God en geld, een slechte combinatie
'Een forse aanschaf voor een 27-jarige' merkt de rechter op. 'Uw huis kostte toch zeven ton?' Even valt de verdachte stil. Tot de aanwezigen in de rechtszaal dringt dan pas goed door dat het huis, en ook andere 'aardse' zaken zoals juwelen en een jurk, voor een groot deel betaald zijn met geld dat gelovigen hebben ingezameld voor arme Afrikanen.
Het begon allemaal met een DVD die op een goede ochtend bij ons op de
redactie lag. Op het bureau van de hoofdredacteur. Met een begeleidend
briefje -anoniem natuurlijk. Of we maar eens goed naar de beelden
wilden kijken. Het zou zeker interessant zijn. Zelfs namen en
telefoonnummer werden genoemd.
Interessant was het zeker, hoewel de 2 uur aan opnames pas echt
belangwekkend werden toen bleek dat we hier te maken hadden met een
evangelische voorganger, vader en zoon Allart,
die bezig waren om rijke leden van de Amsterdamse kerkgemeenschap Berea
over te halen te investeren in een risicovol beleggingsproject. Nogal
ongewoon voor een evangelische voorganger, zou je zeggen. Hoewel het
allemaal voor de goede zaak was natuurlijk. Arme Afrikanen konden zo
huizen bouwen en overbruggingskredieten aanvragen. Dat ik het nogal
ingewikkelde relaas over dit project evenmin kon volgen als de rijke
Berea-leden bleek duidelijk uit de DVD. Vader en zoon Allart moeten
continu vragen beantwoorden over de uitwerking van het project, dat
volgens kenners 'amateuristisch' van opzet is. Ze halen er zelfs een
Afrikaanse ex-bankier voor naar Nederland, Chris Naidoo, die samen met
vader en zoon komt uitleggen voor welke goede zaak dit geld eigenlijk
bedoeld is. Het zou gaan naar de 'Hope of Afrika Foundation'. Vader en zoon sluisden dit geld door naar Afrika via hun eigen stichting, Kingdom Financial Services.
Beleggers worden torenhoge rentes in het vooruitzicht gesteld, oplopend
tot 24 % per jaar. De beelden op de DVD blijken afkomstig van het
videoteam van Berea, dat vaak opnames maakte van kerkdiensten, maar ook
van dit soort inspirerende bijeenkomsten.
Vader Rob Allart raakt bij een grote groep kerkleden zo langzamerhand
in diskrediet. Een van hen vindt het duidelijk tijd dat de pers zich
met de zaak moet gaan bemoeien en brengt wat DVD's rond in Hilversum.
laten we de beelden van de DVD zien. Twee voormalig Berea-leden
vertellen over hun ervaringen met de voorganger, zijn voorliefde voor
het grote geld en andere gedragingen die niet stroken met de Tien
Geboden. Allart zelf krijgen we niet te spreken, maar de zoektocht naar
hem levert spraakmakende televisie op.
Nog steeds, ruim 2 jaar later, begrijp ik niets van de
onduidelijke (of moet ik zeggen: geraffineerde) beleggingsconstructie
die vader en zoon uitdachten, maar tientallen beleggers zijn er wel
voor 5,2 miljoen euro mee het schip in gegaan. Een aantal beleggers is
intussen terugbetaald (meestal via een aandeel in een nieuwe
stichting), maar 23 beleggers hebben nog zo'n negen ton tegoed. De FIOD
had er ook een hele kluif aan en kon pas na ruim twee jaar de
zaak rond krijgen. En zo breekt de dag aan dat vader en zoon Allart voor
de rechter moeten verschijnen. Gisteren, in Zutphen. Een gebeurtenis
die ik niet wilde missen, want hoe vaak komt het voor dat een
evangelische voorman en zijn zoon zich voor de rechter moeten
verantwoorden wegens oplichting, verduistering en valsheid in
geschrifte? En dat na een heel scala aan financiële projecten waarbij
vader en zoon al eerder de mist in zijn gegaan? Geld en God, het lijkt
een slechte combinatie.
Twee advocaten in toga staan vader en zoon terzijde. In de zaal een
aantal gedupeerden van het beleggingsproject, maar ook voormalige leden
van de Berea-kerk. De meervoudige kamer (de zaak van de Allarts is
opgesplitst in vier aparte zaken) is nog betrekkelijk mild voor de
twee. Af en toe klinkt ook het ongeloof in de woorden van de rechters
door. De Officier van Justitie roept aan het eind vertwijfeld uit: '
Hoeveel teleurstellingen heeft u nodig om zakelijker te worden?'
Allart junior geeft toe dat ze het, achteraf gezien, wel anders
aangepakt zouden hebben. 'Ik ben meegezogen in het Afrika verhaal, het
is allemaal te snel gegaan en te groot geworden.' De rechter neemt er
geen genoegen mee. 'Maar als u vond dat het te snel ging, dan had u
toch aan de rem kunnen trekken? U was tenslotte degene die mensen
stimuleerde het geld te investeren.' Het blijft even stil in de
rechtszaal. 'Elke investering is besproken met Chris Naidoo. Toen de
miljoenen binnen kwamen, schrokken wij ook. Maar hij zei dat hij het
makkelijk aankon. We dachten, zolang hij het geld een goede plek kan
geven, gaan we ermee door.'
Zelfs de DVD met beelden van de beleggingsbijeenkomsten wordt genoemd
in de rechtszaal. De verdediging wil de DVD hebben, omdat ze daarmee
denken de onschuld van vader en zoon te kunnen bewijzen. In het dossier
zit wel een transscriptie, maar dat is slechts een selectie, vindt de
advocaat. 'Wij willen de hele DVD zien. TweeVandaag heeft de tapes in
elk geval.' Even veer ik op. Gaan de tapes nog een rol spelen in de
rechtszaak? Maar een verzoek richting EenVandaag komt er (gelukkig)
niet.
Het wordt ongemakkelijk voor vader en zoon als blijkt dat met het geld
dat ingezameld wordt op grote schaal prive-uitgaven zijn gedaan. Zeker
6 ton is niet naar Zuid-Afrika gegaan, maar aan andere zaken besteed.
De vrouw van Robert Jan koopt er bijvoorbeeld jurken en juwelen voor;
lease-contracten van auto's worden ermee afgelost. Een ton wordt
aangewend om een huis van 700.000 euro te kunnen kopen. 'Een forse
aanschaf voor een 27-jarige', merkt de rechter niet zonder
understatement op. Volgens Robert Jan was Chris Naidoo met het idee
gekomen om het huis te kopen, omdat de Afrikaan in Nederland een
gastenverblijf en kantoor nodig had. Maar dat dit huis ook als zodanig
dienst heeft gedaan, is nergens bekend. Ook de creditcard van de
rekening van Kingdom Financial Services is door junior veelvuldig
gebruikt voor prive-uitgaven. Volgens een verklaring uit het dossier omdat
Robert Jan nog wel eens zijn eigen pinpas vergat. 'U bent u pinpas wel
heel vaak vergeten', zegt de rechter. 'Maar het is allemaal verrekend',
werpt junior tegen.
Een ander pijnlijk moment komt als melding wordt gemaakt van ene Katja,
een jonge Russische vrouw. Over deze Katja deden de wildste geruchten
de ronde binnen Berea. Ze zou al jaren een relatie hebben met Rob
Allart, die overigens keurig getrouwd is. En ze zou een sterke
voorkeursbehandeling krijgen binnen de kerkgemeenschap. De rechter
wijst erop dat sommige leden van de kerkgemeenschap wel heel veel rente
kregen uitgekeerd. 'Zoals Katja Mavlyotova. Komt dat omdat u voor haar
'speciale gevoelens' had ontwikkeld?' Allart knikt. Dezelfde Katja
kreeg ook een groter bedrag terugbetaald dan dat ze ooit had ingelegd
in KFS.
Het verweer van vader en zoon is eenduidig: Chris Naidoo en zijn ' Hope
of Africa Foundation' hebben hen erin geluisd. De man is achteraf
gezien onbetrouwbaar gebleken. Ze willen dan ook dat hij opnieuw
gehoord wordt, samen met de Rabobank adviseur die hen niet tijdig zou
hebben verteld dat KFS onwettig bezig was. Na een korte schorsing gaat
de rechtbank hiermee akkoord. En dus moeten we nog een paar weken of
misschien wel maanden wachten op de uitspraak van de rechtbank. Dan is
EenVandaag er weer bij, en hoort en ziet u meer.
Overigens: collega-rubriek Netwerk besteedt vanavond aandacht aan de rechtszaak van Allart. (Wij wachten nog even op de uitspraak van de rechtbank!)
Lees ook eens de artikelen die het Nederlands Dagblad over de zaak Allart heeft geschreven. Een aanrader.Potdorie.nl volgt trouw de ontwikkelingen in de zaak Allart, en andere dubieus-religieuze zaken