Ik hoor nog net de laatste woorden van het skypegesprek met mijn vader in Nederland als in de straat zware schoten klinken en mensen beginnen te gillen. Mijn vriendin stormt mijn kantoor binnen, haar bril glijdt van haar hoofd en met een bleek gezicht roept ze: "Er wordt geschoten!"

We rennen naar haar slaapkamer die aan de straatkant ligt en turen voorzichtig door het raam. Buren lopen druk door elkaar heen en wijzen naar één van de steegjes. Ik vang de woorden 'policia' en 'traficante' (drugsdealer) op. Is het dan nu echt zo ver dat het gevaar zich gewoon pal voor mijn deur afspeelt?

De afgelopen weken zijn er steeds meer signalen dat de wijk waar ik woon langzamerhand weer wordt overgenomen door drugsdealers. Tientallen jaren hadden zij de macht, maar in 2012 werd de toenmalige drugsleider Nem gearresteerd en Rocinha 'gepacificeerd', schoongeveegd.

De overheid kreeg het voor het zeggen en een speciale eenheid van de 'vredespolitie' werd in de wijk gestationeerd. De populaire baile funk-party's, opzwepende, erotisch getinte dansfeesten waar de drugsdealers nieuwe klanten ronselden, werden onmiddellijk verboden.

Er kwamen in Rocinha investeringen op gang. Banken openden kantoren en er werd een enorm sportcomplex gebouwd waar kinderen gratis gebruik van kunnen maken.

Toen ook de aanleg van een metrolijn begon die de favela met de beroemde stranden van Ipanema en Copacabana zou verbinden, kwamen er ook mensen van buiten in de wijk wonen. Moe van de gigantische prijsstijgingen van het vastgoed als gevolg van het WK, leek een avontuur in de favela's chique, zoals de betere sloppenwijken worden genoemd, geen verkeerde keuze.

Maar het sprookje verliest de laatste weken zijn glans. Opnieuw is een hevige strijd tussen politie en drugsdealers losgebarsten.

Op straat hoor ik van de buurvrouw wat zojuist is gebeurd. De politie rende schietend achter een gezochte drugsdealer aan, terwijl er kinderen op straat spelen en bewoners rondlopen. Ze is woedend. "Hoezo vredespolitie? Ze lopen zwaarbewapend en schietend rond. Laat de traficantes weer terugkomen. De politie maakt onze kinderen nog dood!"

Er klonken wel eens vaker wat schoten hoog in wijk, bij een ontoegankelijk gedeelte tegen de berg aan, maar nooit eerder voelde het gevaar zo dichtbij. En niet alleen hier, maar in heel Rio neemt de spanning toe. Mijn buurvrouw tettert, nog altijd boos, door. "De politie is in onze wijk gestationeerd vanwege het WK, maar de agenten kijken op ons neer. Er zijn dure stadions gebouwd, maar voor goed onderwijs is geen geld. De regering wil onze kinderen dom houden, zodat we niet kritisch worden."

Boos op de drugsdealers is ze ook. Die hadden zich volgens haar nooit moeten laten verjagen uit de wijk. Naar mijn inschatting krijgt mijn buurvrouw over een paar maanden alsnog haar zin. De harde baile funk dreunt elke nacht door de wijk.

Als het WK voorbij is, de Fifa het land heeft verlaten en ook de buitenlandse fans zijn vertrokken, zal de vredespolitie ook wel spoedig haar biezen pakken.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.