De Franstalige, nonchalante en zich van geen enkele andere taal ter wereld iets aan trekkende journalisten in Ans in Wallonië, spraken zondagmiddag laat over Woedde Po-els, terwijl de wielrenner (geboren te Venray) toch echt gewoon Wout(er) Poels heet.

Die slanke gast is 28 jaar oud en heeft ons sportvolk, zo vlak voor het ingaan van de enigszins geaborteerde Sportzomer, weer wat hoop gegeven.

Hoop op? Vraag ik dan maar direct.

Hebben we in Poels een nieuwe Tourwinnaar in huis?

Neen, maar wel een top-tien kandidaat.

En een verrekt leuke vent die met open blik de wereld in kijkt.

Niet lang geleden lag hij voor oud vuil op een Franse weg. Dat was in de Franse ronde van 2012. Ze zeiden toen dat het maar kielekiele was of hij ooit nog op de fiets terug kon komen.

Ik herinner me nog kreten als: breuken, milt, lever, nieren, buiten westen, huilen van de pijn en meer narigheid.

In 2016 wint hij La Doyenne, een helse ijstocht door de Ardennen die per fiets moet worden afgelegd. Die koers, Liège-Bastogne-Liège of Luik-Bastenaken-Luik, is slechts driemaal door een vaderlander gewonnen.

Ab Geldermans, Steven Rooks en Adrie van der Poel. Nu kunnen de Nederlanders dus klaverjassen.

Met Wout Poels is een naam op de erelijst terug die diep in de historie van de Nederlandse wielersport inboort.

Wout hoort bij Wout Wagtmans, een olijke Brabander uit de jaren vijftig die het herrijzende Holland pret bezorgde met zijn clowneske acties in de Tour.

Ooit kwam Wout de eerste in zijn open Porsche aan in het Olympisch Stadion van Amsterdam. Hij droeg een lef sjaaltje en rookte een flinke sigaar.

Dat zie ik Wout de tweede niet echt doen.

Deze Wout is immers een vertegenwoordiger van het rustige en redelijk kalme mensentype. Wout Poels is een uit-de-boom-kijker, so to speak.

Laat hem morgen door de Kalverstraat lopen en ik denk niet dat hij heel veel aanspraak zal hebben.

Zijn knappe zege in de Waalse bibberkoers brengt hem toch wel in het felle licht van het erepodium: Poels blijkt bij zijn Britse Sky-ploeg flink uit de voeten te kunnen, waar hij dat voorheen, bij Vacansoleil en Omega Pharma, niet echt kon.

Dat hij talent bezat, kon je makkelijk zien, maar afmaken was er nog niet bij.

Nu de jaren des onderscheid zich aandienen en hij blijkbaar onder goed vormende handen terecht is gekomen, blijkt hij dit hele seizoen al op de drempel van de grote jongens te staan.

Met zijn zondagse zege heeft hij ieder geval een flink visitekaartje afgegeven; renners in zware koersen weten dat ze niet met een tevreden gevoel met Wout Poels de finale in kunnen gaan.

Het feit dat hij bij Sky rijdt brengt sommige wielervolgers tot suspect fronswerk: is dat wel kosher?

Zolang de dopingcontroles van de Limburger geen verdachte sporen opleveren, zullen ook die terpentijnzeikerds hun mond moeten houden.

Wout Poels lijkt het zeer op zijn gemak te hebben bij die ploeg en natuurlijk mag je soms de wenkbrauwen wel eens optrekken, maar beslist niet meer dan dat. Hij heeft het gelijk geheel aan zijn kant en blijkt tot nu toe mooi schoon te zijn…

Dus felle kritiek in zijn richting lijkt/is ongepast.

De 1.86 meter lange, sprietige vent met lange spieren heeft in ieder geval deze koers gewonnen en na 28 jaar was dat voor La Doyenne geen Oranje luxe.

De Wout heb ik al verklaard. Poels dan maar. Dat leunt aan tegen Poel en dat hoort toe aan de vorige Nederlandse winnaar in deze koers Adrie van der Poel.

Poel was een Brabantse harde werker, die altijd trainde en veel mooie koersen won.

Aan hem zou Wout zich moeten optrekken. Als hij zelfs maar in de nabije schaduw van de loopbaan van Adrie zou kunnen komen, dan wordt hij een toprenner.

Juichend zeg ik: het begin is er en hoe die mottige Fransen en Walen ook struikelden over zijn naam Woet Poe-les of Woeterre Po-elze, of wat ze er ook van maakten, dat maakt allemaal niets uit.

Wout Poels won een echt grote klassieker.

En baalde dat hij alleen naar huis moest rijden na al die warme euforie rond hem.

Leuke vent. En let op hem bij de Olympische wegwedstrijd in Rio. En dat meen ik heel serieus. Daar kan hij ook iets moois gaan doen.

PS. Op de 26e stek kwam ene Sam Oomen binnen, een jonge Nederlandse renner. De Franstaligen spraken ook die naam niet helemaal goed uit. Hij ook kan morgen door de Kalverstraat lopen. Neen, helemaal niemand…

Hij is een Groot Talent. In het kwadraat.

Wat een mooie zondag eigenlijk.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.