De wrange verjaardag van de voedselbank

Bijna 15 jaar geleden, in 2002, begonnen Sjaak en Clara Sies met een busje voedselpakketten rond te brengen in Rotterdam. Ze hadden zelf armoede gekend en wilden de mensen in hun omgeving een steun in de rug bieden. In die tijd bezochten ze zo’n 60 adressen. Toen hadden ze niet kunnen bedenken hoe hun initiatief uit zou groeien tot een landelijk netwerk van 166 vestigingen waar bijna 90.000 mensen komen voor hun dagelijks eten.

Groningen nam als tweede stad het concept van de voedselbank over. Sinds 2012 staat daar Ulfert Molenhuis aan het roer. Zijn filosofie is dat als je honger hebt je niet goed kan denken, en dat is wel noodzakelijk om je huishouden weer op orde te krijgen. Zijn voedselbank is nu een van de meest moderne van het land. Klanten kunnen zelf hun pakket samenstellen, ze krijgen vlees en kunnen ook kleding krijgen. 

Sjaak en Clara Sies zijn niet meer actief binnen de organisatie. Ze zijn blij dat hun initiatief zoveel navolging heeft gekregen, maar noemen het wrang dat de voedselbank anno 2016 kennelijk nog zo nodig is in een welvarend land als Nederland. Ook vinden ze dat de norm om in aanmerking voor een voedselpakket, 180 euro, streng is. Ze zien mensen buiten de boot vallen. Voor hen reden om in februari een gaarkeuken te openen. Weer in Rotterdam. Mensen die dat nodig hebben kunnen daar aan een tafel aanschuiven voor gezelschap en een warme maaltijd. 

EenVandaag gaat met Sjaak en Clara Sies terug naar hun eerste uitgiftepunt en op bezoek bij één van de gezinnen waar ze vroeger voedselpakketten brachten. Hoe is het nu met hen? In Groningen zien we hoe de voedselbank uitgegroeid is tot een geoliede machine, waar iedere dag grote koelwagens langs grote leveranciers rijden om spullen te halen en vele vrijwilligers het mogelijk maken dat er voor mensen eten op tafel komt.