Leraren: Tijd en geld bottleneck bij tweede correctie

EenVandaag vroeg vandaag de leraren uit het EenVandaag Opiniepanel naar hun ervaringen met tweede correcties. Zij bevestigen dat het voorkomt dat docenten de examens helemaal niet of niet volledig corrigeren. Dit heeft vaak te maken met tijdgebrek. Ook klagen veel docenten over de geringe vergoeding. Een selectie uit de reacties van de docenten kunt u hier onder lezen. 

“Het correctiewerk moet allemaal in de avonduren gedaan worden. Zelf kijk ik wel altijd het hele werk na, maar ik weet van collega's die steekproefsgewijs nakijken omdat ze zoveel moeten nakijken en daar nooit op tijd klaar mee zouden zijn als ze dat volledig zouden moeten doen.”

“Als examensecretaris controleer ik voor verzending of al het werk voldoet aan de eisen en of er contact is geweest met de tweede corrector. Pas dan zet ik mijn handtekening en zend ik het werk retour. Maar dat is niet standaard op mijn school. Van andere scholen krijgen we werk soms terug zonder reactie of overleg terwijl er ook wel eens veel aan te merken is op nagekeken werk.”

“Ik neem nooit genoegen met een steekproef, dus ik kijk alles na. Maar ik weet van een aantal collega's dat ze wel steekproefsgewijs nakijken, al staat de schoolleiding hier afwijzend tegenover. Ik heb daarnaast altijd het idee gehad dat de tweede corrector mijn werk goed nakeek. Meestal maakten we deel uit van dezelfde kring dus waren we allebei op de hoogte van de afspraken rondom de correctie.”

“Afhankelijk van het vak kost het erg veel tijd: ik geef Nederlands en ben per klas ongeveer twee werkdagen bezig om het helemaal na te kijken. Daarnaast heb je alle andere lessen/surveillance/etc. Die werkzaamheden gaan ook gewoon door. De extra uren worden niet betaald. Daarnaast is het natuurlijk zo dat de meeste docenten gewoon keurig nakijken. We zijn niet massaal aan het frauderen.”

“In 1975 ben ik met lesgeven begonnen. De tweede correctie werd toen per gecorrigeerd examen betaald. De betaling onderstreepte niet alleen de importantie ervan, maar er sprak ook waardering uit voor al het extra werk dat het corrigeren opleverde. Bezuinigingsmaatregelen hebben ertoe geleid dat de tweede correctie tot het takenpakket is gaan behoren.”

“Meestal doe ik het grondig, de leerling heeft daar recht op. Het is een enkele keer voorgekomen dat ik het met een steekproef had gedaan, toen ik zag dat de eerste corrector het eerste deel goed had nagekeken, dus steekproefsgewijs afgemaakt.”

“Lage vergoeding van maximaal 39 euro voor de tweede correctie. Als je dit wek secuur wil doen, ben je hier een dag mee bezig. Een leerling verdient meer met schappen vullen in de supermarkt dan een docent voor de tweede correctie.”

“Het grote stuk in de krant betrof de mening van één docent, ik hoor hier de gesprekken van mijn collega's met eerste en tweede correctoren, dat gaat geregeld heel diep en die gesprekken duren gemiddeld langer dan 40 minuten (geschiedenis zat zelfs meer dan 2 uur aan de telefoon).

Ik denk dat het niet landelijk klopt, het krantenartikel is een klap in het gezicht van iedere leraar die het goed doet.”

“Bij een tweede correctie gaat het om een controle van het proces. In principe wordt elke examenopgave nagekeken. Na 5 a 6 goed nagekeken opgaven van leerlingen ga je door met de volgende vraag. Pas als er twijfels zijn worden alle opgaven nagekeken. Letterlijke alle opgaven nakijken bij alle leerlingen is ook ondoenlijk.”

“Het probleem wordt zeer overdreven. Het gaat om incidentele gevallen. De huidige belangstelling voor de 2e correctie is het gevolg van een door leerlingen veroorzaakte fraude, maar zet wel een hele gemotiveerde beroepsgroep (het lerarencorps) weg.”

“Het klinkt allemaal nogal heilig boontje-achtig, maar ik vind het uiterst belangrijk om alles goed na te kijken, en om mijn eigen examens ook goed na te LATEN kijken bij de tweede correctie. Goed = volgens het door CITO geleverde antwoordmodel voor heel Nederland.”

“Over het algemeen wordt er goed nagekeken. Onenigheid ontstaat bij open vragen of schrijfopdrachten. In overleg komt men er dan wel uit. In 34 jaar examens nakijken ben ik er maar 1x niet uitgekomen met de collega. Toen werden de punten gedeeld, maar volgens de nieuwe regels wordt het dispuut dan bij de directie neergelegd. Dat is zot, want dat zijn zelden of nooit vakleerkrachten.”

“Ik vind het geen probleem dat de tweede corrector niet alles nakijkt. Een beetje docent kijkt in de eerste instantie gewoon zelf goed na. Dat het steekproefsgewijs wordt gekeken, is m.i. niet meer dan redelijk.”

“Door tijd te kort, geen vergoeding meer voor 2e correctie. Ook weet ik van collega's dat ze een steekproef nemen van ongeveer 5 examens. Als die goed zijn nagekeken dan moet de rest ook goed zijn.”

“Ik doe mijn tweede correctie altijd serieus. Ik vind het oneerlijk dat leerlingen van een andere school wegkomen met antwoorden die ik bij mijn eigen leerlingen fout heb gerekend. Inspectie mag wat mij betreft veel strenger toezien op de correctie.”

“Opgeklopte discussie. ALLE examens INTEGRAAL 2e keer nakijken is onnodig werk. Toen ik nog examens economie corrigeerde koos ik de leerlingen die op de "rand" (4/5, 5/6 of 6/7) stonden, die keek ik zorgvuldig na. Verder nam ik een steekproef van enkele andere leerlingen, als die goed zijn nagekeken mag je ervan uitgaan dat 1e corrector zijn werk goed heeft gedaan. Dit is standard & good practice.”

“Afgelopen jaar heb ik meer dan tien uur besteed aan mijn tweede correctie, inclusief anderhalf uur bellen met de eerste corrector. Er zijn altijd rotte appels en die moeten aangepakt worden, maar er zijn ook erg veel integere docenten.”

“Tweede correctie is veel (extra) werk, dat tot voor een paar jaar, zij het slecht, werd betaald. Vervolgens besloot onze schoolleiding om tweede correctie niet meer te betalen, HOEWEL DE SCHOOL ER ZELF WEL EEN VERGOEDING VOOR ONTVANGT!!! Sindsdien doet een aantal collega's alleen maar een steekproef. Hoewel ikzelf nog wel volledig nakijk, heb ik begrip voor deze collega's.”