel fijn dat Tessa mij bij mijn naam noemt". "En het belangrijkste vind ik dat Tessa aangeeft wanneer de coffee corner begint", zegt ze stralend.

"Daar ga ik's ochtends heel graag heen maar vroeger was ik zo zenuwachtig dat ik te laat zou komen dat ik vergat te ontbijten. Nu geeft Tessa mij een seintje en dan weet ik precies wanneer ik moet gaan."

Bron: EenVandaag

Vereenzamen

Zus Lily zegt zeker te weten dat Anneloes zou vereenzamen als ze ergens in een wijk zou wonen met 1 keer per dag thuiszorg. "Ze komt nu onder de mensen. En ze zou ook vaker opgenomen moeten worden in het ziekenhuis, alleen al omdat ze vergeet te drinken en te eten."

Verder vindt Lily het heel prettig dat er een aanspreekpunt is. "Ik weet precies wie ik moet bellen als er iets mis gaat met haar medicijnen."

Extra bijdrage

Wat in 2018 begon als pilot is nu standaard werkwijze geworden in Ede. En het is niet onopgemerkt gebleven. De gemeenten Wageningen en Veenendaal nemen de werkwijze al over. Onlangs liet de inmiddels demissionair minister Helder voor Langdurige Zorg en Sport weten haar bijdragen te verlengen aan experimenten zoals in Ede.

Marleen Oostra vindt dat vanzelfsprekend. "Wat is ons gezamenlijke doel? Dat is goede zorg en dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen. Uiteindelijk wonen mensen bij ons gemiddeld 6 tot 8 maanden langer thuis voordat ze opgenomen moeten worden in een verpleeghuis". En dan heeft ze het over langer thuis met kwaliteit van leven.