Dat onze verzorgingsstaat onbetaalbaar is geworden en dat we het daarom in toenemende mate zelf zullen moeten gaan doen, daarvan zijn we zo langzamerhand wel doordrongen geraakt. Participeren is het credo. 

Voor onze naasten zijn we best bereid een tandje bij te zetten, al valt het ons soms zwaar. Maar zijn we ook bereid om te zorgen voor de psychisch gestoorde buurman? Femmianne Bredewold van het Centrum voor Samenlevingsvraagstukken in Zwolle constateert dat er nog heel wat hobbels te nemen zijn voor onze nieuwe ideale samenleving er staat. Zij schreef daarover haar proefschrift Lof der oppervlakkigheid. 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.