Best wel dom natuurlijk, zo’n titel voor een blog. Het kan alleen maar tegen je gebruikt worden. Als Francois Hollande inderdaad de Franse verkiezingen wint, kraait achteraf geen haan meer naar dit blogje. Maar stel: hij verliest. Dan zweeft mijn belachelijke voorspelling, mijn onkunde, tot in het oneindige door cyberspace. Haha, weet je nog dat Henk dacht dat Hollande zou winnen! Echt waar, lees maar, het staat er echt. Haha, voorspellen, dat moet je nooit doen.

Maar goed, Hollande gaat dus winnen. En ik heb drie redenen om dat te denken.

1-De crisis

Sinds het uitbreken van de crisis in Europa, heeft geen zittende regering een verkiezing gewonnen. Kiezers zijn bang, voor de oplopende werkeloosheid. Boos, om de torenhoge schulden. Teleurgesteld, omdat hun leiders vaak zo machteloos lijken in deze crisis. Een zittende president, premier of coalitie, wordt de laatste jaren steevast in de stemhokjes afgestraft.

2-Hyperteleurstelling

Sarkozy begon zijn termijn als hyperpresident. Dynamisch, weinig diplomatiek, heel energiek: onfrans bijna. Hij zou het land grondig veranderen, de onveiligheid aanpakken, de economie moderniseren. Wie hyperverwachtingen zaait, oogst soms hyperteleurstellingen. Na vijf jaar Sarko, zijn de resultaten in Frankrijk mager. Structurele economische veranderingen kwamen er niet, de onveiligheid in de banlieus bleef, de president bleek ook maar gewoon een mens. Iedereen die zich de afgelopen jaren bedreigd voelde, op zijn tenen getrapt, beledigd, stookt nu graag het anti-Sarko-gevoel op. Links Frankrijk is in lange tijd niet zo gepassioneerd, zo verenigd geweest, door 1 vijand.

3-Front National

Bij de vorige verkiezingen, lukte het Sarkozy wonderwel om kiezers uit het kamp van het extreemrechtse Front National aan zich te binden. Met zijn harde toon, zijn no-nonsense-aanpak, zijn focus op veiligheid, besloten veel kiezers Le Pen in te ruilen voor Sarkozy. Dit keer probeert de president dat opnieuw, maar het gaat hem niet lukken. Ondanks zijn rechtse taal nu, zijn veel FN-stemmers teleurgesteld. Ze hebben te weinig gezien van Sarko’s dadendrang en gaan dit keer gewoon weer voor Le Pen (de dochter). Marine Le Pen zal daarom hoger scoren in de eerste ronde dan de meesten verwachten. Als haar kiezers in een tweede ronde dan moeten kiezen tussen Hollande en Sarkozy, blijven velen thuis. Uit protest. Aan (extreem) linkse zijde, gaan de kiezers wel allemaal voor Hollande, de anti-Sarkozy. Het gat in de peilingen voor de tweede ronde lijkt nu al bijna onoverbrugbaar.

Ik reis een week door Frankrijk en hoor het overal. “J’en ai marre”, “j’en ai ras le bol”. Franser dan dat, worden uitspraken niet. Het wil zoveel zeggen als: “ik ben er helemaal klaar mee”. Waarmee? Gewoon, daarmee. Het is een onophoudelijke klaagzang over de huidige stand van het land. Hun Frankrijk raakt economisch achterop. Hun Frankrijk heeft steeds minder te zeggen in de wereld. Hun Frankrijk wordt uitgeleverd aan Brusselse bureaucraten en Amerikaanse ‘rating agencies’. Ze zijn er klaar mee, er moet iets veranderen. Een nieuwe president dan maar?

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.