Daar was Gustav!

De dijken hebben het gehouden. De eerste test sinds Katrina hebben ze doorstaan. Gisteren om 10 uur lokale tijd kwam Gustav aan land. Wij waren toen druk bezig met het afmaken van de reportages voor de uitzending van die avond. samen met collega Wouter Kurpershoek reed ik op straat en zag vooral veel vliegende takken en andere voorwerpen. Op de plek waar wij net een filmpje hadden opgenomen lag even later een grote paal over de weg en het stoplicht bungelde zielig nog maar aan een draadje.

Maar eigenlijk viel het mee. Eerder had burgemeester Nagin het de Mother of all storms genoemd. Maar Gustav tranformeerde geleidelijk tot een zeer heftige storm. New Orleans en Gustav werden in de gaten gehouden door een hoop mensen. Ten eerste natuurlijk de ruim 2 miljoen mensen die de stad waren ontvlucht. Zij lieten alles achter. En dan was er natuurlijk president Bush die zich in Texas had verschanst om de orkaan op de voet te volgen. De republikeinse conventie in Minneapolis keek mee, en Barack Obama begon op zijn verkiezingspad meteen maar een inzamelingsactie voor de slachtoffers.

Het blijft een rare gewaarwording, zo'n uitgestorven stad. Vanaf een uur of drie zag ik langzaam weer wat mensen op straat die geen politie of pers waren. Een taxi, een paar ramptoeristen die op de fiets de schade eens gingen bekijken en een man met een bezem die ondanks de nog steeds aanwezige harde wind had besloten de takken van zijn stoepje te vegen. Op een na, weten wij uit ervaring, zijn alle restaurants dicht. Maar vanaf morgen zal langzaam het beroemde French Quarter open gaan en zullen de dranklustige bezoekers zich weer kunnen laven aan de tap.

De bewoners wordt gevraagd woensdag weer terug te keren. Wij rijden dan de stad uit. De vraag is natuurlijk of je volgende keer bij zo'n dreiging weer de stad zo ver krijgt met man en paard te evacueren.