Signe: 'Belachelijk lange CV, maar geen werk'

Signe Troost (22) schrijft elke maand over haar zoektocht naar een baan. Januari: "Ik besloot na de zoveelste afwijsbrief mijn streven naar een echte Grote-Mensen-Baan maar even opzij te zetten."

"Tijdens mijn studie Cultureel Erfgoed alles goed gedaan. Prima cijfers, verschillende bijbaantjes in de culturele sector, een buitenlandstage en veel vrijwilligerswerk. Nu ben ik afgestudeerd en zit ik met een belachelijk lange CV.

Of dit alles genoeg is om aan een baan te komen? Ik heb inmiddels een inbox vol met e-mails die allen de volgende zin bevatten:

'Helaas moet ik meedelen dat u niet tot de kandidaten behoort die wij zullen uitnodigen voor een nadere kennismaking.'

Dammit!

De culturele sector moet het met minder geld doen. De banen die in de sector in opmars zijn, zijn Zakelijk Directeur en Fondsenwerver. Logisch, want orkesten, ensembles en musea moeten meer geld uit de markt halen. Ook logisch dat ze die banen niet aan een 22-jarig grietje geven dat net van de academie komt.

Nu heb ik absoluut geen spijt van mijn studiekeuze. Dit is de sector waarin ik wil werken en ik geef niet snel op. Ik besloot na de zoveelste afwijsbrief dat ik mijn streven naar een echte Grote-Mensen-Baan maar even opzij moest zetten. Vraag naar stagiaires in de culturele sector is er namelijk wel. Maar dan wilde ik wel de beste stage. Met de meeste verantwoordelijkheid en de meeste vergoeding. Studiefinanciering krijg ik natuurlijk niet meer en ik vind dat je je eigen markt verpest als iedereen maar gratis gaat werken.

Nu loop ik stage bij een overheidsinstelling met een eigen kunstcollectie. De ideeën die ik aandraag bij de Kunstcommissie worden enthousiast ontvangen. Ik mocht meteen aan de slag met tentoonstellingen en participatieprojecten op het gebied van kunst. De stage sluit naadloos aan op mijn studie, de vergoeding is erg ruim en mijn reiskosten worden 100% vergoed.

Ik heb ook nog een kleine bijbaan in een theater in Almere waar ik het erg naar mijn zin heb. Dit vult mijn inkomen ook nog aan. Kortom, naar omstandigheden ben ik heel tevreden.

Helaas verdien ik nog niet genoeg om op mezelf te kunnen wonen. Daarom zoek ik voortdurend naar nieuwe kansen. Afgelopen zondag besloot ik om geen sollicitatiebrieven meer te gaan schrijven. Je steekt er veel moeite in, je hoopt op een gesprek en uiteindelijk krijg je te horen dat je van de 300 sollicitanten toch niet de beste/leukste/meest ervaren bent. Ik besloot toen mijn netwerk in te zetten en voilà! Morgen een gesprek met de directeur van een schouwburg en overmorgen met een restauratiebedrijf.

Wish me luck!"

Foto: Marieke Breed (met een kunstwerk van Anne van Duuren)