'Hacked by Team-Evil Arab hackers'

“Hacked by Team-Evil Arab hackers u KILL Palestin People we KILL Israeli servers”. Het is een oorlog zonder fysieke slachtoffers, een oorlog die op verschillende fronten wordt uitgevochten. En iedereen kan meedoen: De cyberoorlog tussen Israël en haar veelal Arabische tegenstanders.

De cyberoorlog is al een aantal jaar aan de gang, en kent, net als het ‘echte’ conflict momenten van relatieve rust en tijden van zware strijd. Zoals tijdens het offensief van Israël in Gaza de afgelopen weken.

Naast de gebruikelijke discussiefora waar mensen elkaar verbaal te lijf gaan over het conflict, wordt tegenwoordig geen digitaal middel geschuwd. Om te overtuigen, om voor te lichten, om de eigen waarheid te vermelden of die juist te verdraaien, of gewoon om websites van tegenstanders omver te trekken.

Een aantal jaren geleden doken aan beide zijden hackersgroepen op die zich toelegden op het zogenaamde ‘defacen’ van websites. Letterlijk betekent dit dat websites van uiterlijk werden veranderd door hackersgroepen: Zo vertoont een website van Hamas plotseling een Israëlische vlag met op de achtergrond het Israëlische volkslied, en verschenen op willekeurige Israelische sites foto’s van verminkte Palestijnen.

Een ander populair middel, populair sinds de ‘Cartoonoorlog’, is de dDos-aanval, waarbij duizenden gehackte computers worden ingezet om zoveel verkeer naar een specifieke site te genereren dat deze down gaat door een overbelaste server.

Tijdens de eerste dagen van het Israëlische offensief in Gaza werden ruim 300 Israelische sites, waaronder die van Israëls grootste krant Yediot Achronot, door zo’n dDos-aanval getroffen. Israelische hackers wisten op hun beurt verschillende aan Hamas gelieerde sites onbereikbaar te maken.

Nieuw is echter de inzet van videokanaal Youtube, van profielsites als Facebook en het gebruik van Twitter. ‘De Blogosfeer en de nieuwe media zijn in feite oorlogsgebied’ zo constateert een woordvoerdster van het Israelische leger. Om pro-Israelische bloggers te voorzien van visuele argumenten heeft het IDF een Youtube-kanaal in gericht met filmpjes waaruit moet blijken dat het IDF omzichtig te werk gaat, of waarin moet worden aangetoond dat Hamas-militanten hun raketten vanuit scholen en VN-ziekenhuizen afvuren. De pro-Palestijnse bloggers, twitteraars en Facebookers werden met name via het Youtube-kanaal van Al Jazeerah van visuele argumenten voorzien. En via Twitter hield het Israëlische consulaat in New York de eerste Twitter-persconferentie ooit.

Buiten de officiele kanalen om schieten zowel pro-Palestijnse als pro-Israelische profielen als paddestoelen uit de grond. Deze profielen, vaak met tienduizenden leden, beoogden veelal te overtuigen, handtekeningen te verzamelen of gewoon steun uit te spreken voor deze of gene partij. Deze persoonlijke initiatieven lijken een steeds grotere rol te gaan spelen.

Beide partijen doen dan ook hun best om hun online-frontsoldaten van zoveel mogelijk munitie te voorzien. Als gezegd heeft het IDF een eigen videokanaal, wordt de cyberjihad gevoed door speciale online trainingsprogramma’s voor hackers en bestaat er zelfs een Israëlische site ‘Help Israël win’ (tijdelijk offline...) vanwaar een programma kan worden gedownload waarmee je lid wordt van een wereldwijd pro-Israelisch botnetwerk dat ingezet wordt om ‘De inspanningen van de vijand te dwarsbomen’.

Het is overigens ook boeiend te zien hoe ‘social media’ als Twitter niet alleen worden gebruikt voor een propagandaoorlog, maar ook worden ingezet als semi-journalistiek middel, waarbij de traditionele media worden omzeild. We zagen het al bij de aanslagen in Mumbai, en tijdens deze campagne gold het nog sterker. Duizenden Twitteraars volgden de strijd rechtstreeks door de berichtgeving van zowel Palestijnen als Israeli’s aan het front. Door de tag #Gaza in het zoekvenster te gebruiken worden alle Gaza-gerelateerde berichten verzameld en getoond. Tot de cyberoorlog ook hier toesloeg, en de commentline volliep met vervuilde informatie.

De cyberoorlog lijkt hiermee eenzelfde patroon te krijgen als het echte conflict, met tegenstanders die zich diep ingraven in hun stellingen en geen middel onbenut laten om de tegenstander af te troeven. En ik heb het idee dat dit conflict nog maar een klein voorproefje is van wat nog komen gaat. Oplossingsgericht gericht gebruik van Sociale Media ben ik in ieder geval nog niet tegengekomen. Maar wie weet gaat Obama ook dat veranderen...