Danique van Wijk is 30 jaar en weet zeker: ze wil geen kinderen. Ze is niet de enige, blijkt uit onderzoek van het EenVandaag Opiniepanel. Maar haar omgeving heeft daar niet altijd begrip voor. "Ik krijg vaak de reactie: wacht maar."

Dat Danique geen kinderen wil, is niet iets van de laatste tijd. Ze heeft het altijd al geweten. "Ik heb geen behoefte om moeder te zijn, geen behoefte om kinderen te willen."

Je tijd delen

Voor Danique voelt het soms als een egoïstische keuze dat ze ervoor kiest om kinderloos te blijven. "Mijn leven vergt al mijn aandacht. Ik wil graag een carrière, me blijven ontwikkelen. Ik wil veel verschillende dingen doen qua werk, veel ervaren, veel leren. En ik sport graag."

Ze legt uit: "Als je een kind krijgt, komt je leven in het belang van het kind te staan. En dan moet je je tijd delen, ik kies er nu bewust voor om mijn tijd niet te delen."

Lastig in relaties

Al heeft ze op dit moment geen relatie, in eerdere relaties is het wel een gespreksonderwerp geweest. "Ik ben weleens bang dat een partner daarop afknapt. Als een man wel graag kinderen wil en ik wil dat heel duidelijk niet, moet ik dan meegaan in wat hij wil of moet ik standvastig blijven? Dus ik bespreek dat wel en dat kan best een lastig punt zijn."

Hoewel Danique milieubewust is, was dat voor haar geen doorslaggevende reden om niet aan kinderen te beginnen. "Ik ben heel erg van het milieu, maar ik heb niet zozeer de overtuiging: ik moet geen kind nemen voor het milieu." Voor sommigen speelt dat argument wel een rol, blijkt uit onderzoek van EenVandaag en LINDA onder leden van het Opiniepanel.

'Er zijn kinderen genoeg'

Daarbij is het niet zo dat ze niet wil zorgen, vertelt Danique. "Ik zorg juist heel graag, dat zit echt in me." Maar juist niet voor een kind dat van haarzelf is, legt ze uit.

"Ik vind kinderen van anderen heel leuk, ik kom dan ook graag bij vrienden met kinderen. Maar dat is dan wel voor een bepaalde periode. Er zijn al zoveel kinderen op de wereld die hulp, aandacht en zorg nodig hebben, daarvoor hoef ik niet zelf een kind te krijgen. Als ik een zorgbehoefte heb, zijn er genoeg kinderen die die zorg verdienen."

Bron: Eigen beeld

1/2Danique met een kind van vrienden

Serieus genomen worden

Door anderen wordt er niet altijd even enthousiast gereageerd op haar keuze. "De mening van onze maatschappij is wel: als vrouw wil je kinderen. En als je dan een vrouw bent die geen kinderen wil, dan is het vaak: 'Oh, maar kun je dan geen kinderen krijgen?' Ik wil het gewoon niet, maar daar is weinig begrip voor ervaar ik."

Van collega's, familie en vrienden krijgt ze vaak dezelfde reactie als ze vertelt dat ze geen kinderen wil: "Die zeggen allemaal: ja, maar wacht maar, dat komt nog wel, je wil straks echt wel." En daar baalt ze van. "Als je een ander serieus neemt in dat hij of zij kinderen wil, wil ik ook serieus genomen in dat ik geen kinderen wil."

Gevoel van verwachting

Ook in deze ervaring is Danique niet alleen, blijkt uit het onderzoek van het EenVandaag Opiniepanel. Volgens de grootste groep van de deelnemers (49 procent), is kinderen krijgen nog steeds de norm. Daarbij wordt ongeveer de helft van de vrouwen zonder kind regelmatig gevraagd of er nog kinderen komen. Bij mannen is dit maar 16 procent.

De reactie die Danique krijgt - dat ze later heus wel kinderen wil - herkennen panelleden ook. 66 procent van de vrouwen zonder kinderen geeft aan dat het gevoel te hebben dat verwacht wordt dat ze kinderen krijgen, of ze nou willen of niet.

Draagmoederschap geen optie

Ook al wil ze geen kinderen, een keer zwanger zijn wil Danique wel heel graag. "Ik zou heel graag een kind willen dragen. Dat zou ik supermooi en superwaardevol vinden. Maar, even lelijk gezegd, ik wil het kind niet hebben. Dus ik ontneem mezelf de ervaring van zwanger zijn door ervoor te kiezen geen kinderen te nemen."

Draagmoederschap is voor haar namelijk geen optie, dat mag alleen als je eerder al een zwangerschap hebt doorlopen. "Dat is voor mij daarom dus geen optie, hoewel ik dat wel zou willen. Maar dat is dus niet sterk genoeg om dan maar te zeggen: oké, dan neem ik maar een kind."

Ook geen oma

Wat Danique wel jammer vindt aan het feit dat ze geen moeder wordt, is dat ze ook nooit oma gaat worden.

"Als ik straks oud ben, ga ik niemand hebben die voor mij gaat zorgen in de familielijn. Maar toch kies ik er bewust voor om mijn tijd niet te delen", zegt ze tot slot.

De Amerikaanse minister van Volksgezondheid Robert F. Kennedy Jr. heeft tegen Fox News gezegd dat hij van plan is om niet in te grijpen bij de vogelgriep. Op die manier wil hij kijken of sommige kippen immuun zijn. Maar dit plan zorgt voor veel kritiek.

Toen begin dit jaar een stuk ijs van een drijvende gletsjer afbrak, ontdekten wetenschappers iets heel bijzonders. Zo kwamen ze nieuwe diersoorten tegen die diep onder het het ijs van Antarctica leven, zoals stukjes koraal, sponzen en een octopus.

"Een hele bijzondere vondst", reageert Furu Mienis. Zij is marien geoloog bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ). De plek waar nu onderzoek is gedaan, was tot nu toe altijd moeilijk te bereiken. Het is volgens haar daarom des te bijzonder dat een stukje diepzee nu beter bekeken kan worden.

Wat hebben wij hier dan aan?

In de eerste plaats komt dat vooral doordat onze zeeën en oceanen in het algemeen heel belangrijk zijn voor mensen, legt Mienis uit. "Ze vormen een enorm oppervlak op onze aarde. En vooral van de diepere delen van die zeeën weten we nog maar heel weinig, maar er leeft wel heel veel."

Al dat leven heeft ook een functie, gaat de marien geoloog verder. "Die sponsen en koralen die ontdekt zijn, vormen eigenlijk een driedimensionale structuur op de zeebodem, een soort riff. En daar kwam heel veel andere dieren op af. Dus het vormt eigenlijk een hele bijzondere leefomgeving."

Koolstofopslag en medicijnen

Een andere reden waarom deze ontdekking belangrijk is, is de functie die ze hebben voor allerlei andere processen. Zoals koolstofopslag, vertelt Mienis.

Maar ook voor ons als mensen kunnen we nog steeds heel veel leren van dit soort diersoorten, gaat de marien geoloog verder. "Voor bijvoorbeeld de ontwikkeling van medicijnen of om te kijken hoe ze hun skelet bouwen."

Voedingsstoffen in het zeewater

Doordat de diersoorten die onder het ijs leefden, geen directe toevoer van voedsel hadden, kunnen onderzoekers zoals Mienis nu beter begrijpen hoe dat systeem in stand wordt gehouden. En dat is bijzonder, benadrukt ze.

"Sowieso is het een plek in de diepe oceaan waar we eigenlijk nog heel weinig van weten. Het is ook de vraag, waar leven ze dan van? Waar komt hun eten vandaan? Waarschijnlijk zijn dat heel veel opgeloste stoffen die in het zeewater zitten, waar deze diersoorten van kunnen leven. En daarmee aan hun energievoorziening voldoen", vertelt Mienis.

Klimaatverandering?

Of de afbrekende gletsjer ook daadwerkelijk gelijk gelinkt kan worden aan klimaatverandering, is volgens Mienis lastig te zeggen. Toch ziet ze wel dat er veel verandert in de poolgebieden.

"Er breken meer grote stukken ijs af. En sowieso hebben we veel minder ijs op het poolgebied. Dus komen er ook steeds meer van dit soort gebieden open en bloot te liggen." Juist doordat dit systeem nu open ligt, kan dit ook weer gevolgen hebben op de processen die daar plaatsvinden. Mienis wil daar ook snel onderzoek naar doen.

Kwetsbare gebieden beschermen

Bovendien is het van belang om deze gebieden ook goed te beschermen, ziet de marien geoloog. De ontdekte diersoorten leven namelijk in hele bijzondere omstandigheden: "Het is er koud, het is er donker. Je hebt te maken met heel hoge druk omdat je diep onder het wateroppervlak zit."

Dat in combinatie met weinig voedsel, zorgt ervoor dat de diersoorten die er leven langzaam groeien. Maar de dieren kunnen daardoor ook erg oud worden. "Daarom is het extra van belang om ook die gebieden te beschermen. Als het verandert, dan komt het niet zomaar weer terug. Dat kan dan echt honderden tot wel duizenden jaren duren."

Moeten we ons zorgen maken?

Mienis maakt zich ook erg zorgen over de staat van de oceanen. "Er is op dit moment ontzettend veel aan het veranderen. Vooral door ons als mens."

De systemen bij de poolgebieden en in de rest van de oceaan zijn zo specialistisch, dat het de vraag is of alles zich ook heel snel kan aanpassen aan al die veranderingen die nu plaatsvinden.

'Leven onder ijs verborgen houden'

"In dat opzicht maak ik me wel een beetje zorgen over wat er nu aan het gebeuren is", zegt Mienis.

"Ik denk dat er echt op nog veel meer plekken onder het ijs heel veel leven voorkomt. En ergens hoop ik dat dat ook nog voor heel lang verborgen blijft. Zodat deze ecosystemen nog helemaal beschermd worden door dat ijs en blijft voortbestaan."