UWV zet alvast 100 miljoen euro opzij voor WIA-hersteloperatie, 'maar dat lost de problemen niet op'

De uitkeringsorganisatie maakte het bedrag vandaag bekend in haar jaarverslag. Hierin werd ook duidelijk dat het UWV nog niet kan aangeven hoeveel geld de gedupeerden zullen ontvangen. Maar Jean-Louis van Os, advocaat van gedupeerden, is nu al kritisch op de 'reservering'.

'Lost het probleem niet op'

Vorig jaar september werd bekend dat er fouten zijn gemaakt bij het vaststellen van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen van tienduizenden mensen. Om deze fout te herstellen wil het UWV nu ruim 100 tot 111 miljoen euro opzij zetten.

Het zal volgens Van Os de problemen niet volledig oplossen. Daarvoor is het te weinig, zegt hij. "Sommige mensen zullen daarmee geholpen zijn. Maar het probleem is zo nog niet opgelost."

Objectief onvoldoende

Hiermee doelt hij voornamelijk op de manier waarop het geld moet worden besteed. "Uit het jaarverslag blijkt dat een deel van het geld kennelijk ook besteed moet worden aan de uitvoeringskosten, de arbeidskosten van die hersteloperatie."

Dat zou volgens de advocaat betekenen dat er voor de gedupeerden, wat betreft de daadwerkelijke nabetaling, "zo weinig overblijft, dat het objectief onvoldoende is om het probleem op te lossen."

1.300 euro per persoon

Van Os berekent: "Van 111 miljoen wordt 58 miljoen al besteed aan die uitvoeringskosten voor het UWV, dus er blijft 53 miljoen over." Die 53 miljoen moet worden gedeeld door meer dan 40.000 mensen, weet hij. "Dat heeft het UWV aangegeven. Maar dan blijft er per persoon iets meer dan 1.300 euro over."

"En dat strookt niet met de zaken waarin dit al gespeeld heeft, en waar ik zelf ook in geprocedeerd heb. De politiek en het UWV weten dat je hiermee niet voldoende doet voor de mensen die recht hebben op compensatie", gaat hij verder. "Het gaat om uitkeringen die jaren hebben gelopen. Dat betekent dat je al gauw aan duizenden, wellicht tienduizenden euro's per uitkering zit."

Onverstandige beslissing

De advocaat vindt de beslissing van de uitkeringsorganisatie om een 'prijskaartje' aan de herstelbetalingen te hangen dan ook niet slim. "Ik begrijp waarom het gebeurt, maar het is niet verstandig. Want dat betekent ook dat bij de uitvoering en het napluizen van de zaken de medewerkers, met al hun goede bedoelingen, weten dat er niet meer in de pot zit."

Hierdoor zullen UWV-medewerkers door een bepaalde bril naar de verschillende zaken gaan kijken, denkt hij. "Met als gevolg dat je zo'n zaak anders benadert dan wanneer je je er volledig in kunt gaan verdiepen. Men weet nu dat er niet meer te besteden is dan het bedrag dat beschikbaar is gesteld. En dat betekent dat je ook in zo'n situatie geen recht doet aan degenen die eventueel recht hebben op een schadevergoeding."

Schatting zonder onderzoek

Het is nog niet duidelijk hoeveel geld er in totaal nodig is, denkt Van Os. "Je kunt niet zeggen of het veel of weinig is, omdat dat afhankelijk is van het onderzoek dat je uitvoert."

"Het UWV heeft een schatting van de kosten gemaakt van tussen de 34 en 100 miljoen euro. Maar men heeft het nog niet onderzocht. Dus je kunt niet zeggen dat dit het gaat worden."

Recht op volledige vergoeding

De advocaat pleit dan ook voor een open einderegeling, zoals hij dat noemt. "Je moet niet met bedragen komen, maar je moet zeggen: we lossen dit op voor de mensen die tekort gedaan zijn."

Zo werkt het ook in de juridische wereld, vertelt Van Os. "Op het moment dat ik jouw auto in de prak rij, moet ik alle schade vergoeden en niet alleen een stukje. Dus het is heel raar, ook juridisch, om maar een deel van de schade te vergoeden of om maar een deel van de mensen in de schadevergoeding tegemoet te komen. Het is op voorhand onjuist om dat te doen."