Vandaag plofte hij weer bij Turkse Nederlanders op de mat: een brief over de verkiezingen in Turkije. De brief is ondertekend door Erdogan als partijleider, maar ook als president van Turkije. Hij noemt de Turkse Nederlanders prominente en zeer belangrijke onderdanen van het land.

Opvallend genoeg roept  Erdogan de Europese Turken niet letterlijk op om op hem te stemmen. Hij zegt wel dat het referendum in 2017 dankzij ‘jullie stem’ een succes was en dat het bij de komende verkiezingen van 24 juni weer zo kan zijn.

In 2015 en 2017 stuurde de AK-Partij van Erdogan soortgelijke brieven rond. De Nederlandse regering was daar toentertijd niet blij mee en de Turkse ambassadeur werd op het matje geroepen. Kennelijk heeft dit niet veel indruk gemaakt, de brieven zijn gewoon weer op de post gegaan.

Turkse verkiezingen verdeeld Turkse Nederlanders; voor of tegen Erdogan.

Niet alle Turken zijn gecharmeerd van dergelijke post. En soms wordt de brief verkeerd bezorgd, zoals bij de Groninger Merijn Goris.

De stem van Nederlandse Turken kan wel eens doorslaggevend zijn in de komende Turkse verkiezingen. In de polls gaan Erdogan en de oppositie gelijk op, dus de stem van de Nederlandse Turken is cruciaal. 

De vraag bij de komende verkiezingen is of de Turkse president Erdogan meer macht krijgt dan ooit tevoren. De Turken bepalen tijdens de verkiezingen of het land definitief van een parlementair stelsel naar een presidentieel stelsel gaat. “Erdogan zal er alles aan doen om te winnen, de geruchten gaan dat hij zou sjoemelen als dat nodig is”, denkt Mehmet Cerit, van de Turks-Nederlandse krant de Kanttekening.

De nieuwe verkiezingen stonden eigenlijk gepland voor november 2019, maar Erdogan voelde nattigheid. Het gaat helemaal niet goed met de economie en de Turkse munt de Lira wordt elke dag minder waard. Wachten tot eind volgend jaar is voor Erdogan geen optie, want de kans dat hij dan wordt weggestemd groeit dan alleen maar. Nu maakt hij met zijn AKP-partij nog een behoorlijke kans om te winnen.

Muharrem Ince, de grote uitdager van Erdogan

Om Erdogan te verslaan heeft de oppositie in Turkije zich verenigd. Partijen van links tot rechts, uitgezonderd de pro-Koerdische HDP, hebben zich verenigd en voeren een geduchte campagne. Vooral de kandidaat van de republikeinse CHP, Muharrem Ince, brengt massa’s mensen op de been: tienduizenden mensen komen telkens opdagen als hij een stad bezoekt. Hij wordt gezien als de grote, bezielende uitdager van Erdogan. Ince omschrijft zichzelf als centrum-links, en kan wel eens de nieuwe president van Turkije worden. 

Maar Erdogan zal er letterlijk alles aan doen om de verkiezingen te winnen. Volgens Mehmet Cerit, van De Kanttekening en symphatisant van de Gülen-beweging, zijn er geruchten dat er gefraudeerd kan gaan worden: “De controle van de stemmachines staan onder beheer van zijn mensen, er zijn een heleboel stembiljetten voorgedrukt met de vakjes van Erdogan en zijn partij al aangevinkt en AKP”ers gaan intimidatie niet uit de weg.”

Erdogan heeft de Turks-Nederlandse stem hard nodig

Niet alleen in Turkije kan gestemd worden, ook in Nederland en in 59 andere landen waar Turken wonen kunnen zij hun politieke voorkeur uitspreken. In Den Haag, Amsterdam en Deventer zijn locaties door de Turkse ambassade afgehuurd om te kunnen stemmen.

De aanhang van de AKP doet er in ons land alles aan om zoveel mogelijk stemmen te werven. Zo zorgt de partij voor vervoer van kiezers naar de stemlocaties en terug, en zijn er voor de dagen na de ramadan lekkere broodjes. Toch is het niet helemaal zeker dat de AKP onder Turkse Nederlanders de grote winnaar wordt. Hoewel er in Nederland veel Turken op Erdogan stemmen, gaan progressieve Turkse Nederlanders die eerder niet gingen stemmen dat nu mogelijk wel doen om te voorkomen dat Erdogan aan de macht blijft. Mocht na telling van de stemmen geen duidelijkheid zijn over een winnaar, dan volgt 8 juli een tweede ronde. 

De hele brief zoals die bij Turkse Nederlanders op de mat plofte:

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.

De Russische president Vladimir Poetin is voorstander van een bestand met Oekraïne, mits het leidt tot duurzame vrede. Dat liet hij weten tijdens een persconferentie. Toch houdt Ruslandkenner Helga Salemon een slag om de arm: "Poetin zal blijven stoken".

Eerder deze week bereikte de Verenigde Staten met Oekraïne een akkoord voor een wapenstilstand van dertig dagen. En nu lijkt Rusland voorzichtig de deur open te doen naar onderhandelingen. Maar dat kan alleen als er sprake is van een duurzame vrede. Of dat kan met het Amerikaanse voorstel, is volgens de Russische president nog niet duidelijk.

Staatstelevisie benadrukt Russische successen

Opvallend is dat de Russische staatstelevisie vooral de successen benadrukt, zoals het bezoek van Poetin aan Koersk en de Russische troepen die daar terrein terugwinnen. De vredesonderhandelingen zijn nauwelijks aan bod gekomen.

Volgens Salemon wil Poetin daarmee laten zien: we zijn aan de winnende hand. "Dus daar gaat het de hele week over in de journaals."

Geschiedenisboeken

Bovendien lijkt Poetin niet uit te zijn op vrede als er niet aan zijn eisen wordt voldaan. "Het lijkt alsof hij bedacht heeft dat hij de geschiedenisboeken in wil als de man die Oekraïne weer in de Russische invloedssfeer bracht. Hij is natuurlijk ook al een oude man", vertelt Salemon.

"Als je het volk in dit land rijp wil maken voor een vrede, dan praat je niet zoveel over oorlog. Als het al over onderhandelingen ging, was het vanuit het oogpunt dat Oekraïne zich toch niet aan afspraken zou houden."

Oorlogseconomie

Rusland wordt sinds de start van de oorlog met Oekraïne aan allerlei sancties onderworpen, door zowel de Europese Unie als de Amerikanen. "Eigenlijk draait de economie daar nu op oorlog. Dus als die oorlog ophoudt, dan stort de economie in."

Ook daarom acht Salemon de kans op vrede klein. "Poetin weet dat in vredestijd het land economisch niet gezond kan worden. Met een vrede wint hij daarom helemaal niet."

Eisen

Het land lijkt alleen akkoord te willen gaan met vredesonderhandeling of een staakt-het-vuren als aan al haar eisen wordt voldaan. "Ze willen bijvoorbeeld geen gebieden teruggeven. Geen internationale troepen op Oekraïens grondgebied."

En dat dat een flinke eisenlijst is, weten ze. "Poetin weet dat Oekraïne nooit akkoord kan gaan met alle eisen, dat is voor hen een breekijzer. In ieder scenario is voor Poetin oorlog voordeliger dan vrede."

Trump

Ook de Amerikaanse president Donald Trump zal daarin weinig verschil maken. "Ook als Trump zou zeggen: de Russen houden zich niet aan afspraken, ik steun Oekraïne weer voluit... Dan heeft Rusland gewoon de oude vijand terug. En dat zie je ook op televisie: in de propaganda wordt rekening gehouden dat de VS zich ook kan afzetten tegen Rusland."

"Wat je dan ook hoort: als de VS weer die vijandige houding aanneemt, is het beter om door te vechten." Bovendien zou ook als er wel een akkoord komt, Poetin niet meer te vertrouwen zijn. "Hij heeft vaker laten zien: aan afspraken houdt hij zich niet. Poetin houdt in feite Trump aan het lijntje."