Minister Ploumen opent de aanval op de Nederlandse kledingbedrijven Coolcat, Wibra en Prénatal. De modebedrijven weigeren volgens Ploumen akkoorden te tekenen, waarin ze beloven de textielarbeiders redelijke salarissen te betalen en de werkomstandigheden te verbeteren. Het maken van winst is volgens haar geen excuus voor de kledinggiganten. Maar wat kan je als klant doen om te zorgen dat je 'schone kleding' koopt en 'foute kleding' laat hangen? Hoe herken je foute kleding en wat kan je er als klant aan doen? Vijf vragen en antwoorden.
Wat verstaan we onder 'foute' kleding?
Er kwamen toch al heel veel ketens in opspraak? hebben zij er iets aan gedaan?
Modeketens H&M en C&A raakten in 2010 in opspraak vanwege het samenwerken met een kledingfabrikant die zijn arbeiders uitbuit. De arbeiders zouden te lange werkdagen hebben, weinig loon krijgen en veel onbetaalde overuren werken.
In 2012 kwam H&M weer negatief in het nieuws wegens kinderarbeid. Het bleek dat de katoen die gebruikt werd in de kleding van het merk afkomstig is uit Oezbekistan. In dat land worden kinderen vanaf 9 jaar gedwongen mee te werken bij het oogsten van de katoen.
EenVandaag maakte de volgende reportage over kinderarbeid in de kledingindustrie:
Afgelopen april dit jaar bleek dat ZARA in aanraking kwam met slavernij en kinderarbeid. In de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires werkten Boliviaanse immigranten, waaronder ook kinderen, in kledingfabrieken onder slechte omstandigheden. Zo zouden ze meer dan 13 uur per dag werken en de fabriek niet zonder toelating mogen verlaten.
In mei dit jaar ondertekenden H&M, ZARA en C&A een akkoord om de veiligheid en arbeidsomstandigheden in de textielfabrieken in Bangladesh te verbeteren.
Het akkoord verplicht fabrieken onder andere tot het toelaten van onafhankelijke veiligheidsinspecties met openbare verslagen en verplichte reparaties en renovaties. Daarnaast worden merken verplicht mee te betalen aan de kosten. Ook moeten merken handelsrelaties beëindigen met fabrieken die weigeren om de nodige veiligheidsmaatregelen uit te voeren, of die weigeren arbeidsomstandigheden te verbeteren.
EenVandaag maakte een verhaal over de slechte arbeidsomstandigheden en de onveiligheid in textielfabrieken, naar aanleiding van een brand in een textielfabriek in Bangladesh:
Zijn er internationale afspraken en verdragen?
Het enige verdrag is het hier boven genoemde verdrag uit mei dit jaar. Dat is vooral gericht op het verbeteren van de veiligheid in de textielfabrieken in Bangladesh. Dit land is namelijk de tweede grootste exporteur van kleiding ter wereld. Op 24 april dit jaar stortte daar een textielfabriek in, waarbij minsten 1.125 textielarbeiders om het leven kwamen. Hierdoor werd de aandacht gevestigd op de slechte werkomstandigheden waarin deze mensen werken, in Bangladesh en in andere ontwikkelingslanden.
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.