Sabrina: Vijftig Tinten is als James Bond

Het 1V Jongerepanel deed onderzoek naar aanleiding van het boek 'Vijftig tinten grijs'. In deze column vertelt een jongere over het boek en haar ervaringen met SM. Sabrina (21): “Vijftig Tinten geeft een even goed beeld van BDSM als een James Bond-boek dat geeft van een geheime dienst.”

'Rooie oortjes of pure walging: ‘Fifty Shades of Grey’ roept bij veel mensen reacties op. Huisvrouwenporno met SM-elementen, wie verbaast het nu niet dat dat wereldwijd miljoenen vrouwen aan zou spreken? Ik ben toevallig één van die mensen, omdat ik zelf enkele jaren geleden al de verleiding van BDSM heb ontdekt en weet hoe ontzettend opwindend, sexy en leuk het kan zijn!

Ik ben daar zelf achtergekomen toen ik middenin de puberteit zat. Net als andere pubers ontdekte ook ik mijn seksualiteit. Voor de internetgeneratie is Google your friend, en daar kwam ik al gauw ook SM tegen. Dat heb ik eerst weggeklikt, maar het sparkte toch al gauw mijn interesse.

Avontuurlijke seks

Toen ik mijn eerste vriend leerde kennen en ik dus seksueel actief werd, merkten we allebei al gauw dat we iets avontuurlijkere seks ook wel erg interessant vonden. Het begon, ook bij ons, met handboeien en blinddoekjes, maar daar bleef het zeker niet bij. Inmiddels is het voor ons een niet weg te denken deel van ons (seks)leven geworden, en zijn ook veel van onze vrienden actief in het BDSM-wereldje.

Anastasia verandert in drie boeken tijd van een onschuldige, maagdelijke studente in een kinky, onderdanige meid die de touwtjes maar wát graag uit handen geeft. Touw, handboeien, gehoorzaamheid en pijn, Christian Grey weet wel hoe hij zijn spelletjes moet spelen. Een leuk spelletje, absoluut, en als er meer mensen zijn die eens wat gaan experimenteren met prikkels, machtsuitwisselingen en ander leuks in (of buiten) de slaapkamer, vind ik dat alleen maar ontzettend tof.

'Een geheimhoudingscontract? No way!'

Je zult misschien denken dat de hele SM-scene staat te springen om het boek. Dat is niet helemaal waar. Enerzijds laat het boek namelijk heel veel leuke kanten van BDSM zien, maar anderzijds bevestigt het ook weer een hoop onterechte stereotypen, om over de kwaliteit van het geschrevene maar te zwijgen. Natúúrlijk wordt het in zo’n boek een stukje extremer gemaakt dan het dagelijks leven, maar een contract met o.a. geheimhoudingsplicht tekenen voordat je kinky stuff kunt doen? No way! Dat is echt not done en zou direct alle alarmbellen af doen gaan bij menig BDSM’er.

Hetzelfde geldt voor Christian Grey die dan toch weer psychische problemen blijkt te hebben, waardoor hij zijn sadistische gevoelens ontwikkeld lijkt te hebben. Het is toch een veelgehoord vooroordeel dat BDSM’ers jeugdtrauma’s zouden hebben en daardoor die voorkeuren hebben, maar eigenlijk slaat het nergens op. Wel enorm zonde dus, dat dat dan zo neergezet wordt in een boek dat door zo veel mensen gelezen wordt. Een veelgehoorde quote op BDSM-meetings van mensen die er voor het eerst komen, is “Hey, jullie zijn allemaal ook gewoon mensen!” Ik heb nog nooit het gevoel gehad omringd te zijn door mensen met psychische problemen en jeugdtrauma’s, het zijn gewoon leuke, gezellige mensen die toevallig dezelfde awesome hobby hebben.

Nagels in je rug

Maar hoe verhoudt het boek zich dan wél tot de werkelijkheid? Het beste antwoord dat ik op die vraag heb gehoord, is “Vijftig Tinten geeft een even goed beeld van BDSM als een James Bond-boek dat geeft van een geheime dienst.” Het is allemaal een stuk extremer gemaakt. BDSM’ers hebben ook gewoon hun dagelijkse leven, waarin ze werken, studeren, het huishouden moeten doen, gaan stappen met hun vrienden en al die andere dingen die iedereen doet. BDSM is er in heel veel soorten en maten, variërend van mensen die af en toe hun seksleven wat spannender willen maken, tot mensen voor wie het inderdaad een belangrijk deel van hun leven is, en van nagels in je rug en dirty talk tot tepelklemmen, zwepen en flink ruige seks.

Laat je vooral niet tegenhouden om zelf lekker te gaan experimenteren door het feit dat “Vijftig Tinten” niet altijd even realistisch is! Dat ’t allemaal wat uitvergroot en geromantiseerd is, maakt niet dat het niets meer te maken heeft met BDSM. Na het lezen van “Fifty Shades” kun je natuurlijk ook eens gaan proberen of kinky seks inderdaad zo lekker is als het in het boek lijkt. Maar laat je vooral niet tegenhouden door hoe heftig het soms mag lijken: dat mag ook best een beetje minder. Als beide partijen er maar mee instemmen en jullie het allebei gewoon lekker vinden, wat houdt je dan tegen? Come to the dark side, we’ve got whips, blindfolds, mindblowing sex and cookies! ;-)'

Sabrina is lid van het 1V Jongerenpanel. Zij schreef deze column naar aanleiding van ons 'Vijftig tinten grijs'-onderzoek. Lees hier ook de columns van Selene en Laura over hun SM-ervaringen.