Toen het verzoek kwam van EenVandaag om Lisette (mijn vrouw) een week te volgen was ze niet direct enthousiast. Ze is er niet het type naar om veel in de belangstelling te staan en zag vooral op tegen opnames rondom school en in haar privé-leven.

Toch wist ik haar er van te overtuigen dat dit een aandenken zou kunnen worden aan de hectische tijd waarin we nu leven. Zeker door de doop van haar ‘eigen’ vliegtuig zou dit een belangrijke week worden.

Lisette stemde uiteindelijk toe waarna wij onze agenda van de komende week per e-mail hebben verstuurd naar de redactie. De eerste dag was het nog wel even wennen aan de camera. Om de kinderen om te kopen zich deze dagen netje te gedragen, gingen we pannenkoeken eten. Normaal kopen we die altijd kant-en-klaar, maar Lisette wilde zich van haar beste kant laten zien.

Helaas mislukten de pannenkoeken hopeloos, maar gelukkig was de redactie zo vriendelijk dit niet in beeld te brengen. Na het filmen van een dag thuis en op kantoor, gingen we woensdag naar Radio 100%NL voor een interview. Lisette gaat steeds makkelijker om met de camera, en tja... een radio interview stelt dan ineens niet zo veel meer voor. Dan horen ze je alleen maar. Daarna snel door de 'Zwaluwhoeve'. Gelukkig hoeven wij niet bloot, want daar zijn Volendammers over het algemeen niet dol op.

Op de dag van de doop van het vliegtuig zijn we blij dat ‘onze’ cameraploeg er ook bij is. Dat voelt toch al een beetje vertrouwt ten opzichte van al die ‘vreemde’ cameraploegen. Tijdens de fotoshoot met allemaal bn’ers is het leuk te kunnen zeggen: ‘Nee, die filmploeg is niet voor jullie die is voor ons’.

’s Avonds komt de ploeg nog één keer filmen als we voetbal gaan kijken bij vrienden. Niemand vindt het erg dat de camera erbij is en gelukkig wint Nederland. We nemen afscheid van een fijne ploeg vakmensen, waar we een goede band mee hebben opgebouwd. Op de dag van de uitzending is Lisette heel zenuwachtig en durft ze eigenlijk niet te kijken.

Gelukkig is het een hele leuke reportage geworden en krijgen we heel veel super positieve reacties. Onze telefoons staan na afloop roodgloeiend en we zijn achteraf heel blij dat we het hebben gedaan. De redactrice belde ook nog even om te vragen wat we ervan vonden. Leuk dat ze zo betrokken is en we konden alleen maar zeggen: ‘Het was fantastisch’.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.