Buckingham Palace, the Westminster Abbey of de Big Ben. Aan mij waren ze eigenlijk niet besteed. Als ik vroeger naar Londen ging, sloot ik mij het liefst op in de grote platenzaken HMV en Virgin Megastore aan Oxford Street.

Duizenden Engelse tv-series, films en concerten op video, keurig gesorteerd over vier etages. Een walhalla voor iedere liefhebber van de Engelse humor. Het is 1999 als ik aanloop tegen een videoband van ene Eddie Izzard. Een komiek in vrouwenkleren staat op de hoes. Izzard wordt groots aangeprezen door de platenzaak: een levensgrote bortkartonnen Eddie staat in het midden van de winkel. Ook de etalage is gevuld met video's van deze man. Ik vraag aan een medeklant of deze Eddie wel zo leuk is. De man legt zijn hand op mijn schouder, verwijdt zijn ogen en begint een lyrisch verhaal over Izzard, doet vier grappen na en prijst hem de hemel in. Niet veel later besluit ik de video te kopen. 'Dress to Kill' is de titel. Ik kon niet anders.

Het is de tijd van voor de DVD en dus moet ik nog vijf dagen wachten voordat ik de video kan bekijken. Als ik thuis ben speel ik de video af en na twee uur zit ik verdwaasd op de bank. Mijn tranen zijn op van het lachen. Wat is die man grappig! Hij steekt de draak met geschiedenis, religie, politiek en intermenselijke contacten op een beeldende en verhalende manier. Richard Pryor meets Monty Python. Zijn levensmotto: doe een ander niet aan waarvan je wilt dat die ander het jou ook niet zou aandoen, want dan komt alles goed. Hij legt zijn gedachtes bloot, denkt absurdistisch. En dat alles op hoge hakken en zwaar opgemaakt. Een male lesbian, zoals hij zichzelf noemt. In 2000 ga ik opnieuw naar Londen, en dit keer koop ik al zijn andere video's en ik begin groot fan te worden. In de loop der jaren wordt Eddie steeds groter. Hij gaat spelen in grote Hollywoodfilms als "Oceans' 12 en 13' en Valkyrie, speelt in tv-series als 'The Riches' en Fourty en in 2002 doet hij een heuse stadiontour door Engeland en Amerika. Izzard wordt een megaster, die niet meer over straat kan in de Engelstalige landen.

Tien jaar nadat ik voor het eerst zijn video gekocht had, mag ik mijn grote held ontmoeten. Ik ben in de jaren groot fan gebleven, heb al zijn dvd's, maar in Nederland is Izzard gek genoeg nog steeds niet echt doorgebroken. Gelukkig heb ik ook mijn collega Fouzia Elhannouti besmet met het Izzard-virus. Hilarisch vindt ze hem. Zij regelt dat ik een reportage backstage kan maken in Schotland. In een paar dagen tijd zal Eddie namelijk Amsterdam aandoen, waar hij twee optredens verzorgt in De Heineken Music Hall. Reden te meer om hem nu te interviewen.

Mijn bewondering voor de man is de laatste dagen alleen maar toegenomen.

De medewerkers van Eddie zijn uitermate vriendelijk tegen cameraman Roel van Hees en mij, als we binnenkomen in het SECC, het congrescentrum van Glasgow. Alles mag en alles kan, zolang we maar niet in de weg lopen! De sfeer is prettig en professioneel. Als Eddie om 16.15 uur uit de bus komt, blijkt ook hij een ongelooflijk aardige man: geïnteresseerd en intelligent, geestig en betrokken. Een megaster zonder kapsones, die veel met Nederland heeft ("ik ben begonnen op het Oerol Festival" en "Ik heb als jongen twee maanden in Rotterdam gewoond"). Hij laat zijn kleedkamer zien, de bus waarmee hij rijdt. Hij eet mee met de jongens die de set opbouwden. En hij is bereid ons te allen tijde te woord te staan. Zelfs twee minuten voordat hij op moet, geeft hij in zijn greenroom rustig antwoorden op alle vragen. Dan wordt hij voorzichtig door zijn medewerkers gevraagd mee te komen naar het podium. Er is geen spoor van zenuwen te vinden. We lopen achter hem aan. Tien seconden voordat hij op moet, achter de coulissen, staan we naast hem. Je hoort dat de zaal kolkt van enthousiasme en de openingsmuziek speelt. "Je kunt beter hier gaan staan", zegt Eddie tegen Roel, die twee passen naar voren doet. "Iets naar achteren, want anders ziet het publiek je", waarschuwt hij hem nog voorzichtig. Een seconde later gaat de deur in het decor open. Eddie stapt naar binnen, gaat het podium op en verdwijnt in een blauw fel licht dat ons tegemoed komt. De zaal van 8.000 mensen is door het dolle heen.

En terecht. Want Izzard is een megaster, die de zaal ruim twee uur lang in extase brengt. Een man die in Amerika en Engeland niet meer over straat kan en nu eindelijk ook Nederland aan het veroveren is!

Bekijk hier de reportage:

De ontmoeting met Eddie Izzard...

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.