De een revalideert in Doorn, de ander helpt in Charkov: leven van Oekraïense vrienden Vlad en Andrii totaal verscheurd

Tot in de late uurtjes draaien op de beste feestjes: dj's en boezemvrienden Andrii en Vlad leefden in Charkov het leven dat ze wilden. Maar de oorlog veranderde alles. De een is vrijwilliger in de oorlog in Oekraïne, de ander woont in Nederland.

Voor haar serie My Generation @ War zocht EenVandaag-verslaggever Simone Timmer Andrii en Vlad op, om te laten zien hoe een hele generatie jongeren te maken krijgt met de impact van de oorlog. De twee vertellen wat ze sinds de oorlog begon meemaken.

Horrorfilm

Naar eigen zeggen waren ze de best betaalde dj's van Charkov, Andrii en Vlad. Het publiek opzwepen, draaien en tot in de late uurtjes feesten.

Maar dan, op 24 februari 2022, valt Rusland Oekraïne binnen. Het Oekraïense leger heeft hulp nodig van burgers. Andrii meldt zich aan en daarom besluit Vlad ook mee te doen. Al snel verandert het leven dat ze hadden in een ware horrorfilm als ze op 1 maart 2022 betrokken raken bij een raketinslag.

Alles is veranderd

De 23-jarige Vlad raakt zwaargewond bij de inslag en revalideert nu in Doorn, 2.500 kilometer van zijn boezemvriend en soort van broer Andrii. Waar Vlad eerder vuur in z'n ogen had, is hij nu heel vlak. Hij oogt emotioneel gezien haast verlamd, terwijl er zoveel emoties door hem heen zijn gegaan het afgelopen jaar. "Alles is anders geworden", vertelt hij.

En daar kan Andrii over meepraten. Hij zit nog steeds in Charkov, raakte niet gewond. Maar wat hij in die 10 minuten meemaakte, raakt hij niet meer kwijt. Of ja, delen van wat er is gebeurd, is hij kwijt. Omdat het allemaal zo snel ging en zo heftig was, toen hij samen met Vlad en veel anderen binnen in het gebouw was.

De raketinslag

"We voelden een enorme klap", vertelt Andrii. "We hadden niet meteen door dat het een inslag was. Het was alsof je een dreun kreeg van een bokser. Je bent verdoofd, je snapt niet wat er gebeurt. Je bent doof, gedesoriënteerd."

Het gebouw waar de raket op viel, had veel glas en spiegels. "Alles zat meteen onder het bloed." Veel militairen raakten gewond. "Overal lagen militairen met gruwelijke snijwonden. Het was afgrijselijk", vertelt hij.

Trailer My Generation @ War

'Gezicht aan flarden'

In Doorn vertelt Vlad dat hij nog altijd iemand op z'n netvlies heeft staan. "Een man met ernstige verwondingen. Hij liep met z'n gezicht in zijn handen. Zijn gezicht was helemaal aan flarden", vertel hij.

Beiden jongens kunnen nog lopen en helpen gewonde militairen op weg naar buiten. Totdat een tweede raket inslaat. Ze komen onder het puin terecht. Vlad wordt uitgegraven en blijkt zwaar gewond te zijn. Hij ziet de botten uit zijn lichaam steken. "En ik voelde dat er iets mis was met mijn rug." Op een kapotte deur en met gordijnen wordt hij naar buiten gedragen.

Botbreuken

In het ziekenhuis blijkt Vlad 25 botbreuken te hebben, 12 gebroken ribben, 2 gebroken benen en 5 gebroken ruggenwervels. "En er was nog iets gebroken, maar ik weet niet meer wat."

De vrienden zien elkaar weken niet en het weerzien maakt bij Andrii erg veel los. "Ik was blij, maar had ook zo'n medelijden met hem." En het maakt hem kwaad, zo ontzettend kwaad. "Ik voelde me zo machteloos."

Bekijk ook

• 

  Amir is de hele tijd bang voor een nucleaire aanval: 'Juist omdat je er geen controle over hebt'

  • 14-05-2023

Schuldgevoel

Dat was toen. Nu is het vooral het gemis. Andrii is nog steeds vrijwilliger in Charkov en Vlad woont in Doorn, om te revalideren. "Hij is als een jonger broertje voor mij. Ik heb hem alles geleerd, we woonden samen en waren altijd samen", vertelt Andrii.

"Hij is me zo dierbaar." En schuldig voelt Andrii zich ook. "Want hij heeft zich aangemeld omdat ik me heb aangemeld."

Vooruitgang

Vlad wordt overgebracht naar het UMC in Utrecht en revalideert in Doorn, waar veel meer Oekraïense militairen zitten. In Nederland krijgt Vlad meerdere operaties en er komen er nog twee aan. Eerst werd hij vol gestopt met ijzeren platen en schroeven, maar die kunnen er nu beetje bij beetje weer uit.

Hij heeft enorme littekens op z'n benen en lang loopt hij rond met pinnen in z'n benen. Hij is 25 kilo afgevallen, omdat hij alleen maar in bed kon liggen. Maar er is vooruitgang. Zijn ene been is gevoelloos, maar hij loopt, werkt en revalideert.

Bron: AVROTROS

'Ons leven is gestolen'

Andrii voelt nu vooral haat. "Vroeger was ik helemaal niet zo, ik respecteerde iedereen. Maar ze hebben ons leven gestolen. En ze hebben Vlad van mij afgepakt. Hij hoort bij mij. Ze hebben een deel van mij afgepakt." Andrii en Vlad bellen bijna elke dag met elkaar.

Of ze ooit nog weer samen als dj-duo optreden? Vlad weet het niet. "Er is nu een leven voor de explosie en er is een leven daarna." Andrii draait weleens weer in Charkov, ter ontspanning. "Of we weer samen zullen draaien? We hadden zulke grootste plannen, maar de lat ligt nu veel lager." Inmiddels hebben de twee elkaar in Nederland even ontmoet. Andreii wist het land uit te komen, wat eigenlijk niet mag, en reed 2500 kilometer om zijn boezemvriend te bezoeken.