Militaire vakbond: ‘Politiek besluit Uruzgan gevaarlijk’
'Soldatenbond stelt missie ter discussie', kopte de Telegraaf op maandag 14 september vorig jaar. Aanleiding voor het artikel was de forse kritiek van de AFMP/FNV op het Afghaanse bestuur onder leiding van president Karzai. De kritiek van de bond kwam voort uit diepe teleurstelling over de handel en wandel van dit bestuur. De kennelijke onwil om de corruptie aan te pakken, het zaken doen met Krijgsheren die te boek staan als oorlogsmisdadiger, de introductie van Islamitische wetgeving die de positie van vrouwen terugzet in de middeleeuwen en de verkiezingsfraude. Het werd de bond allemaal te veel.
Te veel omdat de offers die worden betaald om dit bestuur in het zadel te houden zeer hoog zijn. Nederland heeft inmiddels 21 doden te betreuren en vele honderden gewonden waarvan er aantal voor hun leven getekend zijn en dus nooit meer volledig zullen herstellen. Ook andere landen die troepen leveren voor de coalitie zijn zwaar getroffen evenals een groot aantal Afghaanse burgers. Alle reden dus voor tijfels over dit bestuur waar levens voor worden geofferd. Maar ondanks het feit dat er weinig tegen de kritiekpunten kon worden ingebracht viel de opvatting van onze vakbond niet bij alle politici in goede aarde. Maar ik beschouw het als een plicht om ook de kritiek van mijn leden op de missie onder de aandacht te brengen. Individuele militairen kunnen om begrijpelijke redenen binnen de defensieorganisatie geen kritiek op de missie uiten of het beleid van de minister ter discussie stellen en daarom juist doet de vakbond dat namens hen, want wie zou dat anders moeten doen?
Maar de wereld draait door en het hoeft geen betoog dat ondanks de meningsverschillen in het kabinet er wordt gezocht naar een voor alle partijen aanvaardbare oplossing die erop neer komt dat de Nederlandse aanwezigheid in Afghanistan wordt gecontinueerd. Weliswaar in afgeslankte vorm maar toch nog substantieel. Het is een realiteit die we als vakbond, gelet op de politieke verhoudingen, zullen moeten accepteren in het besef dat de besluitvorming niet aan ons is, maar het primaat van de politiek.
Het is echter verontrustend dat het er steeds meer op lijkt dat in de Haagse discussie de politieke dogma's en mogelijk gezichtverlies de plaats hebben ingenomen van het gezonde verstand. Want over een ding zijn zowel de voor als tegenstanders van de missie in onze vakbond het hartgrondig eens, als wordt besloten tot een langer verblijf in Afghanistan dan is vertrekken uit Uruzgan onzinnig. Vertrek maakt een einde aan alles wat zo moeizaam is opgebouwd en kan niet anders worden vertaald als pure kapitaalvernietiging. Daarnaast leidt het onnodig een nieuwe periode van onveiligheid voor de militairen in.Wim van den Burg is voorzitter van de militaire vakbond AFMP.