Sushi leg je in de wereldkeuken gewoon naast je pannenkoek en dat is eigenlijk heel Nederlands

Van sushi naar pizza tot een chocoladefontein die vlakbij de teppanyaki stroomt: het kan allemaal in de zogenaamde wereldrestaurants. Deze kolossale all-you-can-eat-restaurants zijn aan een opmars bezig, en misschien is er weinig zo Nederlands als dit.

Xu Dong Sun begon 5 jaar geleden zo'n wereldrestaurant in Spijkenisse en noemde het 'De Watertuin.' Zijn gigantische restaurant met 600 zitplaatsen staat op een bedrijventerrein in Spijkenisse, misschien niet in de meest sfeervolle omgeving. "Maar je kunt er wél gratis voor de deur parkeren. Mensen vinden dat ideaal", verklaart Xu.

Regio loopt uit

Xu merkt dat het concept 'wereldkeuken' aan populariteit wint: inmiddels wordt de zesde vestiging gebouwd. Hij bedient op deze plek de hele regio. "We krijgen bezoekers uit Rotterdam, maar ook uit Zeeland en Gouda. Met 600 zitplaatsen moet je het natuurlijk niet alleen van Spijkenisse hebben."

Uit cijfers van Horeca-onderzoeksbureau Van Spronsen en Partners bleek dat het aantal 'wereldkeukens' in Nederland de afgelopen 3 jaar bijna is verdrievoudigd, van 25 in 2016 naar 71 in 2019.

'Een grote vreetschuur met vieze dingen'

In een wereldrestaurant kunnen gasten voor een vaste prijs onbeperkt eten van gerechten uit diverse keukens. Het assortiment op het buffet varieert van Hollandse pannenkoeken tot Japanse sushi- en grill specialiteiten en van Amerikaanse barbecue tot Italiaanse pasta en pizza. Afhankelijk van de tijd die je er verblijft betaal je een vaste prijs, meestal tussen de 25 en 35 euro per persoon. Het favoriete gerecht bij Xu is de T-bone steak van de grill. Maar ook sushi is populair. En mensen nemen áltijd een toetje.

'Een grote vreetschuur waar mensen vieze dingen eten', dat was het vooroordeel van culinair journalist Linda Roodenburg over de all-you-can-eat wereldrestaurants. Maar tijdens haar eerste bezoek neemt ze dat terug. "Het valt me alles mee", zegt ze "De gerechten worden vers bereid en het wordt zo uitgestald dat het er ook mooi uitziet. Het is eigenlijk een schande dat ik hier niet eerder geweest ben."

Eet-verzamelwoede

Roodenburg schreef het 'Rotterdamse kookboek' over de mondiale eetcultuur van de Nederlander. Een wereldrestaurant past hier volgens haar goed bij. "We beheersen de stapelkunst heel goed: het bord helemaal volproppen. En hier is voor ieder wat wils." Ook Xu denkt dat daar de kracht van het concept ligt. "We hebben voor iedereen wat lekkers. En het is transparant. Je weet van tevoren precies hoeveel geld je kwijt bent." Roodenburg voegt er nog aan toe dat Nederlanders graag de regie hebben. "Hier bepalen ze zelf wat er op hun bord verschijnt."

Roodenburg vergaapt zich soms wel aan de wonderlijke combinaties van gerechten die mensen op hun bord laden. "De sushi naast de biefstuk en daar dan weer een sausje overheen. Het lijkt wel alsof mensen zo gefascineerd zijn door de beperkte tijd en de overvloed van het eten, dat het een soort verzamelwoede oproept."