'Dromen en idealen kunnen ze niet ontruimen': Nederlandse Hazel zit samen met honderden activisten in 'bruinkooldorp' Lützerath

De Duitse politie begon vandaag met het opruimen van de eerste barricades rond het dorp Lützerath. Dat wordt al 2 jaar bezet om te verhinderen dat er bruinkool wordt gewonnen. Hazel is een van de activisten die het wil tegenhouden.

De rechter heeft vorige week besloten dat de politie het dorp mag ontruimen. Dat gaat ergens deze week gebeuren.

Andere manier van energie gebruiken

Critici zeggen dat de bruinkool die in Lützerath wordt gewonnen nodig is om een energietekort tegen te gaan. Daar is activiste Hazel het niet mee eens. "Het is een vals beeld dat dit de enige oplossing is. We kunnen wel anders", zegt ze. "De bruinkool die wordt gewonnen, wordt niet gebruikt om nu de energiearmoede tegen te gaan. Dat duurt zo 2 jaar."

"We moeten nadenken over andere manieren om energie te gebruiken", vervolgt ze. "We hoeven niet allemaal massaal de verwarming lager te zetten of korter te douchen. We moeten kijken waar energie heen gaat en of het echt nodig is. Nu is het in handen van grote bedrijven, maar is dat een eerlijke manier om om te gaan met een levensbehoefte? Moeten mensen er niet zelf meer over te zeggen hebben dan de bedrijven?"

'Niks moois in de plaats'

"Hier zie je echt hoe klimaatverandering wordt veroorzaakt", zegt Hazel, die in een boomhut in het dorp woont. "De bruinkoolmijn is zo'n grote veroorzaker van CO2-uitstoot. Je ziet heel goed wat het doet met de plek eromheen. Met de dorpen, de natuur en de ecosystemen die worden verwoest, de dieren die er niet meer kunnen wonen."

Het slokt de hele omgeving op, zegt ze. "En er komt niks mooiers voor in de plaats."

Strijd tegen klimaatverandering

Honderden activisten hebben het dorp al jaren bezet. "Zolang wij de grond bewaken, kunnen ze kolen niet uit de grond halen. We gooien zo echt ons lichaam in de strijd om de uitstoot te stoppen", vertelt Hazel. "Ik heb het privilege dat ik hier kan zijn. Ik kan tijdelijk weg van mijn werk en het is dichtbij Nederland."

"Ik wil solidair zijn met de mensen hier", zegt ze, "maar het gebeurt niet alleen in Lützerath. Deze strijd wordt al jaren gevoerd over de hele wereld. Er zijn mensen die nu direct worden getroffen door klimaatverandering, die doodgaan vanwege overstromingen. Voor mij is dit de manier om de strijd te voeren."

'Rustige dag tot nu toe'

Het dorp gaat deze week ontruimd worden. "Vandaag zou de politie het gebied afzetten, maar ik heb nog niks gezien of gehoord. Mensen kunnen er nog in of uit zonder problemen", vertelt Hazel. "Ze hebben wel bij de ingang barricades geprobeerd op te ruimen en mensen weg te krijgen. Maar dat hebben ze vorige week ook gedaan."

"Het was best gek opstaan vandaag, want je weet niet wat er gaat gebeuren", vervolgt ze. "Het is best een rustige dag, ik voer mijn dagelijkse taakjes uit." Dat is net als met kamperen, legt ze uit. "Eten, drinken, met een ploegje het toilet schoonmaken, helpen afwassen bij de grote keuken." Maar het is wel koud, wat haar best wat energie kost.

Niet zonder slag of stoot

Het is een groot kamp waar ze in zit, zelf schat ze het op 500 tot 800 mensen. "Onderling is de sfeer heel erg goed. Mensen zijn heel erg behulpzaam, willen elkaar dingen leren. Het is heel fijn en warm." Af en toe gaat er een alarm af, wat soms wat stress oplevert. "Iedereen is wat meer op zijn hoede."

"Het is dan wat stressvol bij de barricades. Dan wordt er gespoten met pepperspray of geprikt met een wapenstok", vertelt ze. "Dat zorgt bij sommigen voor verdriet of woede." De sfeer kan dan ook wel eens omslaan. "Het gaat niet zonder slag of stoot. Dat maakt het lastig, er valt niet met de politie te praten. Er is veel machtsvertoon."

Gemeenschap opgebouwd

Zodra de politie gaat proberen het dorp te ontruimen, gaat Hazel in haar boomhut zitten. "Maar er is ook een speciale klimpolitie, die kunnen ook de boom in, of ze hebben hoogwerkers. Er is een kans dat ze boven komen, maar dat proberen we ze lang mogelijk uit te stellen."

En al gebeurt het, dan is nog niet alle hoop verloren. "We hebben een gemeenschap opgebouwd, laten zien dat je de maatschappij op een andere manier kan inrichten", zegt ze. "Onze dromen en idealen kun je niet ontruimen. Dat hebben we wel gewonnen, dat er mensen bij zijn gekomen die nieuwe kennis op hebben gedaan en dat mee kunnen nemen naar een andere bezetting."