Kluun je verblijfsvergunning bij elkaar

Het is een idyllisch plaatje. Met de Hervormde Kerk van Ilpendam op de achtergrond –Hollandser kan niet- zetten een tiental nieuwkomers op het ijs hun eerste, voorzichtige schaatsstappen. Ze komen uit Egypte, China, Ivoorkust, Azerbeidjan en Afghanistan. Op één na hebben ze nog nooit in hun hele leven op ijs gestaan. Laat staan natuurijs van dichtbij gezien.

Die tiental nieuwe Nederlanders zijn cursisten die de inburgeringscursus volgen. Ze hebben weliswaar een (voorlopige) verblijfsvergunning, maar moeten nog verplicht inburgeren. En waar kun je dat beter doen dan op de ijsbaan? Dat moet reintegratiebureau Agens in Den Helder, waar de cursisten hun inburgeringstraject volgen, gedacht hebben. En dus togen een tiental Hollanders-in-spe vanmiddag naar het natuurijs bij Ilpendam.

Aka Kadjo uit Ivoorkust heeft ijshockeyschaatsen aangetrokken en schuivelt onwennig achter een stoel over het ijs. Lachend slaat Eid Hanna uit Egypte hem gade. Hij heeft de volwassen variant van de Friese doorlopers omgebonden en durft eigenlijk nauwelijks een voet voor de andere te zetten. Met een glimlach op zijn gezicht slaat hij het Hollandse tafereel gade. Kleine jongetjes met bonte mutsen op zoeven langs de nieuwkomers én de cameraman om zichzelf in the picture te rijden.

Terwijl verslaggever Mark de Bruijn Aka vragen stelt, trekken er onder onze voeten hevig krakend een paar scheuren in het ijs. ‘Krakend ijs is het beste ijs!’, roept Jaap de Ruiter, teamleider van geruststellend toe. Ik hoop het maar, want zelfs ik als geboren en getogen Nederlandse wil me in eerste reflex zo snel mogelijk uit de voeten maken. Aka, Eid en ook Jing Zhou uit China laten zich minder snel uit het veld slaan. Gillend van plezier zie ik later twee vrouwen uit Angola op de slee voorbij komen. Ook Aka en Eid krijgen duidelijk steeds meer plezier in het stapvoets-schaatsen.

Aan de overkant van het meertje hangt een oranje bord met ‘ Klunen 200 m’. En inderdaad ligt er een rubberen mat over het gras heen, waar af en toe klunende schaatsers vanaf komen hoppen. Een gek gezicht voor de ijsnieuwkomers? Of gaan zij straks, over een paar jaar, misschien klunend de Hollandse polders door, als ze het schaatsen leuk genoeg blijken te vinden?

Het blijft een gek idee, vinden verslaggever Mark en ik, dat deze mensen als onderdeel van een ‘inburgering’ nu min of meer verplicht op de schaats staan. Ze zouden het misschien wel uit zichzelf gedaan hebben –wie weet. Dan was het wat spontaner geweest. Het schaatsen maakt geen onderdeel uit van het examen, zoals andere delen van de cursus. Een aantal cursisten zijn in Den Helder gebleven en gaven de voorkeur aan een les binnenin een warm klaslokaal over ons dagelijks leven, waaronder nu de Hollandse schaatsgekte.

Maar we beseffen ons dat het waarschijnlijk weinig moeite had gekost om een politicus –ik noem Rita Verdonk of Geert Wilders- zo ver te krijgen hier naar de schaatsbaan af te reizen om voor het oog van de natie deze schaatsexcersitie voortaan verplicht te stellen. ‘We zijn trots op onze nationale sport en dat moeten we uitdragen ook. Voortaan is een schaatsdiploma onderdeel van de inburgering!’

Klunen dus om je verblijfsvergunning te behouden.

Want wie de inburgeringscursus weigert of zakt voor het examen, kan in theorie gewoon weer uitgezet worden.

Hoe dan ook, hier kunt u het verslag zien dat we van de inburgeringsschaatstocht maakten. Oordeel zelf!