Pedo Sytze van der V.

Vorige week woensdag heb ik uitgebreid gesproken met de Eindhovense pedofiel Sytze van der V. Het gaf een interessant inkijkje in de denkwereld van deze ‘kindervriend’. “Ik vind mezelf niet gevaarlijk voor jongens en ik ga echt niet in de bosjes liggen loeren naar kinderen.” Daar zit een kern van waarheid in. Mensen als Sytze opereren anders. Vaak maken ze eerst vrienden met ouders om zo dichter in de buurt van een kind te kunnen komen. Daar gaat planning en berekening aan vooraf. Daarom is het belangrijk om in gesprek te blijven met Sytze. Het is belangrijk dat hij bekend is bij de reclassering, dat er regelmatig met meneer wordt gepraat en dat men weet wat hij uitspookt.

In september van dit jaar heeft Sytze van der V. zijn gevangenisstraf, wegens ontucht met puberjongens, uitgezeten. Na zijn straf moet hij nog 5 jaar verplicht onder toezicht staan van de reclassering. Maar Sytze is in cassatie gegaan tegen zijn veroordeling waardoor het toezicht voorlopig is komen te vervallen. Sytze is nu dus vrij man maar de gemeente Eindhoven ontvangt de verloren zoon niet met open armen.

Rob van Gijzel vreest voor recidive en legt hem in september een stadsverbod op en eist dat hij zich onder vrijwillige toezicht stelt van de reclassering. Hij handelt op grond van artikel 172 van de Gemeentewet. De pedoseksueel vecht het stadsverbod aan bij de bestuursrechter, die in oktober oordeelt dat burgemeesters in dit soort gevallen een dergelijk verbod niet op mogen leggen.

Sytze heeft geen woning meer in Eindhoven. En zelfs de nachtopvang voor thuis- en daklozen heeft geen plaats voor hem als hij zich aan de poort meldt.

De gemeente Eindhoven ziet het anders. Er is wel degelijk plek voor Sytze. Er is hem een plek in een nachtopvang op een andere locatie aangeboden. Maar dan moet Sytze wel aan allerlei voorwaarden voldoen. Voorwaarden waarvan de bestuursrechter heeft gezegd dat een burgmeester die niet op mag leggen.

De reclassering heeft inmiddels het toezicht opgeschort omdat meneer alleen over huisvesting wil praten.

Een duivels dilemma maar het resultaat is dat Sytze nu door het land trekt. Van hotelletje naar hotelletje en van camping naar camping. Zijn laatste verblijfplaats was in de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Totdat burgemeester Frits Naafs er lucht van krijgt. Hij legt Sytze opnieuw een stadsverbod op en vanochtend is Sytze verwijderd uit de gemeente.

Twee politieagenten zijn naar de camping gegaan waar Sytze verbleef en hebben hem gesommeerd de gemeente verlaten. Ik stel me zo voor dat hij onder politiebegeleiding naar de gemeentegrens is gebracht en daar is achtergelaten. Bye bye Sytze. Wegwezen jij. Maar waar naartoe?

Sytze van der V. is nu vogelvrij. Hij wordt opgejaagd van gemeente naar gemeente.

Is dat de bedoeling van burgemeesters die zich beroepen op de openbare orde? Of nemen zij hun verantwoordelijk niet? Not in my backyard lijkt ‘t motto.

Natuurlijk staat de burgemeester voor een dilemma; als burgervader moet hij opkomen voor de veiligheid en belangen van zijn eigen inwoners. Maar is het niet totaal zinloos om meneer van der V. door te schuiven van gemeente naar gemeente?

De reclassering beaamt dat het een onwenselijke situatie is. Een dakloze Sytze die zonder toezicht door het land trekt zou de kans op recidive alleen maar verhogen. Niemand houdt hem nu in de gaten. Niemand weet waar hij uithangt. En Sytze bouwt een enorme wrok op tegen de samenleving en wordt daardoor nog veel gevaarlijker dan hij wellicht ooit is geweest.

Sytze vat het als volgt samen: “Juist vanwege mijn zwervend bestaan, mijn problemen met de gemeente en de uitstoting en de heksenjacht vanuit de samenleving heb ik wel wat anders aan mijn hoofd dan genoeglijk te babbelen over het veronderstelde risico op recidive. Bovendien kan ik niet naar de nachtopvang in Eindhoven want iedereen kent mij daar. De sfeer is zo opgefokt dat het te gevaarlijk is voor mij.”