Ajax, Feyenoord en ik.. heel raar
Sommige dingen zijn raar. Een boterham belegd met zowel hagelslag als pindakaas bijvoorbeeld. Of pak 'm beet een hond met een jasje aan. Ik kan er niet aan wennen. Maar wat ik ook echt heel erg raar blijf vinden, is dat eeuwige vijandige gedoe tussen Ajax en Feyenoord. Een animositeit die door de jaren heen alleen maar erger lijkt te worden. Zo raar... Vooral omdat alles en iedereen in deze zogenaamde strijd wordt meegetrokken. Ook als 'onafhankelijk' journalist. "Hee tyfuslul van die kut 020-zender, kanker even snel hier op anders zal ik die homokop van je eens even verbouwen" bitste een zogenaamde Feyenoord-supporter me toe ik hem onlangs als verslaggever een vraag wilde stellen. Ik kon even niks terugzeggen...
Van jongs af aan bezoek ik wedstrijden van Ajax. Niet zozeer omdat ik nou zo'n enorme ajacied ben maar puur omdat ik in Amsterdam geboren ben en in het Gooi ben opgegroeid. Als tiener fietste ik vaak via Ankeveen en Weesp naar Diemen en zag ik op de F-side Ray Clarke scoren voor Ajax met Ruud Krol, Soren Lerby en Frank Arnesen in de basis. En vooruit, van oudsher ligt het avontuurlijke creatieve en opportunistische 'totaalvoetbal' van Ajax me misschien ook wel iets beter dan het 'werkvoetbal' van Feyenoord. Maar daarmee houdt het echt op. Voor de rest ben ik voetballiefhebber en daarmee basta. Zo zat ik op de tribune toen Willem van Hanegem in de Kuip afscheid nam als voetballer, heb ik gejuicht toen Feyenoord in 2002 de Uefacup won en heb ik genoten van het spel van Kalou en Van Persie en geniet ik nu weer van Diego Biseswar en Georginio Wijnaldum. Maar toch zit ik om de week ook in de Amsterdam Arena en juich ik als Suarez de zoveelste verdediging uit de eredividie in de luren legt. Maar even zo goed vond ik het een paar jaar geleden ook weer prima toen Feyenoord 'ons' dankzij een koelbloedige Kuyt met 0-2 versloeg in Amsterdam. In eerste instantie ben ik namelijk voetbalfan. Ja, die zijn er ook...
Met oud en nieuw werd ik weer eens op bizarre wijze geconfronteerd met de eeuwige strijd tussen beide clubs. Ik had vrienden op bezoek en rond de klok van half elf liepen we naar de Dam voor een popconcert. Onderweg begon hun zoon vanuit het niks 'hand in hand kameraden' te zingen... Ik zei hem dat ie dat in hartje Amsterdam maar beter niet kon doen. Maar het liedje zat blijkbaar in mijn hoofd want wandelend over de Kloveniersburgwal begon ik zelf prompt de Feyenoord-melodie aan te heffen. En ja hoor, het zal niet waar zijn... mijn geneurie werd gehoord door naar het bleek drie Ajax-fans (...) die mij in niet misteverstane woorden en dito gebaren uiterst agressief met verhitte koppen dichtbij mijn gezicht duidelijk maakten dat dit liedje volstrekt ongewenst is in dit deel van Nederland.
Oeps... hoewel mijn vrijheidsgevoel en neiging tot recalcitrantie even danig op de proef werden gesteld en ik me dus eigenlijk pardoes Feyenoord-fan voelde, liet ik me op aanraden van mijn vrienden maar knippen en scheren. Het moest tenslotte een feestelijk oud- en nieuw worden. Het zou ook te bizar voor woorden zijn geweest: Midden in mijn eigen stad als geboren Amsterdammer als Feyenoordfan gemolesteerd worden. Raar!
15 februari is het weer zover: Ajax – Feyenoord.
Trouwens voor wie het weten wil en zeker voor hen die denken dat heel Hilversum voor "020" is... de redactie van EenVandaag is in meerderheid voor Feyenoord. Raar? welnee! Gewoon blijven ademen.