Gita Wiegel verloor op 13-jarige leeftijd haar moeder bij de MH17-ramp. Ze was in 2014 op weg naar Bali. In januari maakte Gita, helemaal alleen, de reis die haar moeder nooit heeft kunnen maken.
Gita maakte 5 jaar geleden diepe indruk met haar toespraak tijdens de nationale herdenking, waarmee ze zelfs koningin Máxima tot tranen roerde. Op indrukwekkende wijze sprak ze over het verlies van haar moeder en hoe ze daar mee omgaat.
Zelfstandig naar Bali
Op 17 juli 2014 was Gita's moeder, Pris Rangin, op weg naar Bali. Ze werd geboren in Indonesië en deed daar nog veel voor de kinderen van haar eigen dorp. Het was haar droom om er op een dag een kindertehuis te stichten. Maar ze bereikte haar eindbestemming nooit.
Omdat Gita in die bewuste zomer een bijbaantje had, reisde ze voor het eerst niet met haar moeder mee. 5 jaar na het ongeluk is ze nu toch naar Bali gegaan. Ze maakte daarmee de reis van haar moeder af. "Ik wilde dat helemaal zelf doen en ervaren. Die zelfstandigheid was ook echt een eigenschap die mijn moeder had."
Bekijk hieronder het hele interview met Gita, 5 jaar na de ramp met de MH17:
Moeder dichtbij
De reis was mooi en voor Gita was het fijn om haar familieleden weer te ontmoeten. Toch was het ook confronterend. "Mijn tantes lijken erg op mijn moeder." Vooral de ontmoeting met haar oma was emotioneel. "Ik ben natuurlijk het kleinkind dat ze weinig ziet, en bovendien de dochter van haar dochter."
Op Bali voelde Gita haar moeder op veel momenten heel dichtbij, soms op onverwachte momenten. "Toen ik op de scooter dwars door het landschap reed, dacht ik: dit had ze vast veel te gevaarlijk gevonden."
'Ik denk dat ze trots op me zou zijn'
Op haar bovenarm prijkt nu in sierlijke letters een tatoeage: 'Bali'. "Die heb ik daar laten zetten", vertelt ze, "omdat het een bijzondere reis was met mooie herinneringen." Op de vraag wat haar moeder van die tatoeage gevonden zou hebben, begint ze te lachen. "'Ben je gek geworden?', had ze waarschijnlijk gezegd."
Na de bijzondere reis wil Gita nu vooral naar de toekomst kijken. Ze haalde haar diploma en gaat het komende jaar studeren. Dat was iets waar haar moeder altijd de nadruk op legde. "Ik zou haar nu, 5 jaar later, willen zeggen dat ik haar trots heb gemaakt. Ik denk dat ze het met me eens is."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.