Kristel Groenenboom was 23 toen ze het miljoenenbedrijf van haar vader overnam. "Het is ontzettend belangrijk dat er diversiteit is in een bedrijf. Dan worden er betere beslissingen genomen." Dochters nemen steeds vaker het bedrijf van hun ouders over.

In de top van het bedrijfsleven schitteren vrouwen in afwezigheid. Maar: bij familiebedrijven zijn het steeds vaker vrouwen die met de scepter zwaaien.

Vooroordelen

Het containerbedrijf van Kristel bouwt en repareert containers en bestaat uit 27 overdekte bedrijfshallen, een straalloods en een spuiterij. De 30 werknemers die het bedrijf telt zijn bijna allemaal man. Zij moesten in het begin even wennen toen er een vrouw aan het roer kwam te staan.

Als jonge vrouw en eigenaar van een bedrijf dat traditioneel gezien een mannenbolwerk is, heeft Kristel aan de lopende band te maken met vooroordelen. "Mannen denken vaak dat ik de secretaresse ben." Ook vragen als: 'Aan wie kan ik hier de technische vragen stellen?' of 'Kun je vragen of de baas even komt?' heeft ze in de 10 jaar dat ze nu directeur is allemaal weleens gehoord.

'Vrouwelijk naakt aan de muur is oké'

Dat de containerbranche een mannenwereld is, is ook terug te zien in haar bedrijf. Op een muur in een van de loodsen hangen posters met vrouwelijk naakt. "Ik vind dat prima", lacht Kristel. "De regel is dat ze alleen hier mogen hangen, en niet in de kantine of op kantoor." Zelf zou ze graag meer vrouwen in haar bedrijf willen. "Maar die zijn in de technische sector nog moeilijk te vinden."

Om jonge meiden enthousiast te maken voor de techniek én om te laten zien dat je als directeur heus niet altijd een man, blank en van middelbare leeftijd hoeft te zijn schreef ze het boek Mag ik meneer Kristel even spreken? "Het is ontzettend belangrijk dat er diversiteit is in een bedrijf. Dan worden er betere beslissingen genomen", meent ze.

Zakenvrouw van het jaar

De echte top van alle zakenvrouwen werkt in familiebedrijven. Dat blijkt uit de lijst van honderd succesvolle vrouwelijke ondernemers, TheNextWomen, een carrièreplatform voor zakenvrouwen. Op de lijst staan vrouwen die een omzet maken van 2 tot 50 miljoen euro per jaar. Aukje Kuypers staat bovenaan de lijst. Ze is algemeen directeur van technisch dienstverlener Kuijpers.

Toen ze in 2018 tot 'zakenvrouw van het jaar' werd uitgeroepen, refereerde ze tijdens haar speech aan een protestlied van haar oudtantes. "Zij mochten van hun vader, mijn opa, alleen maar administratieve klusjes doen omdat hij techniek een mannenzaak vond. Gelukkig zijn de tijden veranderd."

Bron: EenVandaag

Aukje is nu de baas van haar broer

Voor haar vader maakte het niet uit of haar broer, of haar zus of zij het bedrijf over zou nemen. Aukje is nu de baas van haar broer Bas, die ook in het bedrijf werkt. "We doen op deze manier allebei waar we goed in zijn. Ik zie mezelf niet als manager", vertelt Bas.

Het familiebedrijf bestaat sinds 1921. Aukje is de vierde generatie. Ze is opgegroeid met het bedrijf, maar heeft nooit de druk gevoeld om het over te nemen. Of haar vader Wim trots is? "Trots is niet zo snel een woord dat hij gebruikt", vertelt Aukje. "Maar hij is hartstikke blij het bedrijf in de familie te hebben."

Steeds meer gemeenten bouwen ze: speciale containerwoningen voor huurders die overal overlast veroorzaken. Maar buurtbewoners komen hier volop tegen in protest. "We weten niet wat deze mensen op hun kerfstok hebben."

Het is een wat afgelegen plek, aan de rand van Hilversum Zuid. Gelegen aan de rand van een industrieterrein staan de zes containerwoningen van Keerpunt Zuid: speciale woningen voor daklozen met een drank- of drugsverslaving. Het gaat om mensen die op straat kwamen te staan, omdat ze in hun huurwoning voortdurend overlast veroorzaakten in de buurt.

'Het is een fijne plek'

Dit geldt ook voor Hennie. Jarenlang ging ze van kliniek naar kliniek en belandde ze uiteindelijk weer op straat. 9 jaar geleden kwam ze hier wonen.

Hennie: "Het is een fijne plek. Er komen ook geen mensen meer langs. Die heb ik er allemaal uitgeflikkerd. Als je niemand binnen laat, is het een hele fijne plek."

Bewoners mogen drinken en gebruiken

Een poging om van de drank en drugs af te komen, doet Hennie niet meer, vertelt ze terwijl ze een slokje bier neemt. "Ik lig een beetje op de bank. Ik drink en gebruik ook af en toe. Maar soms ook een paar dagen niet. Ik doe wat ik wil."

En dat is precies de kern van wat dit project volgens initiatiefnemer Harrie Koeleman - manager van Kwintes - tot een succes maakt. "De bewoners mogen hier gewoon de hele dag drinken en gebruiken. Hiervoor gingen ze steeds de afkickkliniek in en uit. En hier mag je gewoon zijn wie je bent. Verslaving is een ernstige ziekte en we accepteren dat ze drinken en gebruiken. En dan zie je dat er een soort rust ontstaat bij deze bewoners."

Regel: geen overlast veroorzaken

De bewoners moeten zich wel aan een paar basisregels houden. Ze moeten accepteren dat ze onder bewindvoering worden geplaatst, en ze moeten een paar uur begeleiding per week accepteren.

En tot slot het belangrijkste: ze mogen geen overlast in de buurt veroorzaken. En daar is Koeleman heel streng op: "Deze afspraken zijn heel duidelijk, en die worden er ook echt in geramd. Je krijgt deze kans, maar dan moet je je wel aan de voorwaarden houden. En dat blijkt goed te werken. De bewoners zien dit ook echt als een laatste kans, want ze zijn overal uitgegooid. Dus ze weten waar ze het voor doen."

Onrust en protest

Uit een inventarisatie van EenVandaag blijkt dat steeds meer gemeenten heil zien in deze onorthodoxe aanpak. In tientallen gemeenten zijn ze bezig met plannen om dit soort speciale container-woningen voor overlastgevers uit de grond te stampen.

Maar alleen de aankondiging van deze speciale woningen, leidt in bijna iedere gemeente al tot onrust en protest onder buurtbewoners.

'Hoe gevaarlijk zijn deze mensen?'

Zo ook in Amersfoort. Het gemeentebestuur heeft besloten dat in de wijk Vathorst ook containers moeten komen voor overlastgevende huurders. Iets waar de buurt volgens Jacco de Feijter, voorzitter van de bewonersvereniging Belang van Vathorst, bepaald niet blij mee is.

De Feijter: "Het zijn mensen die veel drinken en gebruiken. Die soms verzamelwoede hebben. Het is niet zo dat wij als buurt vinden dat deze mensen geen woning moeten krijgen, maar er wonen hier veel gezinnen met jonge kinderen. En om wat voor mensen gaat het eigenlijk? Zitten er ook bewoners tussen die gevaarlijk kunnen zijn? We krijgen amper informatie van de gemeente hierover. En daardoor ontstaat onrust."

Geen duidelijke communicatie

Wat de Feijter ook stoort is dat gemeente vanaf het begin in zijn ogen niet eerlijk hierover heeft gecommuniceerd. "We kregen in eerste instantie een brief van de gemeente. Daarin stond dat het om mensen gaat die rust nodig hebben en ruimte. Dan denk je in eerste instantie: dat klinkt goed en dat is een nobel streven."

Hij gaat verder: "Maar dan blijkt het om huurders te gaan die in hun eigen buurt vanwege overlast niet meer te handhaven waren. Dan wordt het wel een totaal ander plaatje."

'Laat je niet afschrikken'

Koeleman - die veel gemeenten adviseert op dit terrein - erkent dat het heel belangrijk is dat gemeenten open en eerlijk communiceren met burgers. En dat het ook 'moed en lef'-bestuurders vergt.

Koeleman: "Je moet er als gemeentebestuur echt voor gaan staan. En alles goed uitleggen. En je krijgt in het begin alles en iedereen over je heen. Maar daar moet je je niet door laten afschrikken, want dan kom je nergens."

Minder overlast

In Hilversum merkte hij dat er ook veel onrust was toen de plannen werden aangekondigd, maar dat dit protest snel verdween.

Koeleman: "Zes van de negen mensen die hier nu wonen op dit terrein, waren goed voor 150 meldingen van overlast bij de politie per jaar. Nu zijn er amper meldingen. Nu is er weinig overlast en dat scheelt een hoop ellende hier in Hilversum. En dat beeld zie ik ook in andere gemeenten."

'Heb eindelijk rust gevonden'

Hij begrijpt de bezorgde buurtbewoners ook, vertelt hij. "Ik snap heel goed dat het spannend is, mensen in je buurt hebben die verslaafd zijn. Die wil je niet in je achtertuin. Maar mijn ervaring is ook dat het weinig problemen in de buurt geeft. Sterker, dat het rustiger wordt in de buurt."

Hennie woont inmiddels al 9 jaar in haar containerwoning en denkt er voorlopig nog niet aan om weg te gaan. Hennie: "Ik heb het fijn hier, samen met mijn hondje. Ik ga hier niet meer weg. Ik heb eindelijk rust gevonden."

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.