De klimaattop in Doha is gisteren afgesloten zonder veel succes. Wat er ook wordt afgesproken, de CO2 uitstoot moet naar beneden bijgesteld worden en dat gaat langzamer dan gewenst.

We weten dat de ijskappen sneller smelten dan gedacht door opwarming van de aarde. We weten ook dat de zeespiegel stijgt. Minder bekend probleem is de verzuring van de oceaan. Door de toename van broeikasgassen in de lucht verzuren de zeëen in rap tempo.

Zuur is de vijand van kalk en heeft grote invloed op het leven in zee. Bijvoorbeeld zeeslakjes verliezen door zuur hun huisje. Ook heeft koraal zeer te lijden. volgens marien bioloog Dr Ronald Osinga. Het Grote Barrière rif in Australie is in de laatste 27 jaar met meer dan de helft verdwenen door zuurder zeewater.

Dr Katja Peijnenburg werkzaam bij de Universiteit van Amsterdam en Naturalis Biodiversity Center is evolutie bioloog. Zij is net terug van een zeven weken durende en bijzondere zee expeditie van Southampton in Engeland naar het zuidpuntje van Chili. Met een Amerikaanse collega heeft zij zich gericht op het verzamelen van plankton om evolutionair onderzoek te doen.

Kunnen planktondieren zich aanpassen aan de warmere en zuurdere oceaan van de toekomst? En kan een zeeslakje zonder huisje nog wel overleven? Voor Eenvandaag legde Dr. Katja Peijnenburg haar reis en bevindingen op het schip de RSS James Cook vast op camera. Hieronder vindt u meerdere filmpjes van haar hand.

Lees ook