Verdriet en onbegrip over starre aanmeldprocedure in Ter Apel: 'Niemand kan dit uitleggen'

Het aanmeldcentrum voor asielzoekers in Ter Apel barst uit zijn voegen. Toch worden er mensen onnodig naar het centrum gestuurd. Zoals de vrouw en zoon van de Turkse statushouder Mehmet.

Asielzoekers die op de grond, in het gras of op stoelen moeten slapen: de opvangcrisis in Ter Apel is groot. Nareizigers, mensen die naar Nederland komen om herenigd te worden met hun familie en dus al weten dat ze recht hebben op verblijf in Nederland, moeten soms ook naar Ter Apel om zich te registreren.

Bed bezet

Door die eis komen mensen naar Ter Apel die voor hun onderdak niet afhankelijk zijn van een bed in het centrum. Maar met hun komst daar wel een bed bezet houden. Dit geldt bijvoorbeeld voor de familie van de Turks politiek vluchteling Mehmet. Mehmet logeert in Den Haag via Take Care B&B in het huis van Robbert Baruch.

De statushouder heeft een verblijfsvergunning en zicht op een woning. Tot die tijd vindt hij onderdak op de bovenverdieping van Baruch. De vrouw en zoon van Mehmet zijn deze week met hem herenigd. Ze hebben daar voldoende ruimte en ze weten dat ze recht hebben om hier te zijn. Maar omdat Mehmet nog niet zelfstandig woont, onder de logeerregeling valt, en dus onder het COA, moeten zijn vrouw en zoon zich melden bij Ter Apel voor hun intake.

'Kan maanden duren'

"Vanaf het moment dat Mehmet hier woonde was al bekend dat de familie zou nareizen", vertelt Baruch. "Sindsdien heb ik contact gezocht met COA en gevraagd of de familie bij ons kon blijven."

"Maar COA zegt dat aanmelden alleen in Ter Apel kan. Vervolgens zeggen ze dat ze dán pas kijken of ze in aanmerking komen voor de logeerregeling om hier in Den Haag bij hun vader te zijn. En dat dat wel weken of maanden kan duren."

Bizar

Evita Bloemheuvel van VluchtelingenWerk Nederland vindt het bizar dat mensen naar Ter Apel worden gestuurd terwijl er een bed klaar staat in Den Haag bij familie.

"De afgelopen dagen is de situatie in Ter Apel kritiek. Er zijn mooie manieren om de opvang te ontlasten, zoals de logeerregeling via Take Care B&B. Maak daar gebruik van", zegt ze.

'Wat ga je ze bieden?'

Baruch kan er niet over uit: "Wat is dit voor onzin. Deze mensen zijn twee jaar van elkaar gescheiden geweest. Ter Apel is vol en hier is alles: een eigen etage, een bed, een douche. Wat ga je ze in Ter Apel bieden?"

De woordvoerder van COA, Frank Neervoort, laat weten dat zonder een BSN-nummer mensen niet in de logeerregeling mogen: "Mensen moeten naar Ter Apel omdat dit de enige plek is die we in Nederland hebben voor identificatie en registratie. Er is een discussie gaande over uitbreiden van aanmeldcentra in Nederland, maar daar is nog geen besluit over genomen."

Pragmatisch mee omgaan

Volgens Baruch laten Mehmet en zijn familie het een beetje over zich heen komen: "Dit is nou eenmaal de procedure. Niemand kan dit uitleggen." Baruch hoopt dat ze in Ter Apel gewoon zeggen: 'de aanvraag is op orde, ga terug naar je vader.'

"Deze mensen hebben elkaar bijna twee jaar niet gezien. De jongen is negen en is net weer aan het wennen aan zijn vader", ziet Baruch. "De vader is in Turkije mishandeld en getraumatiseerd. Dan ga je ze nu weer uit elkaar trekken? Hier moet je toch pragmatisch mee omgaan?"

Creatieve oplossingen

IND is verantwoordelijk voor de registratiegesprekken in Ter Apel. Volgens de woordvoerder Werner van Bastelaar is het een regel van het COA dat nareizigers zich in Ter Apel moeten melden als ze een BSN-nummer willen voor een logeerregeling: "Wij kunnen daar niks aan doen. IND doet er alles aan het het proces zo snel mogelijk af te ronden. Zeker voor deze groep nareizigers die je niet extra in de opvang wil."

VluchtenlingenWerk hoopt dat IND en COA met creatievere oplossingen kunnen komen: "Bij dit gezin kan je toch een intake op een andere manier doen, of op afstand? Is dat al gebeurd? Mensen worden nog steeds naar Ter Apel gestuurd omdat het op papier zo bepaald wordt en uitgevoerd moet worden zoals het op papier staat."

Aanstaande dinsdag hoopt het kabinet een besluit te kunnen nemen over een noodoplossing voor de opvang.