De krant kiest

Daar zit je dan. In Canton. Gelukkig is er dan altijd nog de Repository, de lokale krant. Ze zijn op zondag niet zo dik als de New York Times, maar het is een aardig tijdverdrijf. Helemaal vandaag. Want vandaag maakt de krant bekend wie ze steunen in deze presidentsverkiezing. Dat blijft een vreemd fenomeen. Vrijwel alle Amerikaanse kranten doen het. Waarom moeten mensen in deze moderne tijd nog weten van hun krant in wie ze de meeste fiducie heeft? Time Magazine publiceerde daar laatst een artikel over. Daarin staat een leuk voorbeeld over de keuze van de Chicago Tribune in 1936. Tijdens de race om het presidentschap koos de krant (onder leiding van aartsconservatief Colonel Robert McCormick) volmondig voor de Republikeinse kandidaat Alf Landon. Ze waren zo anti-democraat dat de telefonistes van krant 10 dagen voor de verkiezingen de telefoon moesten opnemen met: "Hello. Chicago Tribune. Only 10 days left to safe the American way of life."

Daar kan de Repository niet tegenop. Het gaat slechts om het hoofdredactioneel commentaar. In 2000 en in 2004 koos de krant ervoor George Bush te steunen. Lees hier wat ze vonden in 2004. In het kort komt het erop neer dat de hoofdredactie toen van mening was dat John Kerry geen goede alternatieven voor Bush liet zien. Bush mocht dan z'n mindere kanten hebben, alleen voor Kerry stemmen omdat je de president zat bent leek ze geen goed idee. "Despite his mistakes, America knows who Bush is." Hij heeft het land door grote stormen geleid, dus we weten wat we aan hem hebben, en dat weten we niet bij Kerry. "The better choice for the next four years is George Bush", aldus de Repository in 2004.

Anno 2008 is de kop boven het hoofdredactioneel commentaar: 'For President: Barack Obama'. Het gaat de verkeerde kant op met het land, constateren ze. Amerika heeft nieuwe hoop nodig. Obama kan de verandering maken. Zijn 'politics of hope' zijn een welkome afleiding van Washingtons bittere en onproductieve praktijken. John McCain -die de krant overigens tijdens de republikeinse voorverkiezingen in 2000 verkoos boven Bush- stelt teleur. In de afgelopen twee weken heeft hij niet laten zien dat hij een sterk leider is als het om de economie gaat. Hij veranderde vaak van mening en toonde zich geen onafhankelijk denker. Dat Obama tegen de oorlog met Irak stemde in 2002, tegen de gangbare opinie in, is het bewijs dat hij dat wel durft te doen. Het intellect, de voorzichtigheid en de kalmte van Obama maken hem tot een betere president, aldus de Repository in 2008.

Of de mensen in Canton zich hier wat van aantrekken? Ik heb er geen officieel onderzoek op losgelaten, maar uit mijn niet-representatieve steekproef vandaag blijkt dat dat niet het geval is. De tactiek die McCain vrijdag tijdens het debat inzette lijkt meer effect te hebben hier: het is de ervaring die telt. De mevrouw bij de autoverhuur -wel open op zondag, goddank nog een beetje leven- hoeft de krant niet te lezen voor dit soort wijsheden, zegt ze. Ze vindt dat McCain vrijdag met kop en schouders boven Obama uitstak. "Je kunt die twee niet eens met elkaar vergelijken. Het is bijna vader en zoon. Qua wijsheid kies ik voor de vader." De enige klant bij de verhuur weet het ook zo net nog niet met Obama. "Ik heb de Repository gelezen, maar ik geloof niet dat ik het met ze eens ben. Obama is echt jong. Ik weet niet of hij het land door deze moeilijke tijden heen kan loodsen. Misschien heb je daar toch meer levenswijsheid voor nodig. Ik ben er nog niet uit of hij dat heeft of niet."

Misschien toch een idee voor de Repository, die telefonistes.