Hillary Clinton is een van de weinigen die nog denkt dat ze een kans heeft op de Democratische nominatie. De kansen zijn miniem, maar het is op dit moment niet 100 procent onmogelijk dat ze uiteindelijk toch de kandidaat wordt. Maar dan moet Clinton natuurlijk niet gaan zeggen zeggen dat ze in Bosnië onder de fluitende kogels door gerend is toen de kogels daar al lang niet meer floten. Op dat relletje na heeft ze haar minikansje op een overwinning eigenlijk zelf niet meer in de hand.

Clinton gaat Barack Obama niet meer inhalen in het aantal gedelegeerden. Hij staat nu ruim 100 gedelegeerden voor en er zijn nog tien voorverkiezingen te gaan. Bij al die voorverkiezingen geldt dat de gedelegeerden worden verdeeld via het evenredigheidsbeginsel. Als Clinton een staat wint, wint Obama altijd een stel gedelegeerden. Clinton moet dus ruime overwinningen behalen. En ook dan haalt ze Obama wat gewone gedelegeerden betreft niet meer in. Maar structureel inlopen is niet onmogelijk.

Clinton moet dus gewoon winnen. Veel en met veel verschil. Niet onmogelijk, wel onwaarschijnlijk. Erg onwaarschijnlijk.

Het gaat nergens over, behalve over perceptie: als Clinton ook haar achterstand in de popular vote, dus in het totaal aantal kiezers dat op haar stemt, enigszins goed maakt, dan kan haar dat helpen bij een overwinning. Ze staat 900.000 kiezers achter, dus we spreken hier niet van een berg maar van de noordwand van de Eiger.

In landelijke peilingen moet Clinton het beter doen in een fictieve race tussen haar en John McCain dan tussen Obama en McCain. Peilingen zeggen weinig, mar ook hier is het weer een geval van perceptie. Mocht Clinton het veel beter doen dan Obama in die peilingen, en dan bedoel ik echt veel beter, dan kan dat een argument zijn om te beweren dat Clinton een geschiktere kandidaat is.

Clinton moet hopen op nog een relletje in de stijl van Jeremiah Wright. En dan hopen dat Obama zich daar niet weer met een bijzondere toespraak uit weet te redden. Wat ze nodig heeft, is een rel die Obama echt beschadigt. Ze weet ook dat ze daar zelf niet al te hard achteraan kan gaan. Blijkt haar campagne achter een nieuwe rel te zitten, dan kost haar dat heel veel punten. Spitsroeden lopen dus.

Uiteindelijk beslissen de superdelegates. Zij hebben een natuurlijke neiging om zich achter de kandidaat te scharen die de meeste normale delegates heeft verzameld. Ze hebben namelijk heel veel uit te leggen als zij kiezen voor de nummer twee. Clinton kan niets anders doen dan die superdelegates ervan te overtuigen dat zij goede argumenten heeft om toch als nummer twee de logische kandidaat te zijn.

Maar “who are we kidding?” Als de superdelegates nummer twee Clinton kiezen, breekt de hel los binnen de Democratische partij. De groep nieuwe kiezers die Obama heeft weten te mobiliseren keert zich weer teleurgesteld af van de partij. De Republikeinen trekken hun archieven open om alle smerigheid die zij in de jaren hebben verzameld, uit te storten over de Democratische kandidaat. Daar komt nog bij dat Clinton een negatieve campagne moet blijven voeren. Ze moet namelijk aantonen dat Obama niet de geschikte kandidaat is voor de Democratische partij. Dat kan eigenlijk alleen door hem onderuit te halen. De negatieve campagne van Clinton ondermijnt dus als zij verliest, zoals toch voor de hand ligt te veronderstellen, de landelijke campagne van Obama. Daarmee slinken ook de kansen van de Democratische partij. Wil Clinton dat op haar geweten hebben?

Dus wat is het scenario? Clinton blijft een kritische campagne voeren, negatief, maar binnen de lijntjes (dus: ophouden met jokkebrokken over je o zo spannende buitenlandse reizen). De strijd blijft doorgaan tot niet lang voor de Democratische conventie. Obama blijft voor staan in het aantal gedelegeerden. Op de conventie kiest een ruime meerderheid van superdelegates voor Obama en hij wordt de Democratische kandidaat. Clinton geeft haar verlies toe en mobiliseert haar aanhang om Obama te steunen. De landelijke strijd gaat tussen Obama en McCain.

Historicus Marc van Gestel schrijft sinds 2003 elke werkdag aan zijn weblog over de Amerikaanse presidentsverkiezingen vol: www.amerikalog.com

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.