Duitse politie waarschuwt Nederlanders die komen scheuren op Autobahn: 'Auto kan moordwapen zijn'

Aan de rand van de Duitse Autobahn, vlakbij de grens met Nederland, kijkt Reiner Schiffer naar het voorbijrazende verkeer. Hij is een van de directeuren van de snelwegpolitie in Noordrijn-Westfalen en verantwoordelijk voor zo'n 700 kilometer snelweg in de deelstaat.

'Over grens doen wat ik wil'

Schiffer maakt zich zorgen over het rijgedrag van sommige chauffeurs die Duitsland binnenrijden en meteen plankgas gaan. "Bestuurders die denken: eenmaal over de grens mag ik doen wat ik wil."

Maar dat is zeker niet zo, benadrukt hij. "Op de borden langs de weg zie je bij binnenkomst direct de regels. Er is een richtsnelheid van 130 kilometer per uur. En dat is misschien geen keiharde limiet, maar wel een duidelijke aanbeveling."

Onder controle

Boven alles geldt paragraaf 1 van de Duitse verkeerswet, vervolgt de politieman. "Die gaat over voorzichtigheid en wederzijds respect in het verkeer. Je mag dus alleen hard rijden wanneer je jouw voertuig én de situatie onder controle hebt."

Deze belangrijke nuance wordt nog wel eens vergeten door chauffeurs die vanuit Nederland Duitsland inrijden, ziet Schiffer. "Er zijn hier stukken snelweg waar je 200, 250 of zelfs nog harder mag rijden. Maar ook dan moet je altijd voorbereid zijn op plotselinge remmers, vrachtwagens die inhalen of wegwerkzaamheden. De weg is niet alleen voor jou, er zijn ook andere verkeersdeelnemers."

Scheurtoerisme als businessmodel

"De vrijheid om hard te rijden is groot in Duitsland, maar de verantwoordelijkheid ook", vindt de politieambtenaar. Dat die vrijheid wordt misbruikt laten filmpjes op YouTube zien, waarin chauffeurs, die zeggen zeer ervaren te zijn, op de openbare weg snelheden tot ruim boven de 300 km/h aantikken. Een tekst in beeld waarschuwt dat gewone stervelingen zich beter niet aan dit soort snelheden kunnen wagen. Maar de vraag is of die boodschap binnenkomt bij de duizenden bezoekers van die kanalen.

In Nederland lijkt er inmiddels een verdienmodel te ontstaan rondom dit soort 'scheurtoerisme': verhuurders die een dagje in een Lamborghini of Ferrari aanbieden, inclusief de 'Autobahn-ervaring'.

'Ik verkoop geen snelheid'

Danny Vijverberg verhuurt zulke zogeheten 'supercars'. In zijn showroom in Maassluis staat een rij glimmende bolides: Ferrari's, Porsches, een knalgele Lamborghini. "Ja, mensen willen hier graag in rijden", vertelt hij. "Voor een uurtje of een dag, soms een weekend. Vaak is het voor een huwelijk, of een jubileum, of om iemand een dag in het zonnetje te zetten."

Hij verdient aan roekeloos rijgedrag, zou je kunnen denken. "Ik verkoop geen snelheid. Ik verkoop beleving: het geluid, de blik van mensen op straat, de kick van optrekken tot 100. Maar wie komt om te racen, krijgt de sleutels niet. Ik probeer juist verantwoordelijkheid mee te geven."

Meteen bijna de stoep op

Iedere huurder krijgt eerst een uitgebreide instructie, vertelt Vijverberg. "We stellen de stoelen en spiegels af, leggen de knoppen uit, en dan ga ik mee de weg op. Op een drukke rotonde zie je meteen: kan iemand dit aan? Sommigen rijden bijna de stoep op, dan weet ik genoeg. Dan krijgt die persoon de auto niet mee."

En wat als iemand aangeeft naar Duitsland te willen, 'om even te kijken wat hij kan'? Dan gaan de alarmbellen af. "De verzekering gaat dan omhoog, en de prijs ook. Vaak zo hoog dat alleen ervaren chauffeurs het zich kunnen permitteren. En jonge gasten die alleen maar willen scheuren? Daar verhuur ik niet aan. Dan zeg ik gewoon nee, ook al loop ik duizend euro mis. Beter dat dan een kapotte auto, of erger: doden."

'Auto kan misschien 350, maar ik niet'

Toch zijn er ook klanten die wel degelijk die grens opzoeken. Ook Vijverberg zelf heeft een keer de 300 kilometer per uur aangetikt. "Mijn handen waren zeiknat van het zweet. Ik dacht alleen maar: als er maar niks op de weg ligt. Het was te spannend, ik hoef dat nooit meer. De auto kan misschien wel 350, maar ik niet."

Hij ziet dezelfde reactie vaak bij klanten: ze schrikken van het vermogen, de snelheid, de gevoeligheid van het stuur. "Je krijgt tunnelvisie, klamme handen. Het menselijk lichaam is er gewoon niet op gebouwd. En dan hebben we het nog niet eens over de risico's voor de andere weggebruikers."

Ineens naar links schieten

Ook particulieren die hun eigen supercar hebben, kennen de verleiding. Anita Hoole is de trotse eigenaresse van een Corvette. "Ik rijd regelmatig in Duitsland", vertelt ze. "En dan ga ik hard, maar wel voorzichtig. Duitsers kunnen snelheden beter inschatten dan Nederlanders. Bij ons zie je mensen met een caravan ineens naar links gaan, zonder te kijken. Daar hou ik altijd rekening mee."

Hoole zegt zich bewust te zijn van de risico's van plankgas geven. "Daarom rijd ik ook in Duitsland alleen hard als het kan: de weg moet goed zijn, droog weer, en ik moet goed overzicht hebben. En dan nog houd ik het bij 200 kilometer per uur of net iets daarboven. 300 rijden? Dat is gewoon krankzinnig. Wie wil racen, moet naar een circuit. Daar kun je jezelf in gevaar brengen, maar niet een ander."

'Onbekend met Duits verkeersritme'

Er blijven andere chauffeurs die deze snelheid wél opzoeken, en verhuurbedrijven die bereid zijn op deze behoefte in te springen. Politieman Schiffer ziet het met lede ogen aan.

"De meeste huurders kennen de auto niet, weten niet hoe hij reageert bij 250 kilometer per uur. Ze zijn onervaren én onbekend met het Duitse verkeersritme. Op onze snelwegen heb je snelheidsverschillen van 100 kilometer per uur. Terwijl het in Nederland allemaal redelijk gelijkmatig rijdt. Dat is dubbel gevaarlijk."

Eigen verantwoordelijkheid

Of je nu in een gele Lamborghini zit, in een Corvette of een gewone middenklasser: uiteindelijk draait het om verantwoordelijkheid. "Een auto kan een moordwapen zijn", zegt Schiffer. "Dat geldt ook bij 130. Maar wie 300 rijdt en geen rekening houdt met anderen, die speelt met levens."

En vergis je niet, waarschuwt hij: "Wie in Duitsland een ongeluk veroorzaakt door bewust roekeloos te handelen kan rekenen op forse consequenties. Als er slachtoffers vallen, gaat het om een misdrijf. Je kunt dan veroordeeld worden voor doodslag of zelfs moord."