Gezinnen die gezamenlijk huishoudelijk werk doen, zijn gelukkiger. Dat zegt opvoedcoach Fleur van der Nat. Christa en Mindy kunnen dat beamen. "Door de gedeelde verantwoordelijkheid hoort iedereen erbij."

Zelf heeft opvoedcoach Van der Nat vier kinderen. Hoewel ze nog jong zijn, betrekt ze hen regelmatig bij werk in huis. Het gaat niet om het móéten doen van een klusje, legt ze uit, maar over hoe je als gezin samenwerkt.

Meer zelfvertrouwen

Uit ervaring weet Van der Nat dat ouders heel verschillend kunnen denken over kinderen wel of niet mee laten helpen in het huishouden. Ze hoort uiteenlopende reacties. "Overwegend positief, maar er zijn ook ouders die er heel anders in staan. Die twee staan eigenlijk recht tegenover elkaar."

Kinderen moeten kinderen zijn, je moet ze niet allerlei dingen opleggen. Het is een argument dat ze vaak hoort van deze 'tegenstanders'. "En daar sta ik 100 procent achter. Maar juist door een kind verantwoordelijkheden te geven in huis, groeit het, krijgt het meer zelfvertrouwen, daar kunnen ze rest van hun leven iets aan hebben."

Bekijk ook

Rommeltje in de keuken

En dan kan er wel eens iets misgaan. Grote kans dat er een keer een schaaltje of glas op de grond valt. Christa van der Broek uit Scheemda weet daar alles van. Als haar dochter Isa (9) aan de slag is geweest in de keuken - want ja, ze kookt zo af en toe - ziet het aanrecht er niet zo uit als Christa het zelf zou achterlaten.

"Maar ik neem die rommel dan voor lief, je kunt niet van een 9-jarige verwachten dat ze op dezelfde manier te werk gaat als een volwassene. Natuurlijk erger ik me weleens, maar dat is niets bij hoe trots Isa is als ze helemaal zelf een maaltijd heeft bereid."

Christa en haar dochter Isa
Bron: eigen foto
Christa en haar dochter Isa

Noodzaak

Soms is het ook gewoon noodzaak dat een kind meehelpt in huis. Nadat Christa 5 jaar geleden scheidde van haar vrouw woont hun dochter grotendeels bij haar. Als alleenstaande ouder met een baan buiten de deur kan ze wel wat extra handen gebruiken bij de huishoudelijke taken.

"Stel dat ik ziek word en niet uit bed kan komen, dan moet Isa ook weten hoe ze zichzelf kan redden."

Bekijk ook

Echt geen zin

Persoonlijk vindt Christa het niks als een ouder tegen een kind zegt: ga jij maar even tv-kijken, terwijl zij of hij dan de was doet. "Kinderen zitten al zoveel. Wij doen eerst samen de was en gaan daarna tv-kijken."

Of Isa zich daar altijd in kan vinden? "Nee, soms heeft ze gewoon echt geen zin en daar is dan ook ruimte voor. Maar dat gebeurt niet vaak. We maken er meestal iets leuks van samen, zetten Nederlandse muziek op en zingen keihard mee."

Wisselwerking

Een strijd voeren als je kind iets echt niet wil doen, werkt inderdaad averechts, bevestigt opvoedcoach Fleur van der Nat. "Het mooiste is als je het zo weet te brengen dat kinderen vanuit zichzelf graag willen meehelpen. Ouders hebben vaak het gevoel dat ze alles moeten doen, de hele dag zorgen. Door het het samen met de kinderen te doen, neem je ook wat druk bij jezelf weg."

Daarnaast helpt het om uit te leggen waarom iets nodig is. "Als de kinderen 'nee' zeggen, zeg jij bijvoorbeeld: 'We hebben met z'n allen gegeten, dan is het toch logisch om even met z'n allen op te ruimen? Wie heeft er zin om mee te doen?' Het is een wisselwerking."

Bekijk ook

Gemeenschappelijk doel

Dat merken ook Mindy Martosoedjono en haar partner. Met hun drie kinderen van 17, 15 en 10 wonen ze in Mill, de vierde is op komst. De kinderen hebben dagelijks hun eigen taken zoals de honden eten geven, ze uitlaten en de vaatwasser in- en uitruimen.

Ook Mindy en haar partner hechten, naast de aparte taken, waarde aan samenwerken binnen het gezin. "Vooral de oudste twee krijgen steeds meer hun eigen leven. Door momenten af te spreken waarop we met elkaar de taken in huis doen, een gemeenschappelijk doel hebben, zijn we in elk geval op die momenten echt samen."

Mindy Martosoedjono en haar gezin
Bron: eigen foto
Mindy Martosoedjono (tweede van rechts) en haar gezin

Niet altijd met een glimlach

Hoewel ze het altijd al belangrijk vonden om hun kinderen te betrekken bij het huishouden, is er meer regelmaat in gekomen sinds de eerste lockdown, inmiddels bijna 2 jaar geleden, vertelt Mindy.

"We waren ineens heel veel thuis met z'n vijven. Het werd daardoor extra belangrijk om er als team voor te zorgen dat alles gedaan werd. Dat hebben we vastgehouden. Niet dat het altijd met een glimlach gebeurt, maar het gebeurt wél. Hopelijk draagt dat bij aan hun zelfredzaamheid, dat ze niet straks op kamers zitten en niet weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen."

Bekijk ook

Openstaan voor argumenten

Op zaterdagochtend houdt het gezin een poetsochtend tussen 10.00 en 13.00 uur. De kinderen ruimen dan hun kamer op, doen hun eigen was en voeren een extra taak uit zoals de woonkamer stofzuigen. Achter die duidelijke begin- en eindtijd zit een gedachte, legt Mindy uit: dan weten ze waar ze aan toe zijn. "In onze ervaring werkt dat stukken beter dan een open einde."

"En dan nog is er weleens frustratie, hoor. Maar ik vind het dan ook aan ons als ouders om daarover in gesprek te gaan met de kinderen. Open te staan voor hun argumenten. En ook belangrijk: hou het, als het even kan, een beetje luchtig."

Teamspirit

Kortom, ga het gewoon aan met z'n allen, betrekt je kind(eren) bij huishoudelijk werk, besluit opvoedcoach Van der Nat. "Uit onderzoek blijkt dat gezinnen die een team vormen, gelukkiger zijn. Dat geldt voor de kinderen, maar ook voor de ouders."

"Als die teamspirit je manier van leven wordt, wordt dat voor iedereen in het gezin normaal. Je wil bij de groep horen, dus dan is het goed om kinderen ook een taak te geven."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.