Mart op maandag - bij voetbal en golf: rellen

In het begin van de tachtiger jaren, toen het gemeengoed was bussen, treinen en stadions te verbouwen en mensen met wie je het niet eens was, aan te vallen en op hun donder te slaan op een gezellige voetbalzondagmiddag, kwam de redactie van Studio Sport bijeen om te praten over de manier waarop zulke, wekelijks voorkomende rellen, aangepakt dienden te worden.

Het was bovenbaas Bob Spaak die een voorstel deed: omdat het tuig zichzelf gaarne terugziet op de beelden van de rellen die wij en Het Journaal uitzenden, stel ik voor om in de komende tijd helemaal niets meer te laten zien.

Een groot deel van het voetbalvolk-dat-kwaad-wilde, vond het een eer als er beelden van hun eigen knokpartijen bij Studio Sport vertoond werden en als de heren Terlingen, Ter Weyden en Smeets daar dan afkeurende en vooral bestraffende woorden bij spraken, was hun doel bereikt.

De boosdoeners wisten dat hun acties opgepikt zouden worden door supportersgroepen van andere eredivisieploegen en zo werd het wekelijks een competitie van wie lang en duidelijk in beeld kwam.

Dat “in beeld komen” was voor de relschoppers van die tijd een soort van erkenning: ze kwamen op de televisie, dus bestonden ze. Ze kregen verbaal op hun lazer van een bekende presentator dus werd er naar hen gekeken en geluisterd.

Bijna kon je toentertijd stellen dat de korte reportages van het knokken, molesteren en afbreken een morele ondersteuning waren voor weer andere groepen om een week later een nog groter treinstel af te breken of nog meer tegenstanders in elkaar te schoppen.

En dus staakten, in weerwil van de journalistieke plicht, “altijd te laten zien wat er gebeurde”, de mensen bij Studio Sport voor enige tijd het laten zien van de ongeregeldheden en zie hier, de vernielingen liepen terug, de vechtpartijen op de tribunes namen beduidend af in aantal en het idee van Spaak leek succes te hebben.

Het is 2016 en bij de armetierige voetbalwedstrijd tussen Willem II en Feyenoord, breken rellen uit en wordt (omdat het blijkbaar zo hoort) een tegenstander zo maar over de balustrade van het stadion gekieperd. Hij juichte te luid bij het doelpunt van de Rotterdammers. Anderen werden gewoon afgerost, hij had minder geluk; ze gooiden hem gewoon weg.

Frisse wereld daar bij Willem II. Leuk volk ook. Tolerant, open qua geest, sportief…Sarcasme kan niet genoeg gebruikt worden soms, maar je hebt er niets aan.

Die lieden die het deden zijn mesjogge en dienen nooit meer in stadions te komen.

Wat mij betreft mogen ze ook een tijdje opgesloten worden, maar ik besef ook dat zulks erg moeilijk is: vindt ze maar, breng ze maar eens voor de rechter en vindt maar eens een passende straf. En al dat papierwerk en onze regels en protocollen…dat is geen makkelijke zaak.

Ze zullen lachend naar de nieuwsuitzendingen van de zondag gekeken en geluisterd hebben en hun armoedige, stupide gedrag als honing hebben gedronken: in hun nietszeggende bestaan, werden ze ineens opgetild en kwamen ze in het nieuws, kwamen ze op de tv, stonden ze in de krant. Ze genoten van hun bestaan; losbandige, domme jongens die, sociaal op een dood spoor waarschijnlijk, in fysiek aanvallen van welke tegenstander dan ook hun gerief haalden. Vernielen was hun Leidmotief, voetbalstadions hun oorlogsveld. Niets was nieuw, alles was al vertoond, de golfspiraal was er weer voor even.

Of?

In Amerika, in de staat Minnesota, vond de golfwedstrijd om de Ryder Cup plaats. De krachtmeting tussen Amerikaanse spelers en vertegenwoordigers uit Europa.

Ook hier ontspoorden toeschouwers. Vier man werden door de krachtig en snel optredende politiemensen van het terrein waar gespeeld werd, verwijderd. Ze zouden later moeten voorkomen.

De opgepakte lieden waren mensen die de niet-Amerikanen uitscholden, bespottelijk maakten en beledigden, een zelden voorkomend fenomeen in de golfsport.

Maar ook in deze sport lopen blijkbaar mensen rond die zichzelf niet onder controle hebben en die vunzige, kwetsende, blasfemische taal gaan uiten en daarmee sportmensen bedreigen en geestelijk pijn doen. De Spanjaard Garcia en de Noordier McIllroy werden het doelwit van schreeuwende gekken en een geschrokken massa brave golffans sloeg verschrikt de handen voor de monden: dat dit kon gebeuren…?

Ja, het gebeurt overal. Het zijn niet alleen voetbalfans, maar door de hele maatschappij heen trekken vervuilers en scheldende mensen een spoor van geestelijke vernieling.

Overal wordt uitgescholden en dus geestelijk vernield. Het is gewoon tegenwoordig.

Het lijkt een epidemie, velen scheppen er genoegen in, maar nu, in Amerika, werd er meteen en flink opgetreden. Een voorbeeld voor vele andere culturen, lijkt me ook.

Je mag, zo lijkt het, in de ogen van deze mensen iedereen uitschelden en beledigen, als het kan tot op het bot zelfs. McIllroy werd zo giftig dat hij een schreeuwende idioot die hem al een tijdje achtervolgde, aanwees en politie op de man afstuurde: wegwezen. Liefst in boeien geslagen.

Na de Tilburgse rellen mag toch worden aangenomen dat men, gezien de vele camerabeelden, precies weet wie deze gestoorden zijn. Aan diegenen die in dit land de wet vertegenwoordigen en die toe zien op een veilige manier van leven, ook in een voetbalstadion, de schone taak hun werk goed en snel te doen.

Het voorbeeld van de Amerikanen ligt er. Waar zij riepen “dit gedrag hoort niet op de golfbaan thuis”, kan men hier toch stellen “dit gedrag hoort niet in een voetbalstadion thuis”.

Benieuwd hoe sterk de arm van de wet in Tilburg is.

Of verdwijnt dit alles in de prullenmand en kijken we eventjes de andere kant op?

Er werd alleen maar een medeburger over de balustrade van een voetbalveld gegooid…dat was alles…Moeten we daar niet zo kleinzielig over doen? Hoor ik die woorden?

En waarom werden die lieden zo vreselijk afgetuigd?

O ja, omdat ze juichten voor een doelpunt van hun favoriete club… Juist, dan begrijpen we het. Wat? Ze stonden in het verkeerde vak…oké. Dan was het hun eigen schuld? Wilt U dat zeggen?

De zwijgende menigte knikt. Zijn we zo ver afgezakt?