Al veertien jaar woont hij in Nederland, maar nu dreigt hij te worden uitgezet. En dat terwijl hij lange tijd een verblijfsvergunning had en zijn vrouw en kinderen allemaal de Nederlandse nationaliteit hebben. De Afghaanse heer Rad zit inmiddels in vreemdelingendetentie. Overtreedt Nederland met Rads uitzetting de richtlijnen van het Gemeenschappelijk Europese Asielbeleid?

Als enige land ter wereld baseert Nederland zich bij het asielbeleid op een algemeen ambtsbericht uit 2000, waarin Afghaanse oud-overheidsfunctionarissen als collectief de zogenaamde 1F-status toebedeeld hebben gekregen. Deze Afghanen zouden namelijk ernstige misdaden hebben begaan. Maar een individuele toets, bijvoorbeeld in de vorm van een rechtszaak, ontbreekt.

Kamerleden, burgemeesters, asieladvocaten en de betrokkenen zelf luiden de noodklok en trekken de conclusies van het uit 2000 afkomstige ambtsbericht ten twijfel. Volgens advocaten zijn de families zoals die van Rad potentiële "Dolmatovs". Velen kiezen ervoor om naar andere Europese landen te verhuizen, omdat men daar wel een verblijfsvergunning kan krijgen. 

Zo ook Zia Faqiryar en zijn familie. Faqiryar kwam in 1998 naar Nederland en werd in 2007 "ongewenst" verklaard. Met zijn vrouw en vier kinderen is hij in 2011 naar Duitsland verhuisd, waar hij wel mocht blijven. Waarom verschilt het Duitse asielbeleid zo van het Nederlandse? En wat vindt de nationale ombudsman, Alex Brenninkmeijer, hiervan? EenVandaag sprak met hem.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.